Tip:
Highlight text to annotate it
X
-LIBRI I GJASHTË. KAPITULLI III.
HISTORIA E një tortë me maja të misrit.
Në epoka e kësaj historie, qeliza në Tour-Roland ishte zënë.
Në qoftë se lexuesi dëshiron të di nga kush, ai ka vetëm të ***ë një vesh për bisedë
thashethemet e tre të denjë, i cili, në momentin kur kemi drejtuar vëmendjen e tij në
Rat-vrima, ishin drejtuar hapat e tyre
në drejtim të njëjtin vend, që vjen së bashku buzë të ujit nga Châtelet, drejt
Greve. Dy nga këto gra ishin të veshur si të mira
bourgeoises e Parisit.
Ruffs mirë e tyre të bardhë, petticoats e tyre të linsey-Woolsey, vija të kuqe dhe blu; tyre
bardhë thurur stockings, me orë të qëndisura me ngjyra, të tërhequr edhe me
këmbët e tyre, me majë katrore këpucë të kuqërremë
lëkure me shollë të zezë, dhe mbi të gjitha, veshjet e kokës së tyre, ky lloj bri xhingël,
ngarkuar poshtë me shirita dhe laces, të cilat gratë e shampanjë ende veshin, në
kompani me grenadiers e perandorak
roje të Rusisë, njoftoi se ata i përkisnin se bashkëshortet e klasës i cili mban
terren mesme midis asaj që lackeys thërrasë një grua dhe atë që ata gjatë një zonjë.
Ata mbanin as unaza ari as kryqe, dhe ajo ishte e lehtë për të parë se, në lehtësimin e tyre,
kjo nuk ka të vazhdojë nga varfëria, por thjesht nga frika e të gjobiten.
Shoku i tyre ishte veshur me shumë në të njëjtën mënyrë, por nuk kishte se
diçka e papërshkrueshme për fustanin e saj dhe duke i cili sugjeroi gruaja e një
provinciale noter.
Dikush mund të shohin, nga mënyra në të cilën brezin e saj u rrit mbi ijet e saj, se ajo kishte
nuk qenë të gjatë në Paris .-- Shto kësaj një Tucker plaited, nyje e shiritit të saj
këpucë - dhe se vija e saj
femëror u horizontalisht në vend të vertikalisht, dhe një mijë enormities të tjera
e cila shije të tronditur të mirë.
Dy të parat eci me atë hap të veçantë për zonjat parizian, duke treguar Paris
për gratë nga vendi. Provinciale mbahet nga dora një djalë i madh,
i cili mbajti një tortë të madhe të tij, banesë.
Ne keqardhje të jetë i detyruar për të shtuar, që, për shkak të ashpërsi të sezonit, ai ishte duke
gjuhën e tij si një shami.
Fëmija ishte i bërë ata terhiq atë së bashku, Cequis jo passibus, siç thotë Virgil, dhe
pengues në çdo moment, me indinjatë të madhe e nënës së tij.
Është e vërtetë se ai ishte duke kërkuar në tortë e tij më shumë se në trotuar.
Disa motive serioze, nuk ka dyshim, parandalohet e tij të ashpër atë (tortë), sepse ai kënaqur
veten me gazing tenderly atë.
Por nëna duhet të ketë marrë më të ngarkuar të tortës.
Ajo ishte mizor për të bërë një Tantall e djalit topolak-kontrolluar.
Ndërkohë, tre demoiselles (për emrin e Dames ishte rezervuar më pas për fisnike
femra) ishin të gjithë duke folur në një herë.
"Le të nxitojnë, vajzë Mahiette," tha më i ri i tre, i cili ishte
gjithashtu më e madhe, në provinciale, "Unë në masë të madhe frikë se ne do të mbërrijë shumë vonë;
ata na thanë në Châtelet se ata po shkonin për të marrë atë direkt në shtyllë ndëshkimi. "
"Ah, BAH! Çfarë jeni duke thënë, vajzë Oudarde Musnier? "interposed të tjera
PARISIENNE.
"Ka dy orë ende të ekspozoj në publik. Ne kemi kohë të mjaftueshme.
A keni parë ndonjëherë ndonjë pilloried, Mahiette mi të dashur? "
"Po," tha provinciale, "në Reims".
"Ah, BAH! Çfarë është shtyllë ndëshkimi tuaj në Reims?
Një kafaz mjerueshme në të cilën fshatarët vetëm janë kthyer.
Një çështje e madhe, me të vërtetë! "
"Vetëm fshatarët!", Tha Mahiette, "në tregun e leckë në Reims!
Ne kemi parë shumë të mirë atje kriminelët, të cilët kanë vrarë babai dhe nëna!
Fshatarëve!
Për çfarë keni marrë ne, Gervaise? "Është e sigurt se krahinore ishte në
pikën e marrjes së veprës penale, për nder të ekspozoj në publik të saj.
Për fat të mirë, që damoiselle diskrete, Oudarde Musnier, u kthye në bisedë në
kohë. "Nga rruga, Damoiselle Mahiette, çfarë thonë
që ju të Ambasadorët tanë flemisht?
A ju si ato të mirë në Reims? "" Unë e pranoj, "u përgjigj Mahiette", që është
vetëm në Paris se Flemings të tilla mund të shihet ".
"A e shihni në mesin e ambasadës, që ambasadori i madh që është një hosier?" Pyeti Oudarde.
"Po," tha Mahiette. "Ai e ka syrin e një Saturn."
"Dhe shokët e madhe fytyra e të cilit i ngjan një bark lakuriq?" Rifilloi Gervaise.
"Dhe i vogël, me sytë e vogël përshtatur në qepallat e kuqe, krahasuar poshtë dhe goditur up
si një kokë gjemb gomari? "
"'Tis kuajt e tyre që janë me vlerë të shohim", tha Oudarde "caparisoned pasi ato janë
pas modës e vendit të tyre! "
"Ah im i dashur," ndërpreu Mahiette krahinore, duke supozuar nga ana e saj një ajër të
superioritetit, "çfarë do të thoni, atëherë, në qoftë se ju kishte parë në '61, në përkushtim të
Reims, tetëmbëdhjetë vjet më parë, kuajt e princat dhe të kompanisë të mbretit?
Housings dhe caparisons të gjitha llojet, disa rroba ngjyrë trëndafili, e rroba gjobë prej ari,
i veshur me gëzof me të zi, të tjerët të kadife, me qime me herminë, të tjerët embellished gjitha
me punën e argjendari dhe zile të madhe prej ari dhe argjendi!
Dhe ajo që paratë që kishte kosto! Dhe çfarë faqet e bukur djali rrinte kaluar mbi
ta! "
"Kjo," u përgjigj Oudarde thatë, "nuk e ndalon Flemings ka shumë të mirë
kuaj, dhe ka pasur një darkë të shkëlqyer dje me zot, dekan i
tregtarët, në Hotel-de-Ville, ku
ata u shërbyer me comfits dhe hippocras, dhe erëza, dhe të tjera
singularities "." Çfarë po thua, të afërmit! "thirri
Gervaise.
"Ishte me zot kardinali, në Bourbon Petit që ata supped."
"Aspak. Në Hotel-de-Ville.
"Po, vërtet.
Në Bourbon Petit! "" Ajo ishte në Hotel-de-Ville, "u përgjigj
Oudarde ndjeshëm ", dhe Dr Scourable drejtuar atyre një llogo në latinisht, e cila
kënaqur e tyre në masë të madhe.
