Spartacus S1E6 - Shqip Transcript

Atëherë është e vërtetë ? Kriksi dhe Spartaku u përballën me provën përfundimtare. Do ja arrish që t'ia dalësh. Shqetësimi im i vetëm është gruaja ime. Nuk do të vdes derisa të jetë e sigurtë. Mundësitë janë një mijë për një kundër tyre. Do të vë bast mbi fitoren e tyre. Ata burra u munduan të të vrisnin ty, një burrë të fisnik. Të kam një borgj, Ovid. Dhe kam ardhur që të ta paguaj. Merru me fëmijën. Nuk ka asgjë më të rëndësishme, se të dalësh fitimtar në arenë. Spartacus Blood and Sand Episode 6 - Delicate Things Përkthimi-Titrimi-Sinkronizimi: [AlbEx™] Jemi njohur me fatin e keq. Kemi ndjerë dhimbjen e humbjes, përbuzjen nga mungesa e parave dhe ushqimit. Disa besuan se shkolla e Batiatit... nuk do e rifitonte më nderin dhe lavdinë e kaluar. Dhe se do të fshiheshim nga mendjet e njerëzve, të harruar nga historia. - Por ne vertetuam se ata gabuan. - Po! Vertetuam se emri i Batiatit... do të jetojë edhe për shumë vite, pasi të kemi vdekur dhe të jemi bërë dhe pa kocka.. Po! Prandaj qëndroni krenarë përpara prurësit të shiut. Vrasësit të Hijes së Vdekjes. Kampionit të ri të Kapua. - Spartakut! - Po! Spartak! Është një titan! Fitorja e tij zbeh çdo fitore tjetër. Zhduk etjen tonë. Realizon shpresat dhe ëndërrat tona. - Ja burri, Që bëhet legjendë! - Po! Ky është vetëm fillimi! Do të ndërtoj një perandori gjakatare dhe lavdie mbi ty. Nuk u ndesh i vetëm me Teoklin. Kriksi nuk është harruar. Gjithmonë do e mbajë vendin e tij të nderit, nëse do jetojë. Por emri Spartak është në gojën e publikut tashmë. Dhe do vazhdoj ta dëgjoj, Me një furi që ngrihet dita ditës. Vrava një burrë, i cili ishte e pamundur të vritej. E çfarë më tepër duhet të presin nga unë? Gjithçka! Oreksi i tyre është si një bishë e pangopur. Duhet të ushqehet gjithnjë me shije të reja. Do të fillojmë me mënyrën se si lufton. Me dy shpata, ashtu si ndeshej Teokli. Do shikojmë gëzimin e publikut të dyfishohet, me *** e tyre që vret dyfish! Dhe me mburojë të re, ashtu si i përshtatet një legjendari! Burrat do e ndjejnë vetën të përulur para teje! Gratë do të "lagen" me shikimin e parë. Por harroj. Ti nuk je i interesuar për të gjitha kofshët e grave, apo jo? Nuk më intereson as ai dhe as synimi i tij. Për fat të mirë që Zotat nuk mendojnë kështu. Ata i dhuruan diçka më tepër se sa shiut dhe përgezimeve. E bekuan me lajme të reja që do e bëjnë zemrën e tij të fluturojë. Suara? E gjetëm! Në vendet e errëta të Sirisë. - Ku ndodhet? Është mirë? - Qetësohu! Gjithçka do të zbulohet kur ta mbyllësh gojën! Siriani, që përfoli Glavri, e shiti tek një tregtar, dhe deti është perëndia e tij. Para pak ditësh zbarkoi në bregdetin e Napolit. - Në tokë romake? - Bashkë me skllave të tjera Dy ditë rrugë nga këtu ku jemi, duke përjashtuar të papriturat. Kur do ikim? Është llogjike që të lejosh një gjë të tillë? Njeriu im tashmë ka shaluar kalin për këtë gjë, prandaj qetësohu. Në këtë moment që po flasim po na afrohet çdo moment dhe më shumë. Je një burrë i ndershëm. Dhe do të ta kem borgj përgjithmonë këtë. Ashtu si unë jam borgj tek ti. Takimi me gruan tënde është... vetëm