10,000 B.C. - Shqip Transcript

Vetëm koha mund të na mëson atë që është e vërtetë dhe çfarë është legjendë. Disa të vërteta e moshave nuk mbijetojnë. Por legjenda e fëmijës me sy të kaltër do të jetojë përgjithmonë dhe të jetë e pëshpërit në të katër erërat Malet e Madhe të Bardha. Ne, Yagahl, gjuetarët më të fuqishëm e të gjitha gjallesave e Mannak. Por bota jonë ka filluar të ndryshojë. Mannaks e më pas erdhi dhe më vonë në luginën tonë dhe ka pasur kohë kur ata nuk vijnë fare. Gjuetarëve tonë u rrit nervoza. Dhe popullit tynë iu rrit uria. Vetëm një mes nesh ne e quajmë "Nënë Vjetër," e fundit, më e mira vetëm ajo mund të flasë në shpirtërat e tokës dhe të kërkojë nga urtësia e Atit për të shpëtuar popullin tonë. Shumë herë ajo i kërkon deri në një natë ata iu përgjigjen asaj thirrjes dhe të na dërgojn një shenjë. Një shenjë e fillimit dhe e fundit. Ne e gjetëm në malet e saj. Ajo ishte mbi mbajtjen e të një gruaje të vdekur. Baballarët e saj e kanë dërguar. Ajo erdhi të na tregoj për demonët që do t'i japin fund botës tonë. Ata do të vijnë në luginën tonë në kohën kur ne do të shkojmë në gjuetin tonë të fundit. Por nuk i frikësohemi. Nga kjo do të kërkoj të gjej një luftëtar që lind dhe kjo do të jetë një grua e tij. Ata do të na çojnë në një jetë të re ku përveq urisë nuk do të dimë më shumë. Këtë natë Nëna e vjetër nuk e sheh të përballet me luftëtar nga të cilat ajo foli por ajo e dinte se fëmija me sytë e kaltër ishte një e mirë ajo duhet mbrojtur. Për popullin tonë, ajo ishte Evolet premtimi i jetës. Për një djal të quajtur D'Leh, ajo ishte shumë më tepër se kaq. Vetëm një nga Yagahl nuk besojnë në Nënën e Vjetër profeci: Ky djalosh i babait i vetmi që kryen Shtizën e Bardhë dhe e hodhi në erë fërshëllej për gjueti. Unë do ta mbroj djalin tuaj sikur ai mua. E di që do. Por premtimi im ju do të thoni se pse askush nuk la. Ne nuk mund të presim të fundit për gjueti. - Mirë hedhni! Hidhniju përsëri! - Mirë hedhni! Ka'ren? Ka'ren? Hmm? Jo. Jo ju. Babai juaj ka braktisur popullin tonë. Shkoi larg. Ndeshje mirë! Ju duhet të fitoni, Ka'ren! Lë atë! Ka'ren! Unë them ta lëni atë! D'Leh. Ai është djali i një frikacaku. Ty asnjëherë nuk të them atë përsëri. Çdonjëri prej jush. Mirë hedhni. Ju jeni vetëm si unë. Çfarë ka ndodhur me njerëzit tuaj? Ata u vranë nga demonët. Ju kurrë nuk do të jeni vetëm, Evolet. A po e shihni atë dritë? Kjo një? Ajo nuk lëviz nëpër qiell si bëjnë të gjithë të tjerët. Kjo dritë është si ju në zemren time. Ajo kurrë nuk do të shkojë larg. Ajo kurrë nuk do të largohet? Jo, asnjëherë. Evolet, eja këtu. Mos i humb nga të kasolles pa thënë për mua. Dhe për shumë hënë Evolet dhe D'Leh shikojn njëri-tjetrin dhe dashuria në zemrat e tyre, u rrit shumë. Deri në fund, pas shumë vitesh në ditën e fundit gjuetia arriti. D'Leh, për sa kohë ne duhet të mbajmë vëzhgim? Deri