Tip:
Highlight text to annotate it
X
Emri im është Xaveer de Geyter. Vij nga Brukseli,
kam zyrën time në Bruksel dhe jemi rreth 55 arkitekt
dhe ne punojmë kryesisht në Belgjikë, Francë, Zvicër dhe kështu me radhë
por unë e njof Shqipërinë për disa kohë tani
sepse kemi qenë të ftuar dy herë për konkurse.
Një herë kemi humbur dhe një herë dhe kemi fituar, por nuk kemi ndërtuar deri tani.
Këtë mëngjes kuptova shumë
nga shpjegimi i zyrës tjetër së Brukselit...
Mënyrën se si ata mësuan të punojnë me situata specifike këtu
E cila në vetvete është mjaft e ndryshme.
Në një anë, është shumë e ndryshme nga mënyra që ne punojmë në Belgjikë
por në të njëjtën kohë, ajo ka të bëj gjithashtu me llojin e qëndrimit
që një arkitekt ka nevojë për të realizuar një projekt.
Unë mendoj se shtrirja urbane
që ne hasim tani, këtu,
është diçka që nuk mund të kthehet më mbrapsh.
Çfarë është e nevojshme është ndoshta për të kufizuar,
ose për të sjellë më tej një limit për këtë lloj zhvillimi.
Nga ana tjetër, të gjehen mënyra dhe strategji për t'u përballuar me të.
Për shembull, kur unë pashë këtë mëngjes disa planimetri
i lagjeve tërësisht informale.
Ato nuk duken të ndryshme në hartë
nga një lagje më e organizuar.
Dhe kështu që unë mendoj se është...
Çfarë është për të gjetur, është mënyra për t'a përballuar.
Pra, të sillen me shume funksione sociale në këto lagje informale
që të kthehen në qytet të vërtetë .
Personalisht unë mendoj se në pamje të parë
që... le të themi qeveria e re
duhet të gjei mënyra për të përballuar me këtë informaliteti.
Pra, jo të luftoi kundër tij,
por të bashkëjetoi me të dhe të bëjë informalitetin të jetueshëm për të gjithë.
Ky mision është i një niveli pothuajse politik.
Urbanistika gjithsesi ka shumë të bëjë me politikën,
dhe ekonominë, etj.
Pra, çfarë është për t'u dorëzuar është një seri
studimesh të thellë të cilat hulumtojnë se si situata është realisht.
Ne kemi marrë një përshtypje tani, por ajo duhet të objektivizohet disi,
dhe pastaj do të jetë e mundur të propozojmë
mënyra të reja që të trajtohet situatën.
Unë mendoj se nga një këndvështrim perëndimore, një këndvështrim europiani perëndimor,
se kjo është pikërisht ajo që është e nevojshme, sepse gjendja
nuk është konvencionale.
Nuk është me një sistem rregullash plotësisht të ftilluara
qe kjo situatë do të shndërrohet
në diçka me më shumë potencial.
Pra, unë mendoj se mënyra kreative s së menduarit
atë që një artist duhet të jetë në gjendje të bëjë mire
mund të jet shume efektive këtu.