gjëja e parë që do marrësh nga gjithë shpërblimet . Imzot. Sekrete. Sekrete mbi sekrete. Lajmi i revulicionit të saj sapo më erdhi në vesh. Dhe përsa i përket Ovidit dhe familjes së tij? E përse i mbajte të fshehura planet e therrjes së tyre nga unë? Dhe të gjitha këto i bën që të mos paguash ca borgje. Nuk ka të bëjë me asnjë borgj parash, përveç gjakut që më kishe borgj. Ai ishte mbrapa atentatorit për të më vrarë mua tek puset. - Ovidi? - I shtyrë nga Solonius. Ta mbajta të fshehtë, jo se ishte sekret, por sepse të dua. Nuk do t'ia lejoja vetes të merakoseshe. Jemi të dashurit e qytetit. Le ti harrojmë këto dhe ta shijojmë. - :sht; e gjitha e jotja. - Nuk ndahet? - E ke fituar. - Falë stërvitjes tënde. M;simet e mija vetëm të dërgonin drejt rrugës së duhur. Duke i marrë jetën Teoklit, i dhe fund një dyluftimi të mbetur në mes nga shpata ime... dhe i dhe fund turpit tim. Jetoj që ta shikoj përsëri gruan time, falë teje. - Dhe ky është një borgj që nuk harrohet lehtë. - Nuk ka asnjë borgj mes nesh. Vetëm premtimi i një të ardhmje të famshme. Lejohen qirinjtë? Suras i pëlqenin shumë. Më duket se më keqkuptove. Kjo çeli është vetëm pët ty. Bashkëshortet nuk lejohet të jetojnë me ne. - Ku do të qëndrojë atëherë? - Në vilë. Do jetë mirë dhe e sigurtë duke marrë parasysh shërbimet e saj të mira kundrejt Zonjës. - Si skllave. - Ashtu si jemi që të gjithë. Por ti po ngrihesh shumë shpejt, gjë që nuk matet me asnjë njeri tjetër gjer më sot. Vazhdo me këtë hap dhe së shpejti do e fitosh lirinë... që për të dy ju. Asur. Varka! Sapo vija që të takoja. Mbaj llafet e tua. Do të preferoja para në vend të tyre. Nuk është gjë e vogël, vdekja e Teoklit. Basti yt mbi fitoren e pamundur, vlera e lartë... nuk është çështje kaq e lehtë, që të mbulohet vlera e një basti kaq të lartë. Nuk më intereson se çfarë do bësh. Lutu, vidh, vrit që të mund të paguash borgjin. Ose përndryshe do kesh dy këmbë sakate. Dhe asgjë në mes tyre që të mund të mbahesh. - I kërcita pak dhëmbët sakatit. - Do e paguajë borgjin e tij? Shumë shpejt paratë do jenë në duart tona. Do kemi aq para sa mund të blejmë lirinë tonë. Liria... një fjalë e panjohur e gjuhës. Së shpejti do mësojmë se si do jetë që ta shijojmë atë. Po me zogjtë, çfarë do bëhet? Do fluturojnë larg që këtej, ashtu si edhe ne. Do shikoj se çfarë rrobash kam që të mbledh dhe do vij. Nga do të shkojmë? Dhe sa larg do arrijmë? Deri atje ku do kenë oreks të na dërgojnë këmbët tona. Kjo pelerina. Ishte ajo që kishe veshur kur ike. Kur Fisniku Ovid u vra. Nuk kishte asgjë fisnike mbi të. Domethënë, ti e vrave? Të gjithë skllevërit e tij? Familjen e tij... Duart e mija bëjnë atë që më urdhërojnë. Po me vogëlushin? Djalin e Ovidit... edhe atij ja morën jetën? Ato ishin urdhërat e mija. Por ti e di dobësinë time mbi gjërat delikate. Djaloshit ju fal jeta, dhe e dërgova shumë larg që këtu. Derisa ta gjejnë, do jemi të lirë. - Po duart e tua? - Të pastra, gjithmonë. Si të dëshirosh... Fitorja e Spartakut ka eksituar imagjinatën e qytetit! Thirrje për burrat e mij... Bëhet nami në çdo familje që të marrin emër për pak para! Tashmë mund të hargjojmë