në Mannaks vijnë. Dhe kur do të vijnë? Nuk e di. D'Leh, kur do të bëhem unë gjuetar? Kur ju ndalni duke i kërkuar kaq shumë pyetje. I famshmi Tic'Tic gjahtari erdhi, në Nënën e Vjetër bun sot. Ajo mendon se koha e profeci ka ardhur. Ajo nuk i tha atij për të vrarë Mannak këtë gjueti. Ajo mendon se do të fitojë Ka'ren e Bardhë dhe pretendimin Evolet. - Baku, shikoni se çfarë kam gjetur për ju. - Ah. Mm. Ti e di atë mirë Ka'ren është gjuetar. Ne duhet të largohemi. Së bashku, ne mund të kalojmë në malet e mëdha. Dhe braktisim njerëzit tanë? Ashtu si babai im? Unë nuk mund ta bëjë këtë. Kam punuar për këtë shumë. Mënyra e vetme që ne mund të jemi së bashku është unë duhet të vrasë Mannak. Ata janë këtu! Ata janë këtu! Shiko! Shikoni se sa janë. Sot unë nuk do të hyj brenda zemëres të Mannak. Ai do të jetë një prej jush. Një nga ju do të pretendojnë White Spear. Maj Baballarët e Yagahl ... dhe frymën e fortit Mannak zgjedhim më të mirin për ju. Ka'ren, ju keni parë e hedh. Ka'ren, e Mannak është i juaji. Ju do të jeni kreu jonë. D'Leh? Po në lidhje me ju? Unë kërkoj të gjej për të fituar Evolet. Ne gjueti së bashku si një! Tic'Tic të çojnë në themelimin e demit. Lë prapa! D'Leh! Ata janë thyer larg! Sillni të kthehet! Baku! Ata janë ardhur! Ata janë ardhur, Baku! Ata janë ardhur! Ata janë ardhur! E fundit po vjen! Kjo është një goditje e madhe! Tani! D'Leh po vjen! Ka'ren, bëni gjuajtje! Mbajeni atë poshtë! Ai është shumë i fortë! Le të shkojmë, Ka'ren! D'Leh, ne duhet të lirojm! Unë nuk mund! Eshtë kapur dora ime! Shiko! Shiko! Eshtë D'Leh! Ju vratë atë! Të gjith të vetëm! Askush nuk ka bërë kurrë atë. Ky ishte trim. D'Leh e vranë Mannak! Ai nuk e le të shkojë në kurth! Ai ishte i vetmi! Çfarë po prisni? Shpirti i urt, vrau Mannak. Unë pretendimin e White Spear dhe ajo me gruan time Evolet. Që nga ajo ditë, D'Leh nuk ishte më i biri i një frikacaku. Tani Yagahl emri i tij do të nderohet për sjelljen e tyre për bekimin e fundit Mannak për një kohë. Dhe pse ishte e kënaqur Nëna e Vjetër në zemrën e saj për të parë Evolet kaq të lumtur ajo kishte frikë në shpirtin e saj se ai i cili kishte vrarë ishte bishë nuk pati kurajën për atë që kishte për të ardhur. Pse Tic'Tic nuk ka festuar me ne? - D'Leh? - Nuk është diçka që unë duhet të bëjë. Çfarë doni? Unë nuk isha trim. Dhe unë nuk u kërkoj të gjej si një. Baballarët e Yagahl luajtën me ne sot. Çfarë duhet të bëj? Në qoftë se unë heqë dorë nga White Spear, Unë të heqë dorë nga Evolet. Unë nuk mund ta bëjë këtë. A ka hequr dorë ajo nga ju? Hmm? Kjo nuk është mënyra e Yagahl për të kërkuar White Spear me një gënjeshtër. Unë dhash White Spear mbrapa tek Tic'Tic. Pse do të ju bëjë një gjë të tillë? Sepse unë nuk i vras të Mannak, Evolet. - Sigurisht që keni bërë, ju për të mbajtur më neto. - Jo, unë gënjej. Unë u përpoqa të lëshoj si të gjithë