Burri im, i cili është betuar libërshitësit më tha. "
"Ajo ishte në Bourbon Petit," u përgjigj Gervaise, pa shpirt pak, "dhe kjo është
Prokuror atë Zot kardinal i paraqitur atyre: dymbëdhjetë quarts të dyfishtë të
hippocras, të bardhë, verë e kuqe, e kuqe, njëzet e
katër kuti të dyfishtë Lionit marchpane, praruar, sa më shumë pishtarë, me vlerë dy livres një
pjesë dhe gjashtë Demi-radhët e verës Beaune, të bardhë dhe verë e kuqe, e mirë që mund të
gjetur.
Unë kam atë nga burri im, i cili është një cinquantenier, në Parloir-aux
Borgjez, dhe që ishte në mëngjes krahasuar me ambasadorët flemisht
ato të Prester John dhe perandorit të
Trebizond, i cili erdhi nga Mesopotamia në Paris, nën mbretin e fundit, dhe që kishin
unazat në veshët e tyre. "
"Pra, e vërtetë është ajo që ata supped në Hotel-de-Ville", u përgjigj Oudarde por pak
të prekur nga ky katalog ", se një triumf të ushqime dhe comfits nuk ka
është parë. "
"Unë ju them se ata u shërbyen nga Le Sec, rreshter i qytetit, në Hotel du
Petit-Bourbon, dhe se kjo është ajo ku ju jeni gabim. "
"Në Hotel-de-Ville, unë ju them!"
"Në Petit Bourbon-, i dashur im! dhe ata kishin ndriçuar me syze magjike të fjalës
shpresa, e cila është shkruar në portal madh. "
"Në Hotel-de-Ville!
Në Hotel-de-Ville! Dhe Husson-le-Voir luajtur flaut! "
"Unë po ju them, jo!" "Unë ju them, po!"
"Unë them, jo!"
Oudarde shëndoshet dhe të denjë ishte përgatitur për të përgënjeshtroj, dhe sherr mund, ndoshta,
kanë vazhduar për një tërhequr të kapele, nuk e kishte Mahiette papritmas bërtiti, - "Shikoni
ata njerëz të mbledhur atje në fund të urës!
Nuk është diçka në mes të tyre se ata janë duke kërkuar në! "
"Ne vërtetë", Gervaise tha, "Unë dëgjojë tinguj e def.
Unë besoj se 'tis Esmeralda vogël, i cili luan mummeries e saj me dhi e saj.
Eh, jetë e shpejtë, Mahiette! shtoj ritmin tuaj dhe terhiq së bashku djalin tuaj.
Ju jeni të vijë këtu për të vizituar kuriozitetet e Parisit.
Ju pa Flemings dje, ju duhet të shihni cigane të përditshme ".
"The cigane!", Tha Mahiette, papritmas retracing hapat e saj, dhe clasping e djalin e saj
krahu me forcë.
"Perëndia më mbro mua nga ajo! Ajo do të vjedhin fëmijës tim prej meje!
Eja, Eustache! "
Dhe ajo të paraqitura nga një të drejtuar përgjatë kalate drejt Greve, derisa ajo e kishte lënë
Ura shumë prapa saj.
Në ndërkohë, fëmija të cilin ajo ishte tërhequr pas saj ra mbi gjunjët e tij, ajo
pafrymë ndërpre. Oudarde dhe Gervaise bashkua saj.
"Kjo cigane vjedhur fëmijën tuaj nga ju!", Tha Gervaise.
"Fanatik That'sa njëjës i juaji!" Tronditi Mahiette kokën e saj me një ajër i zhytur në mendime.
"Pika e vetme është," vërejti Oudarde, "se La sachette ka të njëjtën ide në lidhje me
Gruaja egjiptiane "." Çfarë është La sachette? "pyeti Mahiette.
"Ai!", Tha Oudarde, "Gudule Motra".
"Dhe kush është Gudule Motra?" Vazhdoi Mahiette.
"Ju jeni me siguri të paditur të gjithë, por Reims tuaj, të mos e dinë këtë!" U përgjigj Oudarde.
"'Tis the vetmuar e Rat vrima."
"Çfarë?" Kërkuar Mahiette, "që gruaja të dobët për të cilin ne jemi të mbante këtë tortë?"
Oudarde nodded pozitivisht. "Pikërisht.
Ju do të shihni saj aktualisht në dritaren e saj në Greve.
Ajo ka të njëjtin mendim si veten nga këto vagabonds të Egjiptit, që luajnë
dajre dhe tregoni fatin për publikun.
Askush nuk e di prej nga vjen tmerrin e saj të jevgj dhe egjiptianëve.
Por ju, Mahiette - pse nuk ju drejtuar kështu që në sytë e thjeshtë të tyre "?
"Oh!", Tha Mahiette, duke gjetur kokën e rrumbullakët fëmijën e saj në të dy duart, "Unë nuk dua
që kjo të ndodhë me mua i cili ka ndodhur me Paquette la Chantefleurie. "
"Oh! ju duhet të na tregojnë se historia, Mahiette mi të mirë, "tha Gervaise, duke marrë krahun e saj.
"Gëzim", u përgjigj Mahiette ", por ju duhet të jeni injorant i të gjitha, por Parisit tuaj të mos
e dini se!
Unë do t'ju tregoj më pas (por nuk tis të nevojshme për ne për të ndaluar që të mund të tregoj
ju tregim), që Paquette la Chantefleurie ishte një çupë mjaft prej tetëmbëdhjetë
kur unë isha një veten, që do të thotë,
tetëmbëdhjetë vjet më parë, dhe 'tis faj e saj nëse ajo nuk është për-ditë, si unë, një të mirë,
shëndoshet, nëna të reja të gjashtë e tridhjetë, me një burri dhe një djalë.
Megjithatë, pas moshës katërmbëdhjetë, ishte shumë vonë!
E pra, ajo ishte e bija e Guybertant, poet muzikant i maune në Reims, të njëjtën
të cilët kishin luajtur përpara mbretit Charles VII., në kurorëzimin e tij, kur ai zbriti lumit tonë
Vesle nga Sillery to Muison, kur Madame
çupë e Orleans ishte edhe në barkë.
Babai i vjetër vdiq kur Paquette ishte ende një fëmijë i thjeshtë, ajo kishte atëherë askush, por e saj
nëna, motra e M. Pradon, master-mangall dhe remtari në Paris, Farm-Rue
Garlin, i cili vdiq vitin e kaluar.
Ju shikoni ajo ishte e familje e mirë.
Nëna ishte një grua e mirë të thjeshtë, për fat të keq, dhe ajo mësoi Paquette
asgjë, por pak qëndisje dhe lodër e vendimeve të cilat nuk e ka penguar atë pak
nga rritje shumë të mëdha dhe të mbetur shumë të varfër.
Ata të dy u vendosën në Reims, në frontin e lumit, Rue de Folle-Peine.
Mark këtë: Për Unë besoj se ishte kjo që solli fatkeqësi të Paquette.
Në '61, viti i kurorëzimit të mbretit Louis XI tonë. që Perëndia të ruajtur!
Paquette ishte aq homoseksual dhe kështu me bukur se ajo është e thirrur kudo nga asnjë emër tjetër përveç
"La Chantefleurie" - këngë lulëzim. Vajzë të varfër!
Ajo kishte dhëmbë të bukur, ajo ishte i dashur i qeshur dhe shfaqja e tyre.
Tani, një vajzë që e do për të qeshur është në rrugën e qarë; dhëmbët e bukur rrënojat
sytë e bukur.
Kështu ajo u la Chantefleurie.
Ajo dhe nëna e saj fituar një jetesë të pasigurta, ata kishin qenë shumë i varfër që nga viti
vdekja e menestrel, qëndisje e tyre nuk ka sjellë ato në më shumë se gjashtë
pare? një javë, që nuk përbën shumë liards dy shqiponja.