më shumë! Ashtu si dhe ata që dëshironin të të shikonin të vdekur. Do e bëj Solonin që të paguajë për mërzinë që të solli. Por të gjitha këto nuk kërkojnë nxitim. Do shijoj çdo pikë djerse nga balli i tij, ndërkohë që laku im do e shtërngojë në fyt. Do më pëlqente që kjo gjë të ndodhte sa më shpejt. Gjithçka ka kohën e saj. Tani kam gjëra më serioze me të cilat duhet të merrem. Bashkimin e Trakësit me gruan e tij? Nuk kisha këtë ndërmend... Qije vajzën nga mbrapa që të shikoj unë. Do u *** kënaqësi syve të tu... Çështja me Trakësen më shqetëson. Premtimi për t'ia gjetur.... është e vetmja gjë që e mban nën kontroll. Po nëse prania e saj do e rikthejë në veset e tij prej Trakësi, dhe fillon përsëri të mos bindet? Kjo gjë nuk ka për të ndodhur. Si mund të jesh kaq i sigurtë? I pe lotët e mirnjohjes në sytë e tij? Mirnjohja është pjesë e besnikërisë. Nuk është aq burrë sa Kriksi. Edhe Kriksi, nuk është më ai burrë që ishte... dhe ndoshta nuk do jetë kurrë më. Spartaku do të takohet me gruan e tij. Dhe ndërkohë... do e kem lidhur me ne dhe me shkollën... Derisa të vijë momenti që Zotat do të na marrin të gjithëve... Si do të na shpëtosh? Nga shiu. Fitorja jote hapi qiejt. Si do i mbyllësh para se të mbytëmi të gjithë? Menjëfjalë, u beson broçkullave të budallenjëve? Se une jam i bekuar nga Zotat? Mrekullitë krijuan zakonin të shpërndahen prej bythës tënde. Dëgjova ca fjalë për akoma më shumë shpërblime. Sura. Është e vërtetë? Po vjen nga Napoli ne kraharorin tim. Dhe akoma nuk beson se ke bekimin e Zotave. Nëse të gjitha ato që Sura u detyrua të kalonte ishin pjesë... e bekimit të tyre, më mirë të më kthenin kurrizin. Nëse ka në të vërtetë Zota. Po vjen. Vetëm kjo ka rëndësi tani. Dikur jetoje i lirë në këto anë. Nga cila rrugë po udhëton për këtu? Porti i Napolit ndodhet nga ai drejtim. Gjenden ca rrugë në male që të dërgojnë në lindje. Mjaft rrugë. Cila nga ato përdoret më rrallë për të udhëtuar? Pyetje e çudishme, na nxjerr nga tema jonë. Nuk kemi humbur. Po, ca rrugë përdoren shumë rrallë. Por jo deri në atë shkallë që kampioni i Kapuas së qëirë, të kalojë pa rënë në sy, megjithëse mendon kështu. Sa kohë mendon se do të kalojë para se Batiati... të më lejojë të paguaj për lirinë time? Për sa vite do të dënohet që të përulet dhe të shërbejë? Zgjidhja e vetme është vdekja? Mundohu që të arratisesh që këtej dhe do e gjesh padyshim. Nuk është munduar të arratiset kurrë asnjeri? Dhe të shpëtojë? Jo. Kjo është e pamundur. Të njëjtën gjë the dhe për mundësin e fitores mbi Teoklin. Do të thuash se ke ndonjë plan? Po, një plan ka filluar të lindë në trurin tim... Ky është plani yt? Kam frikë se është o planifikuar keq. - Në cilën pikë tamam? - Si fillim , armët. Ka një shumë të madhe në shkollën e gladiatorëve. Por i mbajnë të mbyllura. Apo beson... se Zotat do të ta lëshojnë çelësin nga qielli ashtu si dhe shiun? Besoj në mundësitë që jepen. Dhe në fuqinë e llogjikës që të bën ti rrëmbesh kur të dalin. Nuk gabon për këtë. Thuaj se në një farë mënyre do gjesh një armë, po kalin ku do e marrësh? Nuk do mundesh ti kalosh malet pa një kalë. Padroni do më ***ë