të tjerët. Ishte e kapur në dorën time. Pas kësaj, u përplas me Mannak tim shtizë. Unë nuk bëra asgjë. Evolet, bjerë ndërmend çka po u thua ti rreth dritës tonë? Unë ende ndjej të njëjtën gjë. Ju do të jeni gjithnjë në zemrën time. Kjo nuk do të shkojnë larg. Por ende ju dhat më lart. Kjo natë e madhe me *** të bardhë erdhë në luginën e Yagahl. Dhe akullta si një perde, vrerosje ra mbi zemrën D'Leh. Dhe me *** të bardhë erdhën demonët. Ju qëndroni këtu. Baku. Moha! Shiko jashtë! - Baku, fshi. - Po, Nënë. D'Leh! Ne nuk mund t'i ndihmojmë ata! Ju lutem. Më lejoni! Më lejoni të shkoj! - Çfarë po bën? - Unë jam duke shkuar pas tyre. Gjatë Maleve të Mëdha? Kjo nuk është e mundur. Ata erdhën mbi malet e Mëdha. Ata janë demonët. Ndoshta ata mund të fluturojnë. Unë nuk shoh krahët e tyre. Ju mendoni se ju mund të sjellni ato vetëm të gjitha? Vetëm ju? Ai nuk është vetëm. Të shkoj me të. Pa gjuetarët e tjer, ne të gjithë do të vdesim. Unë do të shkojë shumë. Jo, Baku, ju do të qëndroni këtu. Por ju, Ka'ren, ju duhet të shkoni me ta. Mos më prek! Dhe ata si oferta e lamtumirës për pleqtë dhe fëmijët e popullit tonë Shpirti i urt i tyre i bekuar Yagahl dhe shtiza nga pala e tyre. Nëna e Vjetër e dinte atë kurrë nuk do të gjuetarëve përsëri por në vend të luftëtarëve. Kjo natë do të jetë së shpejti. Ne të qëndrojmë këtu. Jo, ne do të shkojmë. Ne po vijmë më pranë. Nuk mund të shoh në terr. Ju a mundeni? Ne të qëndrojmë këtu. Ne ham dhe flejm. Pse ju nuk kryetë White Spear? A jeni i frikësuar? Përgjigjju. Ka'ren, bie të fle. Baku? Baku! Çfarë po bëni këtu? Shkoni në shtëpi. Unë mund të ju ndihmojë. Unë mund të kryej një qese me ujë. Shko në shtëpi! Ata vranë nënën time! Ai është i vetëm. Ai vetëm do të na ngadalson poshtë. D'Leh, unë jam i etur. Zjarri ende jeton në këta gurë. D'Leh! Ajo është gjallë. Ne duhet të ngutemi. Pse është ngrir Nëna e Vjetër? shiu i bardhë nuk është një mik me gjuetar. Ajo gëlltit të gjitha shenjat të vjedhur vëllezërit dhe motrat. Ajo tani varet nga Baballarët e Yagahl ishte udhëzues për rrugën e tyre. Dhe ata dolën për shumë ditë dhe netë në një largësi të tokës ku Malet e Mëdha të mbyllur dhe ku historia e e fëmijës me sy blu filloi. Vendi ku demonët vranë Evolet e njerët. Ne kemi ecur për ditë tani, dhe ende nuk shënon. Ndoshta ata kanë krahë. Ndoshta ata që veprojnë. Por vëllezërit dhe motrat tona nuk janë. Mos harroni e përtyp. Ndoshta ajo humbi vetëm atë. Është vapë këtu. Baku. Qëndro i afërt. Cili ishte ai? Ne duhet të jemi të lirë për sot. Jo sonte. Ky nuk është një vend i mirë. Ata e dinë se është rrezik, dhe ata më mirë të mbajn një orë dore. Ne do të bëjmë të njëjtën gjë. Unë do të shkoj në fillim, pastaj Ka'ren, atëherë ju. D'Leh. Vij. Unë e kuptoj dhimbjen tuaj. Por ju duhet të jeni të durueshëm. D'Leh. Unë kurrë nuk do të ju *** përsëri. Në këtë