Ku ishin ditët kur Guybertant Ati kishte fituar dymbëdhjetë sous parizian, në një
kurorëzim të vetme, me një këngë?
Një dimër (kjo ishte në të njëjtin vit e '61), kur dy gratë nuk kishte as ***
as zjarri, ishte shumë e ftohtë, e cila i dha la Chantefleurie ngjyra të tillë një gjobë që
burra të quajtur Paquette e saj! dhe shumë të quajtur
Paquerette e saj! dhe ajo ishte shkatërruar .-- Eustache, vetëm le të shoh se ju kafshoj
cake nëse guxoj - Ne shihet menjëherë se ajo ishte e shkatërruar, një të dielë kur ajo
erdhi në kishë me një kryq ari në qafë e saj.
Në katërmbëdhjetë vjeç! e shihni ju?
Së pari, ai ishte i ri Vicomte de Cormontreuil, i cili ka zile e tij tri kulla
leagues larg Reims, pastaj Messire Henri de Triancourt, stallier kuajsh i oborrit të mbretit;
atëherë më pak se kaq, Chiart de Beaulion,
rreshter-at-armë, pastaj, ende zbritës, Guery Aubergeon, gdhendës të Mbretit, pastaj,
Mace de Frepus, berber to Monsieur the Dauphin, pastaj, Thevenin Le Moine, Mbreti
gatuaj, atëherë, burrat rritje të vazhdueshme
të rinj dhe më pak fisnike, ajo ra në Guillaume Racine, poet muzikant i organo dore
manivelë dhe Thierry de Mer, pishtar.
Pastaj, të varfër Chantefleurie, ajo i përkiste çdo një: ajo kishte arritur sou fundit
pjesë e saj të artë. Çfarë duhet unë po ju them, damoiselles e mia?
Në kurorëzim, në të njëjtin vit, '61, 'twas ajo që ka bërë shtratin e mbretit të
debauchees! Në të njëjtin vit! "
Mahiette psherëtiu dhe i fshiu një lot që larg rrjedhur nga sytë e saj.
"Kjo nuk është histori shumë të jashtëzakonshme," tha Gervaise, "dhe në të gjithë jam unë
shohin asgjë të ndonjë gratë egjiptase ose fëmijët. "
"Durimi!" Rifilloi Mahiette, "ju do të shihni një fëmijë .-- Në '66, 'twill të gjashtëmbëdhjetë vjet
më parë këtë muaj, në ditën Sainte-Pol-së, Paquette u soll në shtratin e një të vogël
vajzë.
Krijesë e pakënaqur! kjo ishte një gëzim të madh të saj, ajo kishte dëshiruar të gjatë për një fëmijë.
Nëna e saj, grua e mirë, që nuk e kishte njohur atë që të bëjë përjashtim për të mbyllur sytë e saj e saj,
Nëna kishte vdekur.
Paquette nuk kishte më asnjë një të dashuri në botë ose një për dashurinë e saj.
La Chantefleurie kishte qenë një krijesë të dobët gjatë pesë viteve që nga rënia e saj.
Ajo ishte vetëm, i vetëm në këtë jetë, gishtat u vuri në e saj, ajo ishte hooted në në
në rrugë, rrahur nga rreshterëve, jeered ne nga djemtë pak në copa.
Dhe pastaj, njëzet e kishte arritur, dhe njëzet është një moshë e vjetër për gratë amorous.
Marrëzia filloi të sjellë e saj në jo më shumë se tregtia e saj të qëndisje në ditët e mëparshme, për
çdo rrudhë që erdhi, një kurorë u larguan, dimër u bë e vështirë për të të saj edhe një herë, dru
u bë i rrallë përsëri në mangall e saj, dhe bukë në bufe e saj.
Ajo nuk mund të punojë për shkak, të bëhen argëtues, ajo e kishte rritur dembel;
dhe ajo vuajti shumë më tepër, sepse, në rritje dembel, ajo kishte bërë argëtues.
Të paktën, kjo është mënyra në të cilën zot kurimin e Saint-Remy shpjegon se përse këto
gratë janë të ftohtë dhe uri se sa gratë e tjera të varfër, kur ata janë të vjetra. "
"Po," vërejti Gervaise ", por ciganëve?"
"Një moment, Gervaise!", Tha Oudarde, i cili ishte më pak vëmendje paduruar.
"Çfarë do të lihet për në fund në qoftë se të gjithë ishin në fillim?
Vazhdo, Mahiette, Të përgjërohem ju. Kjo Chantefleurie varfër! "
Mahiette vazhdoi.
"Pra, ajo ishte shumë e trishtuar, shumë të mjerë, dhe rrudhur faqet e saj me lot.
Por në mes të turpi i saj, budallallëkun e saj, shthurja e saj, dukej e saj se ajo
duhet të jenë më pak të egra, më pak e turpshme, më pak zhdukën, por nëse do të kishte diçka ose ndonjë
një në botë të cilin ajo mund të dashurisë, dhe të cilët mund të dashurinë e saj.
Ishte e nevojshme që ajo duhet të jetë një fëmijë, sepse vetëm një fëmijë mund të jetë mjaft
pafajshëm për atë.
Ajo kishte pranuar këtë fakt, pasi u përpoq të dashurisë një hajdut, njeriun e vetëm që
donte atë, por pas një kohe të shkurtër, ajo e kuptoi se hajdut përbuzur e saj.
Ato gra e dashurisë të kërkojë ose lover një ose një fëmijë për të mbushur zemrat e tyre.
Përndryshe, ata janë shumë të pakënaqur.
Si ajo nuk mund të ketë një dashnor, ajo u kthye tërësisht drejt një dëshirë për një fëmijë, dhe si
ajo nuk kishte pushuar të jetë i devotshëm, ajo bëri lutjen e saj të vazhdueshme për Perëndinë e mirë për të.
Prandaj Perëndia i mirë e mori mëshirë për të dhe i dha asaj një vajzë të vogël.
Unë nuk do të flasë me ju e gëzimit të saj, ajo ishte një tërbim me lot, dhe caresses, dhe puthjet.
Ajo ushqyer fëmijën e saj të veten, e bëri pelena-grupe për atë nga mbulesë krevati e saj,
i vetmi që kishte në shtratin e saj, dhe nuk ndjeu as të ftohtë apo të urisë.
Ajo u bë e bukur një herë më shumë, si pasojë e saj.
Një çupë e vjetër e bën një nënë e re.
Trimërisë pretendoi e saj edhe një herë, njerëzit erdhën për të parë la Chantefleurie, ajo gjeti
konsumatorët përsëri për mallin e saj, dhe nga të gjitha këto tmerre që ajo bëri fëmijë
rroba, kapele dhe grykore, bodices me
supore e dantella, dhe mbulesa e vogël të saten, edhe pa menduar për blerjen e
veten një tjetër mbulesë krevati .-- Eustache Mësues, unë ju kam thënë të mos hani se
tortë .-- Kjo është e sigurt Agnes se pak,
që ishte emri i fëmijës, një emër pagëzimi, sepse ishte një kohë të gjatë që la
Chantefleurie kishte ndonjë mbiemër - është e sigurt se që e vogël ishte më i
mbështjellë me shirita dhe embroideries se një dauphiness e Dauphiny!
Ndër të tjera, ajo kishte një palë këpucë të vogla, të ngjashme me të cilat Mbreti Louis
XI. me siguri kurrë nuk ka!
Nëna e saj kishte stitched dhe qepur ata vetë, ajo kishte lavished mbi të gjithë ata
shijshme e artit të saj të embroideress, dhe të gjitha embellishments e një mantel për të
Virgjëra e mirë.
Ata sigurisht ishin dy prettiest këpucë pak rozë që mund të shihet.