një. Sura do vijë këtu me karrocë... E atëherë, nuk ka ndonjë rëndësi kjo. Armët, kuajt, duhet të jenë të fundit që duhet të të shqetësojnë. E kush na qenka gjëja e parë? I vetmi burrë që do të mundë të të ndalojë... - Nuk kisha menduar për atë. - Nuk ke menduar shumë gjëra. Ndalo pra, të lutem Jo. Do fitojmë lirinë tonë. Do e mbaj në krahët e mij dhe do e dëgjoj të thotë emrin tim. Emrin tim! Jo këtë që më kanë ngjitur Romakët. - Nuk mund të të ndihmoj në këtë. - Nuk do të ta kërkoja. - Nëse nuk do kisha familjen time... - Mos e mendo. Nuk ka diçka që mund të them, për të ndaluar ta bësh këtë? Jo, asgjë. Atëherë, uroj që Zotat tek të cilët ti nuk beson të të ndihmojnë. - Nuk është një pamje mahnitëse? - Njo Zot mes njerëzve. Nuk kam parë kurrë një mburojë të tillë. Nëse më lejoni, do e vesh kur ditën kur të kthehet gruaja ime. Një veprim për të bërë përshtypje? Do qëndrojë gojëhapur sapo të më shikojë. Një burrë duhet të duket perfekt para gruas së tij. Mund ta veshësh. Dhe unë do jem përkrah teje në momentin që do e presësh krahëhapur. Por, shpatat... Për çfarë do më duheshin këto? Është e mundur?! Një legjendë e gjallë para nesh?! Gjykatësi, Kalavius! Çfarë kënaqësi që ju shikoj. Jo, kënaqësia është imja! Djali im, nuk pushon së foluri... për Spratakun dhe fitoren e tij ndaj Teoklit. Më kërkoi që të shkonim në pazar që të blinim diçka... nga Traka që të nderojë gladiatorin tuaj. Tregoja. Tregtari tha se ishte arma e një luftëtari. Me të vërtetë është. I shikon këto shenjat. Trakësit gdhendin sukseset e tyre. Një për secilin që vrasin. Sa bëre në tënden pas vrasjes se Tekolit? Ai duhet të matet të paktën me dhjetë! Nëse do mundja të përdorja shpatën, qoftë edhe gjysmën, e asaj që di ti... Hajde të stërvitesh në shkollën e Padronit. Dhe do të të mësoj goditjen që i solli Hijes vdekjen. Ide e shkëlqyer! Baba? Ndoshta do të kalojmë më vonë, sot pasdite. Përse të vuajë djaloshi nga ankthi? Hajdeni që tani. Argëtimi duhet të presë, falë mërzitjes. Kam për të tu marrë me disa gjëra përsa i përket vrasjes së kushëririt tim. Të nderuarit Ovid. Zemra ime ndrydhet kur e mendoj. Por paqësohet me mendimin e hakmarrjes. Numerie! Shkojmë! Mikpritja juaj do të shpërblehet shumë shpejt. Një ftesë që të stërvitësh djalin e Gjykatësit? Kërkoj falje nëse e bëra në kohë të gabuar. Qiji faljet! Lëvizja më e bukur që kam parë ndonjëherë! Do të shkruaj edhe tregime mbi ty! Duhet të jenë të mbydhur sytë e tij? I duhet të pushojë që të shërohet. Do e mbaj me barna narkotike. - Do të shërohet? - Bëra gjithçka munda. Tani gjendet në duart e Zotave. Jo. Jeta tij ndodhet në duart e tua. Dhe do i shikoj të shkëputen nga trupi yt nëse ai vdes. E shikon si të shikojnë të gjithë? Babai im kishte shumë kampionë, por asnjë aq të denjtë sa Spartaku i famshëm! Mundesh, gati du marrësh erë parave që do të futen në sëndukun tonë. Nëse më lejohet, çfarë ka mbetur nga pjesa e fitimeve të mija? Pas transferimit të Suras? Dëshiron të blesh ndonjë gjë për gruan tënde? Pazari këtu është për qytetarët Romakë, kështu që nuk do i shkonin je shkllaveje. Nuk i kërkoj për vete, por për gladiatorët e