Tip:
Highlight text to annotate it
X
Sheron!
Nuk është këtu.
Oh, zot. Kristofer, sheh gjë?
Sheron!
Sheron!
- Është atje.
Sheron!
Zemër!
Sheron!
Prit për mamin!
Sheron!
Prit.
Sheron! Zemër!
Oh, zot. Sheron!
Shtëpia.
Shtëpia.
Jo!
Shtëpia! Shtëpia!
- Në shtëpi po shkojmë.
Sajlent Hill!
Sajlent Hill!
- Roz!
Zgjohu.
- Hej.
S'ka gjë zemër. Jemi këtu tani.
- S'ka gjë. S'ka gjë.
S'ka gjë.
S'ka gjë, zemër. Po shkojmë në
shtëpi.
Çfarë do bëjmë?
- Do ia dalim.
Do gjejmë një mënyrë për ta kaluar.
Do ta zgjidhim.
Jo.
E tha sërish.
- E di.
Eja, zemër. S'ka gjë.
- Qetësohu. Gjithçka në rregull.
S'ka gjë, zemër.
- Jemi këtu.
S'ka gjë.
S'ka gjë.
S'ka gjë, zemër.
Do ta shohësh?
- Sigurisht.
Çfarë po bën, kungulleshkë?
Është luan shumë i bukur.
Vetë e bëre?
Jam krenare për ty, zemër.
Hej, e di që po shkojmë për
një udhëtim të veçantë, apo jo?
E di ku do shkojmë?
Jo?
Zemër, ndonjëherë në gjumë, ti
ecën nga pak.
Dhe ndonjëherë flet për një vend,
që quhet Sajlent Hill.
Nuk më kujtohet.
S'ka gjë, zemër.
Prandaj do shkojmë atje,
që të kujtohesh.
Nuk do vijë babi?
Jo, zemër. Do jemi vetëm
unë dhe ti.
Hej.
Hej.
Pushimi mbaroi, zemër.
Zgjuarje?
Shkojmë?
Ta hajë dreqi, Roz.
Çfarë po ndodh?
Përshëndetje, jam Roz Da Silva.
Lini një mesazh ju lutem dhe
do ju marr më vonë.
Oh, jo, Roz.
Jo.
Zemër, zgjuarje?
Udhëtim i gjatë.
Të të pyes për diçka, zemër?
Pse i ndryshove pikturat?
Nuk e bëra unë.
Mami?
- Nuk të kujtohet?
Jo. Nuk më pëlqen, mami.
Zemër, nuk të kujtohet ta kesh bërë?
- Kush e bëri?
Hej, hej, zemër, s'ka gjë.
- Mami, kush e bëri?
S'ka gjë, zemër. Mami është këtu.
Mund të më presësh në makinë?
Mund të ulem përpara?
Sigurisht që mundesh.
- Mirë.
Xhimi, na duhet proshutë dhe djathë.
Përshëndetje.
Dua të paguaj për karburantin.
Dhe mund të më thoni drejtimin
për në Sajlent Hill.
Nuk e gjej dot në hartë.
Pse do të shkosh atje?
- Unë... kam lexuar për të.
Rruga nuk kalohet më.
Karta jote është mbyllur.
Ç'kemi?
Gjithçka në rregull?
- Nuk flas me të huaj.
Vajzë e mbarë.
Në rregull. Faleminderit për
ndihmën.
Pse i ke bllokuar kartat?
Nuk do më ndalojë për ta çuar
atje.
Dëgjo, zemër, duhet ta çojmë
Sheronin në një spital.
Ajo ka nevojë për kujdes të vazhdueshëm dhe mjekim.
Mjekimi nuk funksionon.
Ajo përkeqësohet nga dita në ditë.
Zemër, njerëzit e adoptimit thanë
që Sheron ishte nga Virxhinia perëndimore,
dhe Sajlent Hill atje ndodhet.
Nuk heq dorë nga ajo, Kris.
Nuk do ta bëj.
l ke lexuar sitet Roz?
Po, Kris, i lexova.
Të lutem më beso, mirë?
Vetëm më beso.
Dëgjo, zemër...
Unë e dua Sheron aq shumë sa...
- Kris, duhet të shkoj.
Të dua.
Keni nevojë për ndihmë, zonjë?
- Jo, jemi shumë mirë, faleminderit.
Jemi shumë mirë.
Arritëm?
Ende jo, zemër.
Vëre rripin e sigurimit.
Hej!
Mami!
S'ka gjë. Është radioja.
Po e fik.
- Mami!
Sheron?
Sheron!
Ka njeri! Ndihmë!
Ju lutem!
Patëm një aksident!
Ka njeri?
Sheron. Zemër.
Hi.
Sheron!
Sheron!
Prit!
Sheron!
Prit!
Sheron!
Sheron?
Zemër?
Ç'po ndodh?
Mami.
Sheron.
Sheron?
Sheron?
Ka njeri?
Hej!
Prit!
Hej!
Sheron.
Sheron.
Sheron.
Jo!
Ndihmë!