Ata ishin jo më shumë se gishtit tim, dhe e kishte për të parë pak këmbët e fëmijës të dalë
prej tyre, në mënyrë që të besojnë se ata kishin qenë në gjendje për të marrë në to.
'Tis e vërtetë se ato këmbët pak të ishin kaq të vogla, aq bukur, aq rozë! rosier se
saten e këpucë!
Kur ju keni fëmijë, Oudarde, ju do të gjeni se nuk ka asgjë më të bukur se sa
ato pak duart dhe këmbët. "
"Unë nuk kërkoj asnjë të mirë," tha Oudarde me një psherëtimë, "por unë jam duke pritur deri sa ai do të përshtatet
kënaqësinë e M. Andry Musnier "." Megjithatë, fëmija Paquette kishte më shumë se
ishte shumë në lidhje me të përveç këmbët e saj.
Pashë saj kur ajo ishte vetëm katër muajsh, ajo ishte dashuri!
Ajo kishte sytë më të mëdha se gojën e saj, dhe flokët më simpatik të zezë, e cila tashmë
më bëni.
Ajo do të ishte një zeshkane madhështore në moshën gjashtëmbëdhjetë!
Nëna e saj u bë më i çmendur mbi të saj çdo ditë.
Ajo e puthi e saj, caressed e saj, tickled e saj, larë e saj, zbukuruar jashtë saj, hanë e saj!
Ajo humbi kokën përmbi të, ajo falënderoi Perëndinë për të.
Goxha e saj, pak metra mbi të gjitha ishin rozë një burim të pafund të çudi, ata u
një jerm gëzimi!
Ajo ishte gjithmonë e shtypur buzët e saj për ta, dhe ajo nuk mund të shërohet nga e saj
çudi për smallness tyre.
Ajo vuri në këpucë vogël, i nxori jashtë, admiruar e tyre, mrekullua prej tyre,
shikuar në dritën nëpërmjet tyre, ishte kurioze për të parë ata përpiqen të ecin në shtratin e saj,
dhe me kënaqësi do të kanë kaluar jetën e saj në
gjunjët e saj, vënë në dhe duke marrë jashtë këpucë nga ato këmbët, sikur të kishin
qenë ato të një Jezusit fëmijërisë. "
"The përrallë është e drejtë dhe e mirë," tha Gervaise me një ton të ulët ", por ku jevgj vijnë
në të gjithë këtë? "" Këtu, "u përgjigj Mahiette.
"Një ditë ka mbërritur në Reims një lloj shumë i *** të njerëzve.
Ata ishin lypës dhe vagabonds të cilët ishin të roaming në mbarë vendin, të udhëhequr nga duka e tyre
dhe akuza e tyre.
Ata ishin të thekur nga ekspozimi në diell, ata kishin afër flokëve kaçurrela, dhe argjendi
unazat në veshët e tyre. Gratë ishin ende shëmtuar se sa burrat.
Ata kishin fytyrat e zezë, të cilat ishin zbuluar gjithmonë, një fustan i varfër në e tyre
organeve, një leckë të vjetër të endura të litarët lidhur mbi shpatullat e tyre, dhe flokët e tyre të varur
si bisht e një kali.
Fëmijët që të fërguara në mes të këmbëve të tyre do të kishte frikësuar si majmunët shumë.
Një grup i excommunicates. Të gjithë këta persona erdhën direkt nga të ulët
Egjipti në Reims nëpërmjet Poloni.
Papa e kishte pranuar ato, u tha, dhe kishte caktuar atyre si pendesë to
bredh nëpër botë për shtatë vjet, pa fjetur në një shtrat, dhe kështu ata ishin të
quajtur penancers, dhe ndjej tmerrshëm.
Duket se ata kishin qenë më parë i saraçenët, e cila ishte pse ata besonin në
Jupiteri, dhe pretendoi se dhjetë livres të Tournay nga të gjithë kryepeshkopët, peshkopët, dhe mitred
abbots me croziers.
Një dem nga Papa i autorizuar ta bërë këtë.
Ata erdhën në Reims për të të treguar fatin në emër të Mbretit të Algjerit, dhe
Perandorit të Gjermanisë.
Ju mund lehtë të imagjinohet që jo më shumë ishte e nevojshme të shkaktojë hyrje të qytetit për
të ndaluar ata.
Atëherë tërë band ngritën kampin e tyre me hir të mirë jashtë portës së Braine, në atë kodër
ku qëndron një fabrikë, përveç dëmtimit të dhëmbëve të pusetave shkumës lashtë.
Dhe të gjithë në Reims vied me fqinjin e tij në do të shohim ato.
Ata shikuan në dorën tuaj, dhe ju tha profecitë e mrekullueshme, ata ishin të barabartë me
parashikuar Judë Iskariotit se ai do të bëhej Papa.
Megjithatë, thashetheme të shëmtuara ishin në qarkullim në lidhje me to; rreth
fëmijët e vjedhur, purses prerë, dhe hëngrën mish njerëzor.
Populli i mençur i tha qesharake: "Mos shkoni atje!" Dhe pastaj vazhdoi veten në
fshehurazi. Ajo ishte një pasion.
Fakti është, që ata të thënë gjëra të arsyeshme të habis një kardinal.
Nënat triumfoi në masë të madhe mbi të vegjëlit e tyre, pasi egjiptianët kanë lexuar në e tyre
duart të gjitha llojet e mrekullive të shkruara në pagane dhe në gjuhën turke.
Një kishte një perandori, një tjetër, një pape, një tjetër, një kapiten.
Poor Chantefleurie u kap me kureshtje, ajo dëshironte të dini rreth
veten, dhe nëse Agnes goxha e saj të vogël nuk do të bëhet një Empress ditën e
Armenia, apo diçka tjetër.
Pra, ajo bëhet e saj për Egjiptasit, dhe gratë egjiptiane ra admiring
fëmijëve, dhe për të përkëdhelur atë, dhe për të puthur atë me gojët e tyre të zezë, dhe të
kundruar mbi band e saj të vogël, mjerisht! me gëzim të madh e nënës.
Ata ishin veçanërisht entuziast mbi këmbët e saj të bukur dhe këpucë.
Fëmija nuk ishte ende një vjeç.
Ajo tashmë lisped pak, tallën me nënën e saj si një gjë e vogël çmendur, ishte e mbushur
dhe mjaft rrumbullakët, dhe pushtoi një mijë gjeste simpatik pak engjëjve të
parajsë.
"Ajo ishte shumë e frikësuar nga Egjiptasit, dhe qau.
Por nëna e saj e putha më shumë ngrohtësisht dhe u magjepsur larg me fat të mirë
e cila shortarët kishte parathënë për Agnes e saj.
Ajo do të ishte një bukuri, i virtytshëm, një mbretëreshë.
Kështu ajo u kthye në papafingo e saj në Rue Folle-Peine, shumë krenarë për të mbajtur me të
një mbretëreshë.
Të nesërmen ajo mori avantazhin e një momenti kur fëmija ishte në gjumë në shtratin e saj, (për
ata gjithmonë fjetur se bashku), butësisht lënë derën një mënyrë pak më të hapur, dhe rendën ta çojnë lajmin
një fqinj në Rue de la Sechesserie,
se dita do vijë kur Agnes vajza e saj do të shërbyer në tavolinë nga Mbreti
e Anglisë dhe Archduke e Etiopisë, dhe njëqind mrekulli të tjera.
Në kthimin e saj, nuk ka dëgjuar thirrjet në shkallë, ajo tha me vete: "Mirë! the
fëmija është ende në gjumë! "
Ajo gjeti derën e saj më të gjerë të hapur se ajo e kishte lënë atë, por ajo hyri, nëna e të varfër, dhe të
vrapoi në shtrat .--- e fëmijës nuk ishte më aty, vendi ishte bosh.