tjerë. verë dhe gra, që të festojmë fitoren time. Kjo është një bujari fisnike, e cila do të vlerësohet shumë. Do të paguash me paratë e tua, por lumturia e tyre është fitim për mua. Shumë mirë, le ta bëjmë atëherë. Marseli është një zgjidhje e mirë për prositutat. Doni që ta rregulloj këtë gjë? - Sigurohu që të ketë mjaftueshëm. - Imzot. Hajdeni, le të pregaditemi për vizitën e Gjykatësit. - Kërcënime të reja? - Jo. Para, për verë dhe gra. Mjaftojnë që të njomin.. gjuhën dhe karin, burrat e padronit tim. Dhe një tjetër muhabet për gladiatorin Barka, për të cilin më duhet pak ndihmë... Duart e mija nuk kapin për këto gjëra. Rripi dhe zbukurimet e tua. Vështirësojnë lëvizjet e tua. Mburoja jote është e rëndë, por megjithatë ti lëviz shpejt. Me kalimin e kohës, do jesh edhe ti kështu. Por një luftëtari të vërtetë i duhet shpata e tij... që të vendosë të ardhmen e tij. Të kuptova se çfarë do të thuash. Shkojmë përsëri. Bëj ti Teoklin dhe unë do mundohem të sjell shiun... Kërkoj falje që u vonuam. Kërkimet e mija në vilën e kushëririt tim ishin... shumë të lodhshme. Si shkoi? Ashtu si e prisja, kur shikon njrëzit e tu të vdekur. Djali yt e mëson shpejt shpatën. Falë pasionit të tij të madh për gladiatorët. 10 vjetori i ditëlindjes së tij po afron dhe me ka mërzitur veshët, duke më kërkuar një dyluftim për ditëlindjen e tij. Mendova të merrja dy nga Solonius, por produktet e tij janë pak demonde, pas fitores tënde mbi Teoklin. Me sa duket djali yt ka një shije të mirë. Do e kënaq shumë. Le të flasim për çmimin. Më falni, Imzot. Sjell një mesazh të sigurisë së lartë për Gjykatësin Kalavius. Një burrë i rëndësishëm, është shumë e vështirë tu largohet telasheve publike Ky mesazh është më shumë personal. Djali i Ovidit jeton akoma. Kjo është e shkëlqyeshme! Por si ka mundësi? Bekim i Zeusit. E kanë gjetur disa milje larg qytetit të Kapuas, duke u çoroditur rrugëve. Çfarë tha? Përshkruan tmerrin? Si ja arriti të shpëtojë? Hollësitë nuk janë akoma të qarta. Numerie, hajde! Mos harro gjërat e tua. Faleminderit për mësimin. Ishte nderi im. Numerie! Si ka mundësi që djaloshi të jetë gjallë? Nuk ka mundësi. E pe me sytë e tu kur vdiç? Jo. Ja lashë Barkës në dorë këtë gjë. Gjithashtu dhe sigurinë e jetës sonë. - Çfarë do bëjmë? - Po mendoj, dreqin! Na falni që hymë. Gjërat për festën janë gati. Qije atë, qije festën! Na tradhëtoi ai bisha i qirë i Kartagjenës, ndërsa ti më sjell verëra dhe kurva! - Barka? - Po. Ai ishte gjithmonë besnik. Si një gjarpër në shtresat tona. Djali i Ovidit jeton akoma. Këto janë lajme të këqija. E ka parë djaloshi fytyrën tuaj? Jo, isha në errësirë. Por Barkën e ka parë patjetër. Nuk mund ta besoj që Barka mund të tradhëtonte. Megjithatë... Nëse di ndonjë gjë, thuaje... Barka vuri bast kundra Teoklit dhe fitoi shumë para. E dëgjova tek pëshpëriste me Petron... se dëshiron të blejë lirinë e tyre me to. Barka nuk e ka shprehur kurrë dëshirën se donte të largohej që këtej. Do që të bëhet tym para se ta zbulojnë. Nëse djaloshi kishte arritur të shikonte fytyrën e tij, do e njohë si gladiatorin tënd. Merr ca roje dhe sille Barkën këtu. Dua të dëgjoj të