Ndihmë.
Ndihmë. Ndihmë.
Dikush! Dreq!
Hiqmu! Hiqmu!
Hiqmu! Hiqmu!
Hiqmu!
Jo! Hiqmu!
Jo! Hiqmu! Hiqmu!
Hiqmu!
Vetëm errësira i hap dhe i
mbyll dyert në Sajlent Hill.
Të lutem.
Nuk e di ç'po ndodh.
Di gjë se ç'po ndodh këtu?
Vajza ime.
Po kërkoj vajzën time.
Kam frikë mos është vrarë.
Të tërë i kemi humbur fëmijët.
Dritën tonë.
Ata më mashtruan.
Djalli i tyre.
Urrejtja e tyre.
Ata i bënë keq fëmijës sim.
l bënë gjëra të tmerrshme asaj.
Alesa.
Kjo është vajza ime, Sheron.
Ajo është somnabul, kështu që
ki kujdes,
por nëse e sheh, të lutem i
thuaj të presë për mua.
Po, është imja.
Ishte imja.
- Është imja.
Është imja.
- Është imja.
Është imja.
- Hiqmu!
Në mes të zjarrit ajo përcolli
urrejtjen e saj.
Përshëndetje.
- Po.
Dëgjo, ime shoqe kq qenë
mbrëmë këtu.
Ndoshta e ke parë.
- E bija punonte turni i tretë.
Në fakt ishte nisur për në Sajlent Hill.
Si mund të shkoj atje?
- Nuk shkohet.
Qyteti është mbyllur për shkak të
zjarrit të qymyrit,
që vazhdon ende të digjet
nën tokë, e di këtë?
Nëse merr shumë tym, mund
të vritesh.
Në rregull,
ku është porta?
Sheron?
Eja.
Përshëndetje, jam Kris.
Ju lutem lini një mesazh.
Kristofer, jam unë.
Jam në Sajlent Hill. Më vjen keq,
bëra gabim.
Sheron ka humbur, por e di
ku mund të jetë,
kështu që po shkoj në shkollë
ta kërkoj.
Nuk jam mirë, kupton?
Më duhet ndihma jote.
Të lutem, të lutem, nxito.
Dreq. Jepi!
Zonjë, dua që të vësh duart
mbi timon.
Vendosi të dyja duart mbi timon.
Ku është vajza e vogël, zonjë?
Të lutem, ime bijë, ka ikur.
Më duhet ndihma jote.
Dil nga makina.
- Si?
Lëviz.
Zot, çfarë po bën?
Je nën arrest?
- Çfarë?
Gjithçka që mund të thuash, mund të
përdoret kundra teje në gjygj.
Më duket se nuk kupton. Po ndodh
diçka e çuditshme.
lme bijë, është në rrezik.
Po të të interesonte vërtet, nuk
do e kishe shtuar shpejtësinë.
Dëgjomë, ajo është sëmurë.
Është somnambul.
Qetësohu. Do ta gjej
vajzën e vogël.
Oficer Benet për bazën, marrje.
Baza, më dëgjon, marrje?
Dreq.
- Po të del gjak.
E përplasa kokën në rrugë,
kur m'u përmbys motorri.
Duhet të kem mbetur pa ndjenja.
Mund të ecësh?
- Sigurisht.
Duhet të nisemi për në Brahams.
Çfarë?
Do shkojmë në rajon.
Po tallesh?
- Jo.
Dëgjove gjë nga ato që të thashë?
Po, të dëgjova.
- Dëgjove
ndonjë fjalë nga të miat?
Jam e sigurt që ajo është tek shkolla,
duhet vetëm të kthehemi mbrapa...
Sajlent Hill.... më vjen keq...
Sheron... ka humbur...
mendoj se e di ku...
po shkoj në shkollë ta kërkoj...
Nuk jam mirë...
kam nevojë për ndihmën tënde.
Të lutem, nxito!
Më vjen keq zotëri, kjo rrugë është mbyllur.
Duhet të ktheheni pas.
Po kërkoj time shoqe.
Mund të ketë kaluar këtej.
Nget një xhip. Ngjyrë argjendi,
me targa të Ohajos.
Zotëri, shoferja e xhipit është
e shoqja e këtij burrit.
Silleni këtu.
Eja.
- E keni parë?
Ku është ajo?
lnspektor Tomas Guçi.
Të pëlqen moti?
Për hir të zotit, po përpiqem
të gjej time shoqe.
E di. Prit një sekondë.
Tani, automjetin e kemi gjetur.
Është në fund të kësaj urës,
por është bosh.
Nuk kemi njoftim për ndokënd të plagosur.
Krisht.
- Tani, të vjen keq të më thuash
ç'bënte gruaja juaj këtu,
zoti...?
Da Silva, Kris Da Silva.
- Gëzohem, Kris...
Sa më shpejt të fillojmë kërkimet,
aq më shpejt do ta gjejmë.
Ngadalë, ngadalë, Kris.
Edhe mua më mungon një punonjës.