Asgjë nuk mbeti e fëmijës, por një nga të saj këpucë shumë të vogël.
Ajo fluturoi nga dhoma, thye poshtë shkallëve, dhe filluan të rrahin kokën e saj kundër
në mur, duke thirrur: "Fëmija im! që ka fëmija im?
Kush e ka marrë fëmijën tim? "
Rruga ishte braktisur, të izoluar shtëpi, askush nuk mund të them asgjë e saj të
në lidhje me të.
Ajo shkoi për qytetin, kontrolloi të gjitha rrugët, u andej-këtej të gjithë
ditën e gjatë, e egër, pos veten, e tmerrshme, snuffing në dyert dhe dritaret si një egër
kafshë e cila ka humbur të rinj të saj.
Ajo ishte e pa frymë, çrregullt, frikshme për të parë, dhe ka pasur një zjarr në sytë e saj
e cila tharë lotët.
Ajo ndaloi-nga kalimtarët dhe thirri: "Bija ime! bija ime! pak shumë e mia
vajza!
Në qoftë se dikush do të më kthejë vajzën time, unë do të jem shërbëtori i tij, shërbëtori i tij
qen, dhe ai do të hanë zemrën time, nëse ai do. "
Ajo u takua M. le kurë të Shën-Remy, dhe i tha: "Zot, unë do të deri kur toka
me thonjtë gisht-time, por të më kthejë fëmijën tim! "
Ajo ishte dëshpërues, Oudarde dhe IL pashë një njeri shumë të vështirë, Master Ponce Lacabre, të
Prokuror, qajnë. Ah! nënë e varfër!
Në mbrëmje ajo u kthye në shtëpi.
Gjatë mungesës së saj, një fqinj e kishte parë dy jevgj ngjitet deri në atë me një pako në
krahët e tyre, pastaj të zbresë përsëri, pas mbylljes së derës.
Pas largimit të tyre, diçka si klithmat e një fëmije ishin dëgjuar në Paquette e
dhomë.
Nëna, ia plas të qeshurit në shrieks, ngjit shkallët sikur në krahë, dhe
hyri .-- Një gjë e frikshme për të të treguar, Oudarde!
Në vend të saj Agnes shumë pak, aq rozë dhe kështu të freskëta, i cili ishte një dhuratë e mirë
Perëndia, një lloj përbindësh shëmtuar të vogël, të çalë, me një sy, deformuar, u zvarritje dhe
squalling mbi dysheme.
Ajo u fsheh sytë e saj në horror. "Oh!", Tha ajo, "kanë shtrigat
transformuar vajza ime në këtë kafshë të tmerrshme? "
Ata nxitoi për të kryer larg pak klubit këmbë, ai do të kishte shtyrë çmendur e saj.
Ajo ishte fëmija monstruoze e disa grua cigane, i cili kishte dhënë veten për të djallit.
Ai dukej të ishte rreth katër vjeç, dhe foli një gjuhë që nuk ishte e njeriut
gjuhën, nuk ishin fjalë në të cilat ishin të pamundura.
La Chantefleurie përhapur veten me pak këpucëve, të gjitha që ka mbetur në saj të
gjithçka që ajo e donte.
Ajo ka mbetur aq kohë motionless mbi të, memec, dhe pa frymë, se ata mendonin se
ajo ishte vdekur.
Papritmas ajo u drodh në të gjithë, të mbuluara relike e saj me puthje zemëruar, dhe ia plas të
qarë sikur zemra e saj ishin thyer. Unë ju siguroj se ne ishim të gjithë qanin gjithashtu.
Ajo tha: "Oh, bija ime pak! vajza goxha im i vogël! ku je '? -
dhe ajo wrung zemrën tuaj shumë. Unë ende qaj kur mendoj për të.
Fëmijët tanë janë palca e kockave tona, ju shihni .--- Eustache ime e dobët! ti je aq
drejtë - Nëse vetëm ju e dinte se si e bukur është ai! dje ai më tha: "Unë dua të jem një
xhandar, që unë bëj. "
Oh! Eustache tim! në qoftë se unë do të humbasin ty - Të gjitha në një herë la Chantefleurie u rrit, dhe vendosur
jashtë për të drejtuar përmes Reims, ulëritës: "Për të ciganëve" kampit! në kampin e jevgj "!
Policisë, për të djegur shtrigat! "
Ciganët ishin zhdukur. Ajo ishte e errët katran.
Ata nuk mund të ndiqet.
Të nesërmen, dy leagues nga Reims, në një shkurre në mes të Gueux dhe Tilloy, mbetjet
e një zjarri të madh janë gjetur, disa shirita të cilat kishin përkiste fëmijëve Paquette së,
pikat e gjakut, dhe fëlliqësirat e një dash.
Natën e kaluar vetëm kishte qenë një e shtunë.
Nuk kishte më asnjë dyshim se egjiptianët e kishin mbajtur të shtunë e tyre në atë
Heath, dhe se ata kishin ngrënë fëmijën në kompani me fuqinë e Beelzebubit, si praktika
është ndër Mahometans.
Kur La Chantefleurie mësuar këto gjëra të tmerrshme, ajo nuk qante, ajo
lëvizur buzët e saj sikur të fliste, por nuk mund.
Të nesërmen, flokët e saj është gri.
Në ditën e dytë, ajo e kishte zhdukur. "'Tis në të vërtetë, një përrallë e frikshme," tha
Oudarde, "dhe e cila do të bëjë edhe një Burgundian qarë."
"Unë nuk jam më i befasuar", ka shtuar Gervaise ", se frika e ciganëve duhet të nxisë ju
në mënyrë ashpër. "
"Dhe ju bëri të gjithë më mirë", rifilloi Oudarde ", të iknin me Eustache tuaj vetëm
tani, pasi që këto gjithashtu janë të ciganët nga Polonia. "
"Jo," tha Gervais, "", tha tis se ata vijnë nga Spanja dhe Katalonjës. "
"Katalonjës? 'Tis të jetë e mundur, "u përgjigj Oudarde.
"Pologne, Katalog, Valogne, unë gjithmonë ngatërrojmë këto tre provincat, Një gjë
është e sigurt, se ata janë ciganë "." Kush sigurisht, "shtoi Gervaise," kanë
dhëmbët kohë të mjaftueshme për të ngrënë fëmijët e vegjël.
Unë nuk duhet të habitemi në qoftë se la Smeralda ate pak prej tyre, edhe pse ajo
pretendon të jetë me shije të hollë.
Dhi e saj të bardhë e di truket që janë shumë me qëllim të keq për të nuk duhet të jetë një mungesë besimi
nën atë të gjithë ". ecur Mahiette më në heshtje.
Ajo ishte e zhytur në atë revery e cila është, në një lloj, vazhdimin e një
përrallë dëshpëruar, dhe që përfundon vetëm pasi të ketë komunikuar emocion, nga
dridhje në dridhje, madje edhe të fibrave e fundit të zemrës.
Megjithatë, Gervaise drejtuar saj, "Dhe ata kurrë nuk mësoni se çfarë u bë e la
Chantefleurie? "
Mahiette bërë asnjë përgjigje. Gervaise përsëriti pyetjen e saj, dhe tronditi
krahun e saj, duke e quajtur atë me emër. Mahiette u shfaq për të zgjuar prej saj
mendimet.
"Çfarë u bë me la Chantefleurie?" Tha ajo, duke përsëritur mekanikisht fjalë
Përshtypja e të cilit ishte ende të freskëta në veshin e saj, pastaj, ma mbret një përpjekje për të kujtojnë saj
vëmendjen për kuptimin e fjalëve të saj,
"Ah!" Vazhdoi ajo me gjallëri ", askush nuk gjeti kurrë jashtë."