vërtetën nga goja e tij. Kur dikush gjendet nën presion, gënjeshtrat dalin shumë shpejt. Vrite dhe të marri fund kjo. Jo përpara se ta shikoj në sy dhe të kuptoj tradhëtinë brenda tyre. ndoshta ka dhe mënyrë tjetër që të mësojmë të vërtetën. Një mënyre më e thjeshtë dhe dinake... Nesër burrat do të çalojnë nga vera. Gjithashtu dhe gjysma e rojeve. Por ama është dhe dikush tjetër që nuk merr pjesë në gostinë tënde... Një burrë me zakone të larta që nuk e humbet mendjen kollaj. Si vete Kriksi? Udhëton në botën e ëndërrave. E mban gjallë doktorri me shpresën se do të shërohet. Po shkoj ti uroj të shkuara. - Më dehe! - Por jo me verë... Petro. Të thërrasin. Çfarë kërkon këtu? Erdha që të ndaj gotën e fitores me kolegun. Mirë, përshëndete dhe largohu. I duhet të pushojë. Dhe mbaje verën larg tij. Pa ty, vëlla... gjaku im do ishte derdhur në arenë në vend të shiut! Zotat të ndihmofshin gjithmonë, Kriks, Gal i pamposhtur! Dhe më fal për dhimbjen që po të shkaktoj. Largohu që aty! Plaga e tij u hap prapë. Vazon kafe! Shpejt! - Kjo do e shërojë? - Jo. Por do e qetësojë dhe do ve vërë në gjumë për sa kohë do merrem me plagën. - Do jetë mirë? - Ik që këtej! - Kam pirë mjaft verë... - Nuk ka rëndësi. Kjo është nga Falerna, nuk ka të bëjë fare me atë gjysëm ujin që pinë atje poshtë. - Me të vërtetë ka shije të përsosur. - Na sjell më afër Zotave. Çfarë bën Barka? Është shumë mirë, ashtu si të gjithë burrat e tjerë. - Mund të kem besim tek ti? - Po, sigurisht, Imzot. Para disa ditësh, u detyrova të marr... hak nga Ovidi, tregtarin e drithrave. Kishte bërë përpjekje të më vriste tek Puset. Ai ishte i rrezikshëm dhe i pabesë... kështu që duhej të silleshim në të njëjtën mënyrë. Kupton? Thashetheme të reja thonë se përveç Ovidit vdiqën dhe të tjerë. E gjithë familja e tij u vra. Gjithashtu dhe një fëmijë. Të tjerat mund ti heq nga mendja, por fëmija më ka prekur shumë. Nëse Barka nuk dëgjoi urdhërat e mia dhe vuri dorë në... Jo, nuk e ka vrarë djalin. Ndoshta më thua atë që dua të dëgjoj. Jo, jo. Ma tha ai vetë. U betua se nuk do të vriste kurrë një fëmijë. Kjo që më thua më lehtëson tej mase. Do gëzohet shumë kur ta mësojë. Megjithatë, nuk do ja themi për pak kohë. Nuk kam dëshirë që ta errësoj gëzimin e festës me gjëra të trishtuara. Po, Imzot. Faleminderit shumë për çiltërsinë tënde, Petro. Natyra e vërtetë e këtij burri doli në dritë. Nuk e prisja kurrë nga ai. Lëre barkën të pijë edhe pak. Kur reflekset e tij të dobësohen nga pija... atëherë do e shikoj të shpërblehet për përkushtimin e tij. Imzot. Bie erë verë. Na sill gota, të mbushura me gëzim. E respektoj fitoren tënde. Me lutje. Këshillat e tua e bënë të mundur takimin me gruan time. Do e ngrë gotën si shenjë respekti. E mirpres gëzimin tënd. Por buzët e mija nuk kanë shijuar verë prej shumë vitesh. - Ta kanë ndaluar Zotat? - Jo. Është çështje disipline. Sura më thoshte gjithmonë të njëjtën gjë. Grua e zgjuar. Shumë më e zgjuar se burri i saj. - Nëse nuk do vinte në jetën time... - Por tani po kthehet. - Zotat të kanë bekuar me të vërtetë. - Edhe Sura do të thoshte të njëjtën gjë. Ti jo? Zotat dhe unë nuk ecim