mënyrë. Eja. D'Leh! Vrapo! Vrapo! D'Leh! Në këtë mënyrë! Mbi këtu! Në këtë mënyrë! Shko! Shko! Ka'ren! Vrapo! Vrapo! Tic'Tic! - Shko! Tic'Tic! D'Leh! Evolet! Deri këtu! - D'Leh! - Unë do t'i çojë larg. - Jo, nuk shkojë! - Do të kthehem për ju. Ju premtoj. Oh, Baku. Ju nuk duhet të jeni këtu. Unë mendoj se ai të flet D'Leh. D'Leh do të vijë përsëri. Ai premtoi atë për mua. Ka'ren. A mendoni se ai është ende gjallë? Nuk ka rëndësi tani. Ai u përpoq të na ruaj. Më falni, Tic'Tic. Unë duhet të kemë dëgjuar ty. Nuk vdesin. Unë do ta sjellë ty ushqimin. Nëna e Vjetër u vëzhgua mbi udhëtimin e tyre me gjithë fuqinë e saj dhe frymën e saj të qëndruar gjithmonë nga pala e tyre. Po atë natë, ajo nuk mund të sundoj mbi forcat e tokës dhe nuk mund ti ndaloj ujërat e qiejve. D'Leh do të duhet të përballet vetëm me të fortin bishë rregull në këto toka. Ha! Ha! Mos më hani mua kur unë ju vë falas! U frikësova që keni qenë të vdekur. A nuk frikësoheni për mua. Shikoni, atje. Nuk ishte një sulm. Kam dëgjuar atë piskam. Kjo është ajo ku ata shkuan. Tic'Tic, ik. Shko. D'Leh, kthehu. Leviz larg. Ju duhet ta mbani më mend mua. Unë dhash jetën. Ju a flisni me Spear Tooth? Si mund të vijë për të folur fjalët tona? Ju nuk keni atë ushqim Naku? Është e ndryshme, por e mirë. Ne vijmë prej mbi maleve. - Ne e dimë se prej ku mund të vijë. - Tani ti e di? Dhe si mund të vijë për të folur fjalët tona? Një burrë, të vijë nga i pari malor. Ai ishte në kërkim të tokës e re. Njeri i mençur i yni për të mësuar më tha ato fjalë të tij. Ju. Ju keni fytyr të tij. Çfarë ndodhi me atë? Ai është marrë shumë kohë më parë. Ku marrë? Eja. Kur erdhi babai juaj me ne, ai u bë shoku im. Pastaj shpirtë të keq vodhi babait tuaj, si shumë e popullit tonë. Ata sjellin në fole të madhe zogjve dhe fluturojn mbi rërë si struci. Ku shkojne ata marrin ato? Për të zotat e maleve. Askush nuk ka kthyer kurrë. Njeri i mençur ynë thotë se ju do të na çoni atje. Mua? Ne kemi thënë se një në një ditë do të vijë cili do të bën popullin tonë të lirë. E ai i cili flet për Spear Tooth. Në të fundit, njerëzit e guximshëm Naku varros të vdekurit e tyre. Ata i dërgojn fjalë për të gjitha fiset e tokës se ai që flet me Spear Tooth kishte ardhur. thirrja e tyre ishte një thirrje për luftë. Pse mendoni atë se unë mund të bëj të lirë popullin e tyre? Ka diçka që ju duhet të dini rreth babait tuaj. Kur vdiq nëna juaj sjelli në jetë ty që babai juaj mori mbi vete jo vetëm peshën tuaj por të gjithë njerëzve tanë. Ne u bëm zorrëtharë. Ai nuk mund të presë për Nënën e Vjetër profeci i vërtetë për të ardhur. Babai juaj nuk iki. Ai u largua për të shpëtuar popullin tonë. Si mund të më lejoni të ju besojnë se të gjithë kësaj kohe babai im na ka tradhëtuar ne? Për shkak se ai dëshironte që ajo të jetë në këtë mënyrë. Babai juaj ka kryer White Spear. Ai kishte frikë kur ai