Ajo shtoi, pas një pauzë, -
"Disa thanë se ajo kishte qenë parë për të lënë Reims në mbrëmje nga Flechembault
porta, të tjerët, në agim, nga porta e vjetër Basee.
Një njeri i varfër gjeti kryqin e saj të arta varur në kryq guri në fushën ku të drejtë
është mbajtur. Ai ishte se stoli i cili kishte punuar e saj
shkatërrim, në '61.
Kjo ishte një dhuratë nga i bukur Cormontreuil Vicomte de, lover saj të parë.
Paquette kurrë nuk kishte qenë të gatshëm për një pjesë me të, mjerë si ajo kishte qenë.
Ajo kishte clung për të si për vetë jetën.
Pra, kur pamë që kalojnë braktisur, ne të gjithë mendonin se ajo ishte vdekur.
Megjithatë, kishte njerëz të Vantes les kabare, i cili tha se ata kishin
parë të kalojë e saj përgjatë rrugës në Paris, duke ecur mbi pebbles me këmbët e saj të zhveshur.
Por, në këtë rast, ajo duhet të ketë dalë nëpër Vesle de Portës, dhe e gjithë kjo
nuk pajtohem.
Ose, për të folur më shumë me të vërtetë, unë besoj se ajo në të vërtetë u largua nga Vesle de Portës,
por u largua nga kjo botë "." Unë nuk e kuptoj ju, "tha Gervaise.
"La Vesle," u përgjigj Mahiette, me një buzëqeshje melankoli ", është lumi."
"! Poor Chantefleurie", tha Oudarde, me një drithmë, - "mbytur!"
"Mbytur!" Rifilloi Mahiette ", i cili mund të ketë thënë Guybertant të mirë Atë, kur ai
kaloi nën urën e Tingueux me aktuale, kënduar në ndesh e tij, se një
ditën Paquette dashur e tij të vogël do të
të kalojë nën urë që, por pa këngë apo anije.
"Dhe këpucëve pak?" Pyeti Gervaise. "Zhdukur me nënën," u përgjigj
Mahiette.
"Këpucëve Poor pak!", Tha Oudarde. Oudarde, një grua e madhe dhe e tenderit, do të
qenë i kënaqur me psherëtimë në kompani me Mahiette.
Por Gervaise, më kurioz, nuk e kishte mbaruar pyetjet e saj.
"Dhe përbindësh?", Tha ajo papritur, për të Mahiette.
"Çfarë përbindësh?" Pyeti ky i fundit.
"Përbindësh pak cigane lënë nga sorceresses në dhomën Chantefleurie, në
këmbim për vajzën e saj. Çfarë keni bërë me të?
Unë shpresoj se ju u mbyt ajo gjithashtu. "
"Jo" u përgjigj Mahiette. "Çfarë?
Ju djegur atë, atëherë? Në vërtetë, që është më e drejtë.
Një fëmijë magjistare! "
"As njëra as tjetra, Gervaise.
Monseigneur kryepeshkopi i interesuar veten në fëmijën e Egjiptit, exorcised
të, bekuar atë, hequr djallin nga trupi i saj me kujdes, dhe e dërgoi atë në Paris, për t'u
ekspozuar në krevat druri në Notre-Dame, si një fëmijë i gjetur. "
"Ata peshkopë!" Murmuriti Gervaise, "sepse ata janë mësuar, ata bëjnë asgjë
si kushdo tjetër.
Unë vetëm vënë atë për ju, Oudarde, ideja e vendosjes së djallit në mesin e foshnjat!
Për këtë përbindësh pak ishte me siguri e djallit.
E pra, Mahiette, çfarë kanë bërë me të në Paris?
Unë jam mjaft i sigurt se asnjë person bamirëse të kërkuar atë. "
"Unë nuk e di", u përgjigj Remoise, "'twas vetëm në atë kohë se burri im
blerë zyra e noterit, në Bern, dy leagues nga qyteti, dhe ne nuk ishin
më zënë me atë histori, përveç kësaj,
para e Bernës, qëndrojnë dy kodrat e Cernay, të cilat fshehin kullat e
Katedralja në Reims nga pikëpamje. "
Ndërsa të biseduar në këtë mënyrë, të tre bourgeoises denjë kishte arritur në de Vendi
Greve.
Në thithjen e tyre, ata kishin kaluar libër lutjesh publike të Tour-Roland pa
ndalimin, dhe mori rrugën e tyre mekanikisht drejt shtyllë ndëshkimi rreth të cilit mbushin
ishte në rritje më të dendura me çdo moment.
Është e mundshme që spektakli i cili në atë moment tërhequr të gjitha duket në atë
drejtim, do të kishte bërë ata të harrojnë krejtësisht Rat vrima-, dhe e ndalimit të cilat
kishin për qëllim për të bërë atje, qoftë e madhe
Eustache, gjashtë vjeç, të cilëve u zvarritur Mahiette së bashku me dorë, nuk kishte
befas kujtoi objekt atyre: "Nëna", tha ai, sikur disa instinkt
paralajmëroi se Rat-vrima ishte prapa tij, "mund të hanë tortë tani?"
Nëse Eustache kishte qenë më i shkathët, që do të thotë, më pak të babëzitur, ai do të kishte
vazhduar të presin, dhe do të kishte vetëm hazarded se pyetje të thjeshtë, "Nënë, mund të
Unë e ha tortë, tani? "Për kthimin e tyre në
Universiteti, për Master Andry Musnier së, Rue Madame la valencë, kur ai kishte dy
krahët e Seine dhe pesë urat e qytetit në mes të Rat vrima dhe tortë.
Kjo pyetje, shumë të pamatur në momentin kur Eustache vënë atë, ngjallur
Vëmendjen Mahiette së. "Nga rruga," ajo bërtiti, "ne jemi të
harruar i vetmuar!
Më tregoni Rat vrima-, që unë të mund të kryejë atë tortë e saj. "
"Menjëherë," tha Oudarde, "" TIS një bamirësi. "
Por kjo nuk i përshtaten Eustache.
"Stop! tortë e mia! ", tha ai, fërkim të dy veshët me shpatullat e tij alternativ, i cili, në
raste të tilla, është shenjë e lartë e pakënaqësisë.
Të trija grate retraced hapat e tyre, dhe, të mbërritjes në afërsi të Tour-
Roland, Oudarde tha dy të tjerë, - "Ne nuk duhet të ia ngul sytë tre në vrimë
në të njëjtën kohë, nga frika e vetmuar alarmante.
A ju dy të pretendojë për të lexuar Dominus në libër lutjesh, ndërsa unë fut hundën time në
aperture: i vetmuar e di më pak.
Unë do të të *** paralajmëruar, kur ju mund ta kontaktoni. "
Ajo vazhdoi vetëm në dritare.
Në momentin kur ajo dukej në, për të ardhur keq të thellë është përshkruar në të gjitha saj
karakteristika, dhe Frank saj, fytyrë gay ndryshuar shprehjen e saj dhe ngjyra si papritmas si
edhe pse ajo kishte kaluar nga një rreze e diellit
në një rreze dritë të hënës, sy e saj u bë me lagështi; gojën e saj të kontraktuara, si ajo e një
personit në pikën e qanin.
Një çast më vonë, ajo e vuri gishtin e saj mbi buzët e saj, dhe bëri një shenjë për Mahiette për të nxjerrë
në afërsi dhe do të shikojnë.
Mahiette, preku shumë, rriti në heshtje, në shkoj vjedhurazi, sikur afrohet
shtratit të një personi që po vdes.