në të njëjtin monopat. Edhe pse është munduar shumë herë të më bashkojë në atë monopat. R zgjuar dhe e durueshme. Ta duash një burrë bashkë me cenet e tij... Është e vetmja arsye që zemra ime rreh akoma. Të gjesh një dashuri si ajo... është fat i rrallë. Flet nga përvoja? Gruaja ime. Kujtimi i saj është gjithnjë në kokën time. Jeton? Në kujtimet e mia. Do doja ta kisha njohur. Do i thoja se sa i zoti është burri i saj. Më fal që të ndërpreva nga lutjet e tua Spartak. Nuk mund të pi për fitoren tënde. Por për gruan tënde dhe rikthimin e saj të lumtur... Disiplina nganjëherë e lejon. Më nderon. - Çfarë donte Padroni? - Asgjë të rëndësishme... Puthja jote ka ndonjë arsye? Jam i lumtur që do fitojmë lirinë... Dy fjalën, nëse ka mundësi. Të qifsha fjalët, vetëm nëse ka të bëjë me paratë. Është shumë e rëndësishme ajo që erdha të të them. Sigurova një kredi të madhe nga Marseli, që të mund të mbuloj fitimet e tua. Kushtet e taksës janë të ndyrë... Mi jep këtu. Marseli do ti sjellë kur të vijë të marrë kurvat e tij në mëngjes. Ndërpret karin tim duarbosh? Por edhe me lajme. Batiati e di dëshirën tënde për të fituar lirinë, dhe përhap se do të diskutojë kushtet. Aftësitë e tua, edhe pse të famshme në arenë, sigurisht që të lënë për të dëshiruar në marrveshje. Mund të flas unë me Batiatin nëse dëshiron dhe të siguroj çmimin... më të mirë për lirinë tënde. Dhe gjysma e diferencës do të hiqet nga borgji që të kam. Batiati është në qejf tani, nëse nxitohemi... Shko. Shkojmë që ta thërras 'Imzot' për herë të fundit. Dëgjoa ca fjslë se dëshiron të blesh lirinë tënde. Asuri më përfaqëson në këtë marrveshje. Marveshje? Nuk ka asgjë që mund të diskutojmë. Kufiri ndërmjet padroni dhe skllavit tashmë është hequr. Që nga momenti që nuk ju binde urdhërit tim. Nuk u binda? Djali i Ovidit është gjallë. - E pamundur. - Gjykatësi ka shuar ta marrë. Akoma i gjallë, dhe me gishta që dridhen... do të denoncojë kriminelin që i vrau familjen. Nuk është e mundur. Duart e mia i kishin mbërthyer fytin, duke ndjerë vdekjen që vinte. I dashuri yt tha të kundërtën. Petro? I the se djaloshi jeton, apo jo? I thashë, por kjo që të qetësohej. Nëse do mësonte se duart e mia ishin lyer me gjakun e një fëmije... Domethënë e gënjeve? Ose po të gënjen ty tani. Sido që të jetë, kemi probleme serioze mbi besnikërinë. Imzot, më lër që të shpjeg... Ndalojeni! Shpërndarja ekskluzive e titrave: www.titrashqip.net Tani je i lirë. Barka bleu lirinë e tij. I uruam më të mirat dhe e shoqëruam tek portat e vilës. - E kuptove? - Po, Zonjë. - Kuptove? - Po! Hapeni. !ifsha pidhin e Iras! Çfarë ka ndodhur? Hapini rrugën gjykatësit. - Dreqin! - Mbyllni perdet! Santo, pastroje gjakun atje, pastroje! Hapni rrugën! Batiat! Gjykatës, na erdhët në një moment të papritur. I detyruar nga gjera që nuk mund të prisnin mëngjesin. Çfarë dënimi është ky? Nuk është asgjë. Një skllav i pabindur sapo u dënua. Jo i vetmi njeri i keq që kërkon dënim sonte. Sapo u ktheva nga takimi... me djalin e Ovidit, dhe doja të thoja nja dy fjalë me njeriun që takova në shtëpinë tënde. Për kë po thua? Për lajmëtarin që mbushi zemrën time me