Dhe duke njohur oficeren Benet,
ajo me siguri është atje duke
kërkuar gruan dhe vajzën tuaj.
Bobi, sigurohu që askush të
mos e kalojë barrikadën.
Do shkojmë në Sajlent Hill.
Hedhim një sy përreth.
- Po, zotëri.
Ndërsa Kris më thotë se
ç'po ndodh.
Ajo u zhduk dje.
Fola me të,
kur ndaloi për furnizim në Brahams.
Pse po vije këtu në mes të natës?
Mendova që do ta ndihmonte.
- Ju vini nga autostrada,
nga qytetet e mëdha dhe sillni
me vete tërë problemet tuaja.
Pse nuk më dëgjon?
Na erdhi një tip këtu lart
para dy vjetësh,
rrëmbeu një fëmijë nga një pikë
ndalimi dhe e hodhi në gropën e një miniere.
Nuk dua të shoh më diçka të tillë.
E di se ç'mendon, por nuk
po më ndihmon.
Nuk mund t'i bëj kurrë keq
vajzës sime.
Nga ta di unë që është jot bijë?
Eja.
Çfarë dreqin?
Në rregull.
E sheh për çfarë po flisja?
Do m'i heqësh këto pranga?
Jo. Ec.
Është një kullë vrojtimi në anë
të liqenit Toluka.
Duhet të ketë një radio.
- Vafsh në djall, police idiote.
Ky vend është krejt i zhveshur.
Ti as që e ke idenë se ç'po ndodh.
- Hej!
Hej, ju atje lart!
Jam oficere policie!
Çfarë po ndodh?
Ç'është ajo?
Rri mbrapa.
Krisht, qëlloje.
Ndalo ku je!
Ndal!
Sheron!
Roz.
Zonja Da Silva, jam oficere policie,
dhe do ju marr në mbrojtje.
Zonja Da Silva, jam oficere policie,
dhe do ju marr në mbrojtje.
Pse nuk ma lë mua ta bëj?
- Nëntëdhjetë përqind të rasteve,
kur gruaja ia mbath,
dhe sjell vajzën në një vend të tillë,
do thosha që është e nxehur keq
me të shoqin.
Të pëlqen të nxjerrësh skelete
nga familja ime?
Jo, gjatë tërë kohës, por tani
po ecim mbi ca të tillë.
Zjarri i qymyrit digjet ende poshtë.
E sheh berberhanën atje?
Ka qenë e babait tim.
- Babai yt?
Ai ka vdekur.
Në nëntor të '7 4, kur nisi zjarri.
U përpoqën ta evakuonin vendin,
sa më shpejt që mundën,
por ishte një ferr, njerëzit vdisnin
dhe zhdukeshin.
Nuk mundën të gjenin as gjysmën e trupave.
lshte fundi i Sajlent Hill.
lshin njerëz të mirë,
shumica e tyre.
Ndërsa disa të tjerë, e meritonin.
Pak.
Sheron!
Sheron.
Ku je fshehur?
Digjeni shtrigën! Digjeni shtrigën!
Digjeni shtrigën!
Alesa Xhilespi.
Hej!
Hej!
Prit!
S'ka gjë.
Do bëhet më mirë.
Të premtoj që do të të ndihmoj.
Eja.
Oh, zot.
Eja.
Ndihmë. Oh, zot.
Të lutem, të lutem, ndihmë. Ndihmë...
Ndihmë. Të lutem, ndihmë.
Ndihmë. Ndihmë.
Po ndodh sërish.
Më ndihmo! Të lutem! Të lutem!
Eja! Jepi!
Roz!
Sheron!
Roz!
Roz!
Roz.
Roz!
- Vëre maskën.
Roz, ku je?
E ndjeva.
- Çfarë?
Parfumin e saj.
Ka qenë këtu.
- Kush ishte?
lme shoqe.
- Nuk ka qenë këtu. Vëre maskën.
Parfumi.
- Merr frymë. Përmes maskës.
Eja, shkojmë. Do ikim këtej.
Kris, eja.
Ajo ishte këtu.
- Jo, jo, ajo nuk ka qenë këtu.
Unë e di.
Eja.
Eja. Vazhdojmë të kërkojmë.
Hiqmu! Hiqmu! Hiqmu!
Më jep atë tubin.
Roz, tubin!
Mirë. Në rregull.
E mora. E mora.
- Shpejt, jepi!
Mund të dalim që këtu?
Jemi në kurth.
Shansi i fundit.
Kaq plumba ke gjithsej?
- Po.
Faleminderit.
E dëgjove?
Është ai.
Ulu! Ulu!
Krisht.
Në tokë.
Dreq!
Çfarë?
Çfarë dreqin?
Çfarë dreqin?
Ti e pe, apo jo?
lshte e vërtetë?
Çfarë dreqin po ndodh?
E di që duket çmenduri. E di.
Duhet të qetësohemi, sepse
vajza ime nuk është këtu,
dhe duhet ta gjejmë para se
të ndodhë sërish.
Nuk di as nga ta filloj.
Gjeta këtë.