u largua, se të tjert do ndjekin atë dhe të braktisin popullin tonë. Dhe pse e bëni këtë, më thoni ju tani? Një njeri i mirë vizaton rreth vetes dhe kujdeset për ata brenda. Gruan e tij, fëmijët e tij. Të tjerë burra vizatoni një rreth më të madhë dhe do të sjellin brenda vëllezërit dhe motrat e tyre. Por disa meshkuj të kenë një fat të madh. Ata duhet të tërheqin rreth vetes një rreth që përfshin shumë, shumë më tepër. Babai juaj ishte një nga ata burra. Ju duhet të vendosëni për veten tuaj nëse ju jeni, gjithashtu. Kjo është Kawu, patinë tona më të shpejtë. Ai sjell fjalë nga njerëzit të cilët jetojnë në këtë mënyrë. Ata vodhën shumë më shumë njerëz. Dhe tani ata janë duke lëvizur i madh të shpendëve, të shpejtë. Ne duhet të gjejmë ato para se ata të arrijnë këto shpendë. Ju nuk keni grua? Kjo ditë para se ju të vini ata morën frymën e saj dhe ata vodhën djalin tonë. Unë jam Baku. Tudu. Unë nuk jam Baku. Baku, Tudu. Baku, Tudu. Ai ka vrarë atë! Ju duhet ndihmoni! Fjala e Naku udheton shpejtë dhe nga të gjitha erërat erdhën shumë luftëtarë. Të Tutt Tutt që si masë e madhe duke shpendëve dhe fshi syte e tyre prapa pemëve. e fis e Kula. Ata janë të shkurtër, si të rinjët tonë. Dhe nga lugina pa e diela erdhën ato me gjak mbi kokat e tyre. Por më e fortë e të gjithë atyre ishin Hoda. Udhëheqësi i tyre foli luftëtarëve për të gjithë tokën. Tregoj atij populli se ecin me ne, ne do të sjellim ato. Ai thotë se ju jeni vetëm një djalë. Tregoni atij unë jam më i vjetër atë unë e shoh. Quina është Hoda. Hoda nuk qesh. Hmm. - Yahalah! - Yahalah! Ata dolën më të shpejtë dhe më i shpejtë dhe nuk i lë prapa për të ngrënë apo për të pushuar. Dhe më shumë shtiza ata u bashkuan me kalimin e çdo dite. Kjo fjala "Yahalah," Çfarë do të thotë? Ato janë fjalët tuaj. "Ne duhet të sjellim ato." Shpendët e mëdha kanë mbërritur. Evolet! Evolet! Baku, D'Leh është këtu. D'Leh! Tudu! Tudu! Tudu! Tudu, ai njeri me shtizë, nuk do të heqë dorë. Atë me të. - Ew. - Ndoshta djali është i drejtë. D'Leh nuk mund të fluturojë mbi ujë sikur ata që mundin. Kush do të ketë menduar ai mund të gjej shtiza kaq shumë? Ky lumi lëviz si një gjarpër në rërë. Ai thotë se vrima e gjarpërit i mbetet nën diell dhe hëna udhëtonë sipas saj nuk lëvizin. A ka një rrugë të shkurtër të kreut të gjarpërit? Ne duhet të shikojmë përtej rërës së madhe. Por askush nuk mund të ec tani. Maleve dhe rërës ata të gjithë duken të njëjt, dhe ne do të humbasim rrugën tonë. Ne të gjithë do të vdesim. Ne do të gjejm kreun e gjarpërit. Dhe ne populli ynë do të jemi të lirë. Ne duhet të pushojm. Njeriu nga lumi kishte folur të vërtetën. Ata kishin ecur në qarqet për shumë ditë dhe kan humbur rrugën e tyre. Dhe sytë e gjarpërit për të nuk gjenden kurrkund. Tic'Tic, Tic'Tic. Unë kam gjetur sytë e gjarpërit. Ju shikoni atë dritë? Kjo një? Kujtoj çfarë tha