shpresa të rreme. Cilin lajmëtar? Asnjeri nuk e ka parë djalin e Ovidit, askund. Duke u kthyer në qytet mësuam se kufoma e tij u gjet... në hirin e shtëpisë së kushëririt tim. lajmëtari gënjeu... dhe dua të mësoj se pse, nga goja e atij idiotit. Do kërkojmë në çdo vend derisa ta zbulojmë atë plehrë. Para. Bashkë me respektin tim. Atëherë lajmëtari solli lajmin e dëshiruar. Jam shumë i shqetësuar së fundmi, me mendimin e varrit të Barkës dhe dëshirës së tij për fitore. Nuk ka asnjë mundësi që gjykatësi... të kuptojë prejardhjen e atij mesazhi? Jo, vetëm nëse ja thotë djalli nga ferri. Lajmëtari u gjet dhe u vra. Do ta ndjekësh dhe ti, nëse do të thuash qoftë dhe një fjalë për këtë. Më plasi. Asur? Asur. Potro i vogel! Si je sot? Ashtu si gjithë natën, shumë në ankth. ? ????? ??? ?????????Barka nuk është kthyer. Dhe as që do kthehet. Është i lirë tashmë. - I lirë? - Po. U lirua nga padroni ynë. Me zor e mbanin këmbët kur i hapëm portat që të largohej. E kishim lënë se do më merrte dhe mua me vete Çmimi për lirinë e të dyve, ishte shumë i shtrenjtë. Por ti mos u mërzit... Jam i sigurt se Barka do gjejë një mënyrë... që të gjejë një tjetër bythë të ngushtë të shijojë prapë karin e tij. Dikë që nuk do i duhet të paguajë për të. Të qifsha karin e Zeusit, koka ime. Me zor mbahet që të mos vjellë. Nuk je i vetmi. Asnjeri nuk mund të ndalojë një burrë që ka synime. Meqë flasim për synime dinake. Mjeshtri është normalisht në këmbë para se të zbardhë drita, me kamxhik në dorë. - Do mund të ngrihet më? - Po. Por jo tani. shpresat e tua janë rritur atëherë. - Mund të them se jam i sigurtë. - Asgje nuk është kurrë e sigurt. Shiko, eshe nëse i kalon portat.... rojet do të ndjekin. Do kenë marrë urdhër që të mos e bëjnë. Me të vërtetë pret që të zbatojnë urdhërat e tua? Jo. Pres që të dëgjojmnë padronin e tyre... Ulini shpatat tuaja të dhjera! Tani! Do e lë të lirë kur të jem i sigurtë... diku në male. Spartak! Karroca q[ sjell gruan tënde duket në rrugë për këtu! Po vij me ty menjëherë! Të përgjërohem që ta mendosh edhe një herë. Sura do të jetë e lirë. Qoftë në këtë jetë, qoftë në atë që do shkojmë, bashkë me burrin e saj përbri. Uroj që Zotat të kujdesen për të dy ju... kur të jetoni në livadhet e bukura të Trakës. Pishina është e pastër. Sikur të mos ketë ndodhur asgjë. Një keqkuptim që nuk duhet të merret bazë ishte vetëm. Ai ishte akoma besnik. Donte lirinë e tij. Dhe kjo quhet tradhëti. Hajde. Është koha për gjëta më të bukura tani. Gruaja e Trakësit po vjen. E di mund të quhet ky një lajm i mirë? Kthimi i saj do i sjellë vetëm kujtimin e jetes që ka kaluar.... dhe do e rikthejë në një bishë. Përse nuk mund ta kuptosh këtë gjë? Shpresat dhe fati ynë që dëshirojmë janë të lidhura me Spartakun. I kam premtuar se do të takohet me gruan e tij. Dhe meqe unë jam burrë me nder, do e mbaj fjalën time. Shpërndarja ekskluzive e titrave: www.titrashqip.net Erdhën pa i kuptuar... në rrugë... Na sulmuan... Na sulmuan kur po udhëtonim. Këtu jam. E mbajta fjalën time. U takuan përsëri. Përkthimi-Titrimi-Sinkronizimi: [AlbEx™] Shpërndarja ekskluzive e titrave: http://subscene.com