Është nga ndonjë hotel.
Nuk e di ku është, por ajo është
në këtë hotel.
Hotel?
Hej.
Gjithçka do rregullohet.
Do ia dalim.
Tani, mos provo asgjë, mirë?
Kemi njerëz këtu lart,
tërë natën.
Do gjejmë gruan tënde,
edhe vajzën.
Nuk mund të lejojmë civilë
të lëvizin vetëm.
Nuk po më tregon gjithçka.
Çfarë ndodhi në të vërtetë atje?
Lëre të prehet në paqe.
Asistenca e informacionit.
- Arkivin e Tolukës, të lutem.
Një moment.
Arkivi?
- Po, dëgjoni.
Keni ndonjë të dhënë për
Sajlent Hill?
Oilatë të dhëna, zotëri?
- Të dhënat e policisë.
Më vjen keq, zotëri, ato të
dhëna janë konfidenciale.
Jo, jo, nuk mund...
Jo, dëgjo, unë...
Më vjen keq, zotëri, nuk mund të
futem në ato të dhëna.
Dëgjo, ta hajë dreqi.
- Zotëri.
Është rast urgjent.
- Nuk mundem...
Nuk mund t'ju ndihmoj.
Thonin që ky vend ishte me
fantazma.
Them se kishin te drejtë.
Ndihmë! Jo!
Rri larg.
- Jepi.
Rri larg, mëkatare.
Mbrapa!
Hej.
Është këtu.
Besimi është shkatërruesi ynë.
Besimi na solli dënimin.
Mbrapa!
- Hej, hej!
Mbrapa!
- Hej, ndal.
Je nga ato që hodhën gurin e parë.
Dele pa bari, bari pa grigjë.
Mëkatet tuaja ju mbajnë këtu.
Mjaft me gënjeshtra!
- Qetësohu.
Qetësohu, s'ka gjë.
Nuk do të të bëjmë keq.
- Ajo iku.
Si quhesh?
Ana. Quhem Ana.
Çfarë po ndodh këtu Ana?
Kush ishte ajo?
E kam parë edhe më parë.
- Dahlia u dëbua.
As errësira nuk e do atë.
Ajo e humbi edhe vajzën e vet.
- Si?
Mëkatarët meritojnë të humbin pjellat e tyre.
- Ç'po bën këtu, Ana?
Nëna do më shumë ushqim.
Po thua që ka njerëz të tjerë këtu?
Kristabela na mban nën mbrojtje.
Ana.
- Ne strehohemi në kishë.
Ana, dëgjomë.
Kam humbur vajzën time.
Është krejt vetëm.
E imagjinon dot sa e frikësuar
ndjehet?
Më thuaj, e ke parë?
E di ku ndodhet?
Nëse ajo ka besim, mund të mbijetojë.
Nëse jo...
Pa e marr unë këtë.
E ke parë këtë?
E kam parë tek shkolla.
Është mbi tërë ndërtesat që
kanë ndërtuar paraardhësit e mi.
Është simbol i unitetit tonë,
i besimit tonë.
Roz, shiko këtu.
Çfarë është?
- Si joti.
Ku e gjete?
- Janë kudo në dysheme.
Roz.
Pa shiko këtë.
Tek cili numër e more?
- 1 1 1 .
Duhet të shkojmë tek dhoma 1 1 1 .
Guçi.
Asistenca e informacionit.
- Po.
Jetimoren e Tolukas, të lutem.
Një momënt, ju lutem.
Po, e kam atë informacion përju.
- Po.
Mund të më ***ësh adresën?
Po endemi shumë larg strehimit.
Ta mbajmë me vete.
Vetëm këtë kemi.
Nuk ka dhomë me numër 1 1 1 .
U dogj e para.
Çfarë ka Ana?
- U dogj e para.
Para se qyteti të kishte një emër.
Paraardhësit tanë na mbanin
të pastër.
Themeluesit e qytetit i gjuanin
shtrigat.
Djegja e shtrigës e
mbajti larg errësirën.
Ndaloi apokalipsin.
Është këtu.
Është një dhomë këtu.
Shiko këtë.
Këtu.
Dreq.
Ç'është ky vend?
Nuk e di. Jemi në godinën tjetër.
Ndoshta ndonjë fabrikë?
Duket sikur ka rënë zjarr.
Hej.
Roz!
Kush je ti?
S'ka gjë.
Mos ki frikë. Të premtoj që
nuk do të të bëj keq.
Roz?
Mirë. Eja.
Eja.
S'ka gjë. Hej.
Hej.
S'ka gjë.
S'ka gjë.
Nuk do të të bëj keq.
Oh, zot.
Mund të jesh binjakja e saj.
Alesa je?
Ku është Sheroni im?
Më shiko.
Po digjem.
Roz?
Roz? Zot i madh.
Si shkove atje?
- Ku është ajo?
Kapu tek kjo.
Tani rrotullohu.
- Mirë.
Mirë je?
- Po.
Ç'dreqin po bëje atje?
Doje të vriteshe?