populli i lumit? Ajo mbetet nën diell, por nën hënë kjo lëviz. Nakudu, tregoj atyre se çka kam thënë. Ajo do të na udhëzojë në kokën e gjarpërit. Dhe atë të fundit hënë kishte ardhur në luginën e Yagahl ajo dukej se të gjith shpirtërat Nëna e Vjetër i kishte lënë . Ajo nuk han ose flas për shumë netë sepse ajo e dinte atje ishte fati i fundit për të përmbushur. Shpirti Urti është imi, Katan. E kodrat e zotat. E kreu i gjarpërit. Evolet. Ju jeni mirë. Shh. Mos flisni. Baku, ketu. Si mund të bëjë vetë një gjë të tillë të Atit Mannak? Ata nuk janë njerëz sikurse ne, Baku. Pastaj çfarë janë ata? Disa thonë se kan ardhur nga yjet. Të tjerë besojnë se ata fluturuan mbi ujin kur toka e tyre u mbyt në det. Jo! Moha! Moha! Moha! Ka shumë prej tyre për secilin prej nesh. Askush nuk mund të sjell ato. Jo, D'Leh. Ata kanë fuqi të bëjnë punën e tyre ata janë edhe më shumë. A mendoni se do të luftojë me ne? Kjo është për ju që të gjeni. Hmm? Ah, D'Leh. D'Leh. Tudu. - Mos ke frikë, Baku. Unë do të ju sjell në shtëpi. Ku është Evolet? Gratë në gjumë në kasolle ndryshme, por unë pashë të asaj sot. Tic'Tic është pritur me shumë shtiza, prapa rërës si struci. Ata vranë Moha sot. Ai u sakrifikua. Unë e kisha gabim se ju vendosni në këtë vend të tmerrshëm. Unë kam nevojë për faljen tuaj. Baballarët i zgjodhi për të udhëhequr ju neve dhe ne do të qëndrojmë nga pala juaj. Tregoj ato sa shtiza kemi. Pyete atë për të luftuar me ne. Ai thotë se numri i shtizave nuk ka rëndësi. - Burrat nuk mund të rrëzonin zotat. - Shh. Ai thotë se i verbëri di shumë për të zotat. Ai ishte një herë shërbyes i tyre por kandidoi larg. Ata e kanë fshehur atë këtu. Urti njeri na tregoni më shumë nga këta zotat. Së pari, ka pasur tre, por tani ekziston vetëm një. Nuk duhet të jetë një mënyrë për të mundur atë. Ai tha se, dikur vetëm një herë, ai dëgjoi zotin flet për të ai frikësohet. Ata kanë thënë një veshje që të shënojë ju mund ta shihni atë në qiell gjatë natës. Ata e quajtën atë Uru-Anna, të Mark gjuetarve. Të gjith yllat të zgjuar në qielli. Ai pyet nëse ju mbathni gjuetarët e Mark. Pa e duhur, ju nuk mund të rrëzoni zotin. Pritni, pritni. Grupi në krahun tuaj ku e keni marr? Nga njeriu që shpëtoi jetën e tij. Ku është ai? Eshtrat e tij janë varrosur në rërë me të gjithë të tjerët. Ai do të dijë se pse ju kërkoni këtë njeri. Ai ishte babai im. Pyetni atë ku është Tic'Tic. Ata na gjetën! Unë jam me ditë të plotë. Ju lutem, gjahtari i madh, nuk themi atë. Ne kemi nevojë për ju. Ata nuk do të luftojnë me ne. Ata kanë profecin e tyre. D'Leh një profeci ka shumë fytyra, shumë mënyra për të u bë realitet. Babai juaj Babai i juaj, ai dha këtë për mua. - Jo, gjahtari i madh, kjo është i juaji. - Merrni atë. Të jetë si babai juaj. Të jetë si babai juaj. Të jetë si babai juaj. D'Leh Unë e di se si ndihesh për të humbur një mik të mirë. Babai