Ajo ishte, në fakt, një spektakël melankolik i cili i paraqiti veten në sytë e
dy gra, si ata gazed nëpërmjet bezdisshëm i Rat vrima-, as nxitje
as frymë.
Qeliza ishte e vogël, më të gjerë se sa ishte e gjatë, me një tavan hark, dhe të shikuarat
nga brenda, ajo lindi një ngjashmëri të konsiderueshme për të brendshëm të një të madhe
miter peshkopit.
Në flagstones zhveshur që formuan dysheme, në një qoshe, një grua ishte ulur,
ose më mirë, që përkuleshin.
Mjekër e saj u vu mbi gjunjët e saj, e cila e saj kaloi armëve presion me forcë të saj
gjirit.
Dyfishuar Kështu lart, veshur në një thes ngjyrë kafe, të cilat mbështillet saj tërësisht në të mëdha
folds, të gjatë e saj, flokët gri nxorrën mbi para, duke rënë mbi fytyrën e saj dhe së bashku e saj
këmbët gati për këmbët e saj, ajo paraqitet në
shikim të parë, vetëm një formë e çuditshme të përshkruara në sfondin e errët të
celular, një lloj trekëndë*** i errët, të cilën rreze ditës bie përmes
hapjes, ulur rreth në dy hije, e zymtë, të ndriçuar të tjera.
Ajo ishte një nga ato specters, drita e gjysmë, gjysmë hije, të tilla si një sheh në ëndrrat
dhe në punën e jashtëzakonshme të Goya, i zbehtë, i palëvizshëm, ogurzi, që përkuleshin mbi
një varr, apo prirje kundër bezdisshëm e një qeli burgu.
Ajo nuk ishte as një grua, as një njeri, as një qenie e gjallë, e as një formë të caktuar, ajo ishte një
figurë, një lloj vizioni, në të cilën reale dhe fantastike intersected njëri-tjetrin,
si errësira dhe ditë.
Ajo ishte me vështirësi se një të shquar, nën flokët e saj të cilat
përhapur në tokë, një profil i tharë dhe të rënda; saj vishen lejuar fort
skaj të një këmbë të zhveshur për të shpëtuar, i cili kontraktuar në trotuar të vështirë, të ftohtë.
E vogël e formës njerëzore nga të cilat një kapur një pamje nën këtë zarf të
zi, shkaktoi një rrëqethje.
Kjo shifër, që një mund të kenë menduar të jetë zotëruar flagstones, u shfaq
të posedojnë as lëvizjes, as mendim, as frymë.
Shtrirë, në janar, në atë thes hollë, liri, shtrirë mbi një dysheme graniti, pa
zjarri, në errësirë e një qelizë të cilit zhdrejtë me ajër të vrimë lejohet vetëm erë të ftohtë, por
kurrë dielli, për të hyrë nga jashtë, ajo nuk duket të vuajnë apo edhe për të menduar.
Njëri do të thoshin se ajo kishte kthyer në gur me, akull qelizë me të sezonit.
Duart e saj ishin clasped, sytë e saj fikse.
Në shikim të parë një mori e saj për një spektër, në të dytë, për një statujë.
Megjithatë, në intervale, blu e saj buzët gjysmë hapi të pranoj një frymë, dhe të
u drodh, por si i vdekur dhe si mekanike, si gjethet që era e bastisjeve mënjanë.
Megjithatë, nga sytë e saj ka ikur shurdhër një sy, një sy pashprehur, një
thellë, i trishtuar, duket i patrazuar, të fiksuar vazhdimisht mbi një cep të qelizave
të cilat nuk mund të shihet nga jashtë, një
shikimin që dukej për të rregulluar të gjitha mendimet zymtë e atij shpirti në ankth me disa
objekt misterioz.
I tillë ishte krijesë që kishin marrë, nga banesa e saj, emri i
"Vetmuar", dhe, nga veshje të saj, emri i "murgeshë e pushuar."
Të tre gra, për Gervaise kishte bashkua Mahiette dhe Oudarde, gazed nëpërmjet
dritare.
Kokat e tyre zbuluar drita e dobët në qelizë, pa qenë fatkeq të cilin
ata kështu të privuar nga ajo që duket për të paguar ndonjë vëmendje atyre.
"Mos le telashe të saj," tha Oudarde, me zë të ulët, "ajo është në ekstazë e saj, ajo
është lutur. "
Ndërkohë, Mahiette u gazing me gjithnjë e më të ankthit në atë wan, tharë,
çrregullt në kokë, dhe sytë e saj të mbushur me lot.
"Kjo është shumë e rrallë," murmuriti ajo.
Ajo futi kokën nëpër bare, dhe sukses në hedh një shikim në qoshe
ku sytë e gruas të pakënaqur ishte zotëruar immovably.
Kur ajo u largua kokën nga dritarja, pamja e saj u përmbyt me lot.
"Çfarë bëni ju thirrje që grua?" Pyeti ajo Oudarde.
Oudarde u përgjigj, -
"Ne e quajmë Gudule motrën e saj". "Dhe unë," u kthye Mahiette, "thirrjen e saj
Paquette la Chantefleurie. "
Pastaj, hedhjen gishtin e saj mbi buzët e saj, ajo bëri shenjë të Oudarde mahnit kur e fut
kokën e saj përmes dritares dhe do të shikojnë.
Oudarde shikoi dhe vura re, në këndin ku sytë e vetmuar janë caktuar në
që ekstazi zymtë, një këpucë e vogël të saten kuq të qëndisur me një mijë i çuditshëm
harton në ari dhe argjendi.
Gervaise dukej pas Oudarde, dhe pastaj tre gra, gazing mbi pakënaqur
nëna, nisi të qante. Por as duket e tyre, as lotët e tyre
shqetësuar vetmuar.
Duart e saj mbeti clasped; buzët e saj të heshtur, sytë e saj të caktuar dhe se këpucëve pak, duke
gazed në, theu zemrën e çdo një që e njihnin historinë e saj.
Të tre gratë nuk kanë ende folur një fjalë të vetme, ata nuk guxuan të flasin, madje edhe në
një zë të ulët.
Kjo heshtje të thellë, këtë pikëllim të thellë, kjo harresë të thellë në të cilën çdo gjë kishte
zhdukur, përveç një gjë, të prodhuara mbi ta efektin e altarit madh në
Krishtlindjeve apo të Pashkëve.
Ata mbetën të heshtur, ata medituar, ata ishin të gatshëm të bie në gjunjë.
Ajo dukej atyre se ata ishin të gatshëm për të hyrë në një kishë në ditën e Tenebrae.
Në Gervaise gjatësi, më kurioz të tre, dhe rrjedhimisht më pak
ndjeshme, u përpoq të bëjë vetmuar flasin: "Motra!
Gudule Motra! "
Ajo e përsëriti këtë thirrje tri herë, duke ngritur zërin e saj çdo herë.
The vetmuar nuk ka lëvizur, jo fjalë e një jo, një shikim, jo një psherëtimë, jo një shenjë e jetës.
Oudarde, nga ana e saj, me një zë të ëmbël, më të përkëdhelur, - "! Motra" tha ajo,
"Motra Sainte-Gudule!" Heshtja e njëjta: i njëjti palëvizshmëri.
"Një grua njëjës!" Bërtiti Gervaise ", dhe një për të mos lëvizur nga një katapultë!"
"Mbase ajo është i shurdhër," tha Oudarde. "Ndoshta ajo është e verbër," shtoi Gervaise.
"Dead, ndoshta," u kthye Mahiette.
Është e sigurtë se në qoftë se shpirti nuk e kishte lane tashmë këtë inerte, i ngadaltë,
trup i fjetur, kishte të paktën u tërhoqën dhe fshehur veten në thellësitë ku
perceptimet e organeve të jashtme nuk depërtuar.