Më duket se sapo pashë vajzën
e Dahlias.
Ajo na solli këtu.
Çfarë po thua?
Ajo më bëri të përplasesha me makinë.
Alesa.
Ne nuk e themi emrin e saj.
Ajo është vula, apo jo Ana?
Simboli i besimit tuaj?
Diçka e tmerrshme ka ndodhur këtu.
Duhet të ikim.
Duhet të ikim!
Po vjen errësira!
- Shkojmë.
Shkojmë!
Kisha nuk është larg.
Vraponi. Vraponi!
- Roz, eja!
Roz!
Nxito!
Roz.
Jepi!
- Duhet të shkojmë.
Roz, eja.
- E kam parë këtë.
Roz, shkojmë.
Sibil!
- Roz, eja.
Sibil!
Nuk vraponi drejt faltores, por
larg frikave tuaja.
Mos u bashkoni me të tjerët. Ata janë
mashtrues. Janë të dënuar.
Duhet te hyjmë brenda.
- Jo!
Janë ujqër me lëkurë deleje.
Ata e sollën vetë ferrin e tyre.
Do ju marrin me vete.
Ndyrësi dhe gënjeshtra!
- Hej!
Mjaft!
Të lutem. Kam parë vajzën tënde.
Kam parë Alesan.
Po vjen!
- Ajo ka vdekur, apo jo?
Zjarri nuk pastron, ai nxin.
Dëgjomë.
- Roz, nxito!
Ajo duket krejt si Sheron.
Ajo na solli këtu, apo jo?
Pse? Çfarë do ajo?
Djalli ruan për hakmarrje.
Kujdes atë që zgjedh.
Roz!
Oh, zot, jo.
Shtriga!
- Ajo është djalli.
Mbajini shtrigat larg!
Jo.
- Dërgojini mbrapsht!
Jo.
Jemi të humbur.
Kjo është një faltore.
Të lutem, Kristabela, ato
mashtruan Anën time.
Ato ia dhanë djallit.
Eleonor, duhet të dish që Ana
veproi kundër ligjeve tona.
Ajo doli jashtë e vetme në
kopshtin e djallit.
Ajo nuk ishte përgjegjësia e këtyre
të huajave.
Me to do merremi më vonë.
Tani duhet të lutemi.
Dhe atëherë pashë ata,
prej të cilëve toka dhe qielli
u larguan.
Dhe asnjë shtëpi nuk i pranoi.
Dhe atëherë pashë ata,
prej të cilëve toka dhe qielli
u larguan.
Dhe asnjë shtëpi nuk i pranoi.
Pashë të vdekurit, të mëdhenjtë
e të vegjlit,
që gjykoheshin sipas bëmave të tyre.
Pashë të vdekurit, të mëdhenjtë
e të vegjlit
që gjykoheshin sipas bëmave të tyre.
Dhe emrat e atyr që nuk janë
në librin e jetës,
do zhyten përgjithmonë
në liqenin e zjarrit.
Dhe tani shtrihem të fle,
i lutem zotit të më mbrojë shpirtin.
Nëse vdes para se të zgjohem,
i lutem zotit të ma marrë shpirtin.
Amin.
Bukur vajza, në shtrat.
Shpejt.
Nuk ka vend më të mirë
në një natë të tillë me ***.
Hyr brenda, Lindsej. Ja ku e ke
arushin, bravo.
Jo. Nuk ka më biseda pasi
fiket drita.
Natën e mirë, fëmijë.
Dhe zoti ju bekoftë.
Më fal, motër Margaret,
por nuk prisja dot.
Nuk e imagjinoj dot pse.
Para nëntë vjetësh,
një bebe u la jashtë kësaj
jetimoreje.
lme shoqe dhe unë e adoptuam.
Jam e lumtur përju, zoti
Da Silva,
por nuk mund të *** informacion
për fëmijët tanë.
Shiko.
Kjo vajzë, duket krejt si ime bijë.
Nuk mund t'ju ndihmoj,
më vjen keq.
Është vonë.
- Ajo duhet të jetë 40 vjeç tani.
Ku mund ta gjej?
Kjo nuk është vetëm historia e saj,
por e të gjithëve ne.
- Ju njerëz.
Ju keni diçka.
E di çfarë do kesh ti, Kris?
Si thua për një hyrje me forcë?
Dhe nga kjo pamje, edhe një
sulm të vogël?
Faleminderit, Tomas.
Kjo nuk mund të vazhdojë më.
- Nuk do vazhdojë, motër.
E di, kam disa 12-vjeçarë,
që i mbulojnë gjurmët e tyre
më mirë se sa ty.
Ç'është kjo?
Shiko, Guçi, e njeh këtë?
Mamaja e sime bije është kjo?
Shiko, rrotullohu.
- Çfarë po bën?
E njihja atë vajzë. E njihja.
Më thanë që nuk e kaloi natën.
Natën e zjarrit.
Natën e zjarrit të madhe në
Sajlent hill.
lshin ca njerëz,
ca të sëmurë fanatikë.