juaj ishte i minave. Unë mezi mbajë mend atë. Ai ju kujtohet. Lëndoj zemrën e tij, kur ai foli për një djalosh prapa Maleve të Mëdha. Ai ishte duke u përgatitur për tu kthyer tek ju. Kjo është kur ai kishte marrë. D'Leh e burrave janë duke pritur. Ne, populli i Yagahl gjueti të gjallesave më të fuqishëme, e Mannak. Ai është i madh dhe ne jemi të vegjël, dhe ende kemi sjellë atë poshtë. Sepse ne gjueti së bashku, si një të tillë. Kur dielli ngrihet ne do të bashkohemi me vëllezërit dhe motrat tona në malin e perëndisë dhe për të bindur ata për të luftuar me ne, së bashku, si një! Çka po ndodh? Dëgjoni, Baku, sot ju duhet të bëheni gjuetar. Mua? Yahalah. Shikoni, Ka'ren, shikoni. - Kjo një. - Atë? Baku, e kemi gjetur të çojë demit. Shkoj! Tani! Quina, ende jo! Tani! Ha! Ha! - Ata nuk do të ngarkuar. - Të Mannak janë rrahur shumë i gjatë. Ka'ren, shikoni. Ju duhet të lëvizë të gjithë të luftoj! - Leviz! Lëviz! - Shko! Shko! Ka'ren! Jo! Yahalah! - Yahalah! - Yahalah! Yahalah! Ndalo! Ndalo! Ai thotë se një grua që ndjekin këtë duhet të refuzojë ose ajo do të vdesë. Ashtu si ky tradhtar. Kthejeni mbrapsht në malet tuaja dhe ju mund të merrni grua. Tregoj Unë atë do të marrë oferta e tij. Tregoj, pranoj atë. Tregoj atij! Por unë do të marrë të gjith popullin tim me mua. Secili dhe çdo Yagahl. Tregoj atij! Ata janë të tutë! Pyetni atë se çfarë do të ndodhë me të tjerët. Ata i përkasin të vinë tjetër, thotë ai. Ata do të bëjnë punën e tij, përgjithmonë. Jo Ata nuk do të bëjn. Ai nuk është një zot! D'Leh! Evolet! Baku! Tudu! Jo! Jo! Ndihma! Ndihma! Ajo po i del gjak! Ju erdhet për mua. Jo, jo, ju lutem. Ju erdhet për mua. Ju lutem. Ju lutem. Për të keni udhëtuar deri tani të ketë për ecur në fund të botës për të rrëzuar ata e quajtën ngadhënjyesi vetëm për t'u kthyer pa Evolet. Kjo nuk ishte ajo që Nëna e Vjetër kishte. Por ashtu siç ajo kishte humbur atë për përgjithmonë legjenden e fëmijës me sytë e kaltër filluan. Evolet dhe D'Leh! Evolet kishte sjellë premtimin e jetës të popullit tonë. Dhe tani, me frymën e saj të fundit Nëna e Vjeter i kishte dhënë atë. Babai juaj ka kërkuar të sjellë këto mbrapa tek ju. Ata do të ushqejn njerëzit tuaj. Thuaju atyre popujve të Yagahl falenderojn njerëzit Naku. Falemiderit, vëllai Nakudu. Zemra ime shëtitet me ju, vëllai D'Leh. Kjo ishte hera e fundit ata e shihnin shokët e tyre të Naku. Dhe pastaj një kohë të gjatë në shtëpi filluan udhëtimin. Ata janë prapa! Ata janë prapa! Dhe si ata që dolën me Baballarët poshtë për ta shikuar udhëzoi dhe rrugën e tyre në mënyrë që të shikohen Yagahl dhe Evolet D'Leh që të drejtojë popullin e tyre. Dhe kur ka parë hënë që ka lindur përsëri në luginën e tyre ajo sillet me atë frytet e parë në tokën e tyre. Shikoni se sa shpejt është në rritur. Dhe kështu ajo erdhi për të kaluar se premtimi i jetës ishte përmbushur.