"Pastaj ne duhet të largohet nga tortë në dritare," tha Oudarde, "disa qerrata do
marrë atë.
Çfarë duhet të bëjmë që të zgjojnë e saj? "
Eustache, i cili, deri në atë moment kishte qenë shmangen nga një karrocë të vogël të tërhequr nga një
qen i madh, i cili sapo kishte kaluar, e perceptuar papritur se conductresses tre e tij ishin
gazing në diçka nga dritarja,
dhe, kurioziteti marrjes në posedim të tij nga ana e tij, ai u ngjit mbi një post gur,
ngritur veten e tij në shkoj vjedhurazi, dhe aplikuar fytyrën dhjamin e tij, të kuqe e hapjes, duke thirrur,
"Nënë, më lejoni të shohim too!"
Në zërin këtë të qartë, i freskët, kumbues e fëmijës së, i vetmuar u drodh, ajo
ktheu kokën e saj me lëvizjen e mprehtë, e papritur e një pranverë të çelikut, e saj të gjatë,
duart fleshless hedhur mënjanë flokët nga
ballë të saj, dhe ajo fikse mbi fëmijën, e hidhur, të habitur, sytë e të dëshpëruar.
Ky shikim ishte vetëm një flash rrufe.
"O Perëndia im!" Ajo papritmas bërtiti, fshehur kokën në gjunjët e saj, dhe ajo dukej si
pse zërin e saj të ngjirur grisi gjoksin e saj si ajo kaloi nga ajo, "nuk do të më tregoni ato të
të tjerët! "
"Mirëdita, zonjë," tha fëmija, rëndë. Megjithatë, ky shoku kishte, si të thuash,
zgjuar i vetmuar.
Një drithmë të gjatë përshkuar kuadrin e saj nga koka në këmbë, dhëmbët e saj bisedonin, ajo gjysma
ngriti kokën dhe tha, duke shtypur atë kundër bërryla hips saj dhe clasping saj
këmbët në duart e saj sikur të ngrohtë e tyre, -
"Oh, sa ftohtë është!" "Grua e dobët!", Tha Oudarde, me të madhe
dhembshuri, "do të dëshironit një zjarr të vogël?" tronditi Ajo kokën në shenjë e refuzimit.
"E pra," rifilloi Oudarde, duke e paraqitur atë me një shtambë, "këtu është disa hippocras
e cila do të ngrohtë ju;. pini atë "Përsëri ajo tundi koken e saj, shikuar në Oudarde
mënyrë të pandryshuar dhe u përgjigj: "Uji".
Oudarde vazhduar, - "Jo motra,, se nuk është pije për janar.
Ju duhet të pini një hippocras pak dhe hani këtë tortë maja e misrit, të cilat ne kemi
pjekur për ju. "
Ajo refuzoi të tortës e cila Mahiette ofruar të saj, dhe tha: "bukë e Zi."
"Eja", tha Gervaise, konfiskuar nga ana e saj me një impuls të bamirësisë, si dhe zgjidhje
mantelin e saj të leshi ", këtu është një mantel i cili është pak më i ngrohtë se sa tuajat."
Ajo refuzoi mantelin si ajo e kishte refuzoi shtambë dhe tortë, dhe u përgjigj, "Një
thes. "
"Por", rifilloi Oudarde mirë ", ju duhet të keni perceptuar në një farë mase, të cilat
dje ishte një festival. "
"Unë nuk e perceptojnë atë," tha i vetmuar, "'tis dy ditë më tani që kam pasur ujë në
enë balte e mia. "shtoi ajo, pas një heshtje," 'Tis a
festival, unë jam harruar.
Njerëzit bëjnë mirë. Pse duhet të botës mendojnë për mua, kur unë nuk
Nuk mendoj për atë? Qymyr të ftohtë e bën hi ftohtë. "
Dhe si lodhur edhe pse me ka tha aq shumë, ajo ra në gjunjë kokën e saj
përsëri.
The Oudarde thjeshtë dhe bamirëse, të cilët fantazuar se ajo kuptohet nga e saj e fundit
fjalë se ajo ishte ankuar të ftohtë, u përgjigj innocently, "Atëherë ju do të doja një
zjarri pak? "
"! Fire", tha shkarkua murgeshë, me një theks të çuditshme, "dhe do të të bëjë pak
për atë të varfër vogël që ka qenë nën pederast për këto pesëmbëdhjetë vjet? "
Çdo gjymtyrë u dridhur, zërin e saj quivered, sytë e saj flashed, ajo kishte ngritur
veten mbi gjunjët e saj, papritur ajo zgjatur dorën e hollë e saj, e bardhë në drejtim të
fëmijës, i cili ishte në lidhje e saj me një vështrim të habie.
"Merrni larg se fëmija!" Bërtiti ajo. "Gruaja egjiptiane është gati të kalojë."
Pastaj ajo fytyrë ra poshtë në tokë, dhe ballin e saj goditi guri, me
tingujt e një gur kundër një tjetër gur. Të tre gratë e mendimit të saj të vdekur.
Një çast më vonë, megjithatë, ajo lëvizi, dhe ata e panë veten e saj të zvarritet, në gjunjë e saj
dhe bërryla, për këndin ku këpucëve pak ishte.
Pastaj ata guxuar nuk shikojnë, ata nuk e pa, por ata dëgjuan një mijë kisses
dhe një mijë psherëtin, përzier me qan dëshpërues, dhe rrahje e shurdhër si
ato të një kreu në kontakt me një mur.
Pastaj, pas një nga këto rrahje, në mënyrë të dhunshme që të tre prej tyre stivosur, ata
dëgjohet më.
"A mund të ketë ajo vrau veten?", Tha Gervaise, venturing për të kaluar kokën e saj
në ajër vrimë. "Motra!
Gudule Motra! "
"Gudule Motra!" Përsëritet Oudarde. "Ah! qiejve të mirë! ajo nuk shkon! "
Gervaise rifilloi, "është ajo vdekur? Gudule!
Gudule! "
Mahiette, ia zunë frymën deri në atë pikë që ajo nuk mund të flasë, bëri një përpjekje.
"Prisni," tha ajo.
Pastaj bending drejt dritares, "Paquette!", Tha ajo, "le Paquette
Chantefleurie! "
Një fëmijë që innocently fryn mbi siguresave nxitur keq të një bombë, dhe e bën atë
shpërthejnë në fytyrën e tij, nuk është më e tmerruar se ishte Mahiette në efektin e që
emri, nisur menjëherë në qelizë e Gudule Sister.
The tërhequr nga bota u drodh e gjithë, u ngritur në këmbët e saj të zhveshur, dhe leaped në dritare
me sytë e shndritshëm në mënyrë që Mahiette dhe Oudarde, dhe gruaja e tjera dhe fëmija
recoiled edhe me parapet të kalatës.
Ndërkohë, përballë ogurzi i vetmuar shfaq presion të bezdisshëm e ajrit-
vrimë.
"Oh! ! oh "bërtiti ajo, me një të qeshur të tmerrshme;" 'tis egjiptian i cili është quajtur
mua! "Në atë moment, një skenë e cila ishte duke kaluar
në shtyllë ndëshkimi kapur syrin e saj të egra.
Ballë të saj të kontraktuar me horror, ajo shtrirë krahët e saj skelet dy prej saj
celular, dhe shrieked në një zë që i ngjante një vdekje të trondisin, "Pra, 'ti tis
një herë, e bija e Egjiptit!
'Tis ti që më quan, hajdut i fëmijëve!
Well! Ji mallkuar! mallkuar! mallkuar!
mallkuar! "