Ajo që i bënë asaj fëmije,
ishte e tmerrshme.
Ka ndodhur para 30 vjetësh dhe
ka marrë fund tani.
Jo përsa më përket mua.
Çfarë do bësh, djalosh?
Mund të të fus në burg,
ose mund të shkosh në shtëpi.
Kjo është ideja jote për
drejtësinë?
Drejtësia ka shumë forma,
Kris.
Ke drejtësi të njerëzve,
të zotit,
madje edhe të djallit.
Janë forma që nuk mund t'i kontrollosh.
Kështu që dua që të shkosh
në shtëpi,
në shtratin tënd të ngrohtë,
dhe të ma lësh mua të
merrem me këtë qytet,
dhe atë që ka ndodhur para
30 vjetësh.
Mirë? Kaq.
Më parë më thuaj si erdhe këtu.
Sinqerisht, nuk e di si erdha këtu.
Kam humbur vajzën time,
dhe di vetëm që duhet të vija
në këtë kishë.
Je person besimtar?
Dua vajzën time.
- Nuk të pyeta për këtë.
Kush je ti që gjykon?
Ne gjykojmë sepse shpirtrat
e historisë janë në balancë.
Sepse besimi ynë nuk na ka
braktisur kurrë.
Besimi ynë mban errësirën
e djallit larg.
Atëherë përdore besimin tënd
dhe më ndihmo të gjej vajzën time.
Vetëm djalli e di ku ndodhet ajo.
Atëherë më thuaj ku mund ta
gjej këtë djall?
Askush nuk është kthyer nga
errësira,
ku djalli rri në pritje.
Nuk do të na ndihmojë.
Shkojmë.
Nëse dëshiron të përballesh me djallin,
për të gjetur tët bijë,
unë nuk do të të ndaloj.
Kristabela, ato nuk mund të shkojnë poshtë.
- Qetësi, Adam.
Ndoshta besimi juaj do ju mbrojë.
Ndoshta jo.
Nëse nuk do ta bësh,
unë e kuptoj.
Sheron është e adoptuar,
por unë jam nëna e saj.
E dija që kur e pashë për herë
të parë.
Është me fat që të ka ty.
Nëna është zoti në sytë
e një fëmije.
Qetësi.
Jemi në zonën e tij tani.
Shikoje këtë hartë.
Mësoje përmendësh.
Kujtesa mund të të shpëtojë
jetën.
E sheh këtë dhomë?
- Po.
Aty rri errësira.
Djalli është në thellësi të
kësaj godine.
Fshihet pas fytyrës së një
të pafajshmi.
Do të thuash një fëmije?
Mos u besoni syve.
Sytë do t'ju gënjejnë.
Besimi është e vërteta e vetme.
Do lutem për ty, Roz,
por nuk do pres që ti dhe mikja
jote të ktheheni.
Mirupafshim.
Adam.
Majtas. Djathtas.
Majtas. Majtas.
Djathtas. Djathtas. Majtas.
- Çojini në katin e poshtëm.
Në bodrum?
- Bëje dhe kthehu.
Majtas. 3A.
- Por...
Djathtas. 4A.
- Thashë ta bësh.
Majtas. Majtas. Djathtas.
- Roz. Roz.
Majtas. Djathtas. Majtas. Majtas.
- Roz, po të vret.
Roz!
- Lërmë ta bëj.
Duhet ta bëj.
Merre këtë.
Do tërhiqen nga drita, por nuk
do mund të shohësh pa të.
Faleminderit.
Pra kjo gjëja punon?
- Do punojë.
Nëse djalli ju do, do punojë.
Më fal.
Kemi jetuar për shumë kohë si
në shpella. Kjo duhet të jetë jotja.
Shtrigë! Fëmija e saj është
si Alesa.
Fëmija e saj është ena e rradhës.
Ndaleni! Mos i lini shtrigat
të shkojnë poshtë!
Ejani!
Lëshojeni!
Gjeje atë.
Jo! Prit! Sibil!
Sibil! Hape derën!
Jo!
8A.
7 A. Djathtas.
Djathtas. 6A.
4A.
3A.
Majtas, majtas. Djathtas, djathtas.
Majtas, majtas.
Bukur. Mund ta bëj.
Urime, Roz.
Arrite.
la dole.
Shpërblimi yt është e vërteta.
E pe që Alesa ishte një
vajzë e mirë?
Edhe pse askush nuk e shihte
ashtu.
Digjeni shtrigën! Digjeni shtrigën!
- Prindërit u thonin që ajo ishte e keqe.
Ajo nuk kishte baba si të tjerët.
Alesa ishte e vetme në botë.
E di ç'mund t'u ndodhë vajzave
të vogla, kur i lë vetëm?
S'ka gjë, jam unë, eja.
As nëna e saj nuk mund ta
ndihmonte.
Edhe pse e donte vajzën.
Por pjesa tjetër e familjes nuk
e donte Alesan.
Ata ishin si të tjerët dhe e
frikësonin atë.
E dimë. Edhe fëmijët e dinë.
Vajza jote...
Pse nuk thua emrin e babait...
Ke sjellë mëkatin mes nesh.
Besnikët duhet të mblidhen
në gjykim,
sepse duhet të pastrojmë
këtë ndyrësi.
Çfarë do të thotë, mami?
Je e dobët, motër.
Gjithnjë ke qenë.
Na beso, Dahlia.
Ki besim në virtytin tonë.
Ne do kthejmë pafajësinë.
Ata ishin mbledhur shumë herë,
që kur ishte ndërtuar qyteti,
për të rivendosur pafajësinë
dhe pastërtinë.
Kishin një vend të veçantë
për këtë.
Të kujtohet hoteli?
Unë të udhëhoqa në tërë
ato vende
dhe ti u tregove e zonja tek
ndiqje udhëzimet e mia.
Mund të largohesh, Dahlia.
Ne luftojmë mëkatin,
jo mëkatarin.
Mami! Mami!
Mami!
Ti e di si ndihesh, apo jo Roz?
Të humbësh vajzën tënde?
Çfarë bëra?
Oh, zot.
- Mos qaj për djallin.
Jo!
Ja ku jemi sërish në betejën
e mortjes.
Mendonin që dinin si të
përzinin djallin.
Lëvdoni zotin për qartësinë tonë.
- Amin.
Lëvdoni të pafajshmit për
sakrificën e tyre.
Por kujdes kur të luftosh djallin..
Ata na kthejnë dlirësinë.
- Dlirësinë.
Dhe unitetin.
- Unitetin.
Armët mund të të kthehen
kundër.
Jo.
Jo.
Tani e di pse Dahlia është
e thyer.
Ajo u përpoq të thërriste
për ndihmë,
por vajti shumë vonë.
Ngriheni, djema.
- Ngriheni tani!
Kishte njerëz të mirë në
qytet,
njerëz si ti, Roz.
Njerëz që donin të ndihmonin.
Alesa ishte kaq e vetmuar,
e lënduar dhe e frikësuar.
Nuk duhet ta kishin lënduar aq keq.
Kur lëndohesh dhe frikësohesh
për kaq gjatë,
frika dhe dhimbja të kthehen
në urrejtje,
dhe urrejtja nis të ndryshojë
botën.
Urrejtja e Alesës rritej e rritej,
si zjarr brenda saj.
lu bë aq e fortë,
saqë u bënte keq edhe njerëzve
që ishin thjesht kuriozë.
Atëherë erdha unë.
l thashë asaj që tani ishte
rradha e tyre.
l premtova që të tërë ata do binin
në ëndërrën e saj më të errët.
Tani, Roz, duhet të flasim.
Mos ki frikë.
Ajo nuk do të të bëjë keq.
Ka nevojë për ndihmën tënde.
Kush është ajo?
Ajo është Alesa.
- Po ti kush je?
Kam shumë emra.
Tani, jam pjesa e errët e Alesas.
Ku është vajza ime?
Ajo nuk është jotja.
Është e saj.
Vajza e vogël është ajo ç'ka
mbetet nga mirësia e saj.
E fshehëm me kujdes,
në botën jashtë këtij ferri.
Tani, ëndërra e kësaj jete
duhet të marrë fund,
dhe bashkë me të edhe
ëndërrimtarët e saj.
Për më shumë se 30 vjet,
ata kanë gënjyer shpirtrat e tyre.
Për 30 vjet kanë mohuar fatin
e tyre.
Por tani ky është fundi,
dhe unë jam shpaguesi.
Çfarë kërkon?
Kërkojmë vetëm kënaqësi.
Kënaqësi?
Hakmarrje.
Pse unë?
Ti zgjodhe.
Ti zgjodhe Sheron.
Kristabela do ta gjejë Sheron.
Ajo ka në plan ta purifikojë.
Oh, zot, jo.
Bindja e tyre e verbër, nuk më lejon
të hyj në kishën e tyre.
Nuk mund të hyj për sa kohë,
ata mohojnë fatin e tyre,
por ti mundesh.
Vetëm më thuaj, ç'duhet të bëj.
- U thuaj të vërtetën.
Vajza është imja!
lmja.
Ajo është imja.
Është imja!
E vërteta është e pastër për
ata që dinë të shohin.
Siç mund unë të shoh që
ti e kishe këtë fëmijë.
Shkojmë.
Dil nga makina. Kthehu.
Vetëm një paralajmërim shoqëror,
do kthehem me njerëz që dinë
ç'të bëjnë.
Para se ta bësh këtë, Kris, dua të
të them diçka për oficer Benet.
Para disa vitesh, një psikopat,
rrëmbeu një fëmijë,
e hodhi në një minierë lart
në Sajlent Hill.
Sibil Benet e gjeti djalin.
Kaloi tre ditë me të,
e mbajti të gjallë deri sa
i shpëtuan.
E dimë se ç'bëjmë.
Duhet të bëj gjithçka mundem.
Shkojmë.
Të lutem.
Kristabela, lëre të jetojë.
Dobësia jote i çoi këta shpirtra
drejt gjykimit.
Këtë rradhë ti do rrish këtu.
- Ajo është e pafajshme.
Pa shikoje. Ajo është pjellë
e sat bije.
Djalli!
Djalli është babai i kësaj urrjtjeje
në këtë fëmijë!
Jo, ajo është imja!
Sheron. Sheron, më shiko.
Më shiko. Mos ki frikë.
S'ka gjë. Mami jot po vjen.
Edhe një herë na duhet të
rivendosim pafajësinë.
Do djegim këtë shtrigë.
Luftojmë djallin.
Jo. Nuk mundeni. Nuk mundeni.
Mos e lini ta thotë! Jo!
- Do ta djegim fëmijën!
Ne luftojmë djallin!
Ajo është vetëm një fëmijë!
Ç'ju ka zënë, njerëz?
Lëshojeni!
Lëshojeni!
Lëshojeni!
Ata që ndihmojnë djallin,
duhet të pastrohen nga zjarri
prej nga vinë.
Kjo është çmenduri.
Ti je e çmendur.
Jo!
Pse e dëgjoni?
Pse?
Digjeni shtrigën! Digjeni!
Digjeni shtrigën! Digjeni!
Digjeni shtrigën!
Sheron.
Shtrigë e djallit!
Vuaj.
Digjeni shtrigën! Digjeni!
Digjeni shtrigën! Digjeni.
Oh, zot.
Digjeni shtrigën! Digjeni.
Digjeni shtrigën! Digjeni.
Digjeni shtrigën! Digjeni.
Digjeni shtrigën! Digjeni.
Digjeni!
Ju jeni në ferrin tuaj.
Mami, rri me mua.
Këtu filloi apokalipsi.
Këtu ne ndaluam shkatërrimin
e botës.
Bëmë një vijë në rërë
dhe thamë:
''Djall, ti nuk do ta kalosh!''
Por djalli është i lig, plot
tradhëti.
Ai vjen të na tundojë me
maskën e pafajësisë.
Për të zhdukur këtë djall,
duhet ta djegim këtë fëmijë!
Nuk ka për të ndodhur!
Mami!
S'ka gjë zemër.
Gjithçka është në rregull.
Oh, zot.
Oh, zot.
Ç'keni bërë?
U ktheve.
- Po, u ktheva.
Shtriga u kthye.
Mos i besoni gënjeshtrat e saj.
Unë vij nga një botë jashtë
këtij vendi.
Nga një botë plotjetë!
Pse nuk u thua të vërtetën?
U thuaj të vërtetën që ia mohon
edhe vetes.
Nuk pati asnjë apokalips!
U dogjët në zjarrin që nisët vetë,
dhe asgjë nuk ju shpëton,
sepse jeni të mallkuar!
Mami!
- Merreni atë.
Digjeni si shtrigë! Digjeni.
Digjeni! Digjeni.
Shtrigë e djallit!
Të më digjni?
- Shtrigë e djallit.
Kjo është përgjigja jote.
Të djegësh gjithçka që ke frikë.
Të djegësh gjithçka që nuk
mund ta kontrollosh.
Kjo grua përdor frikën tuaj për t'ju
kontrolluar.
Kjo ju detyroi të digjni Alesa
Xhilepsin.
Ajo ju tha të digjnit një fëmijë të
pafajshëm.
Por nuk mund ta mohoni fajin
tuaj,
dhe as dhimbjen e saj!
Ajo fëmijë ishte mishërimi
i mëkatit.
Jo, ju keni mëkatuar.
Ti errësove zemrën e një të
pafajshmeje,
dhe tani strukesh para hakmarrjes
së Alesas.
Mëkatare.
- Herezi!
Digjeni. Digjeni!
Besimi juaj sjell vdekje!
Jeni vetëm në këtë humbëtirë
dhe zoti nuk është këtu.
Mami!
Ajo ishte një blesfemuese.
Blasfemi!
Blasfemi!
Çfarë ke bërë?
Ke sjellë me vete errësirën.
E di ç'ke bërë?
Për Sheron.
Mami.
Mami.
Mami!
Oh, zot, më jep forcën të jem
e dlirë.
Jo! Jo!
Alesa, çfarë je bërë?
Mami!
Sheron! Sheron, zemër, jam unë.
Jam mami.
Ulu! Do ulemi!
Mbylli sytë.
Mbylli sytë, zemër.
Mbylli sytë. Mbylli sytë
Mbylli sytë. Mbylli sytë
Është vetëm një ëndërr e keqe.
Vetëm një ëndërr e keqe.
Pse nuk më mori me të tjerët?
Sepse je e ëma.
Nëna është zoti në sytë
e një fëmije.
Të dua.
Përshëndetje, jam Kris.
- Dhe unë jam Roz.
Dhe unë jam Sheron Da Silva.
Ju lutem lini një mesazh.
Kristofer, jam unë.
Jam me Sheron.
Alo? Alo? Roz?
Roz?
Po. Po vimë në shtëpi.
Titrat nga UniVerseHub
universehub@gmail.com