Tip:
Highlight text to annotate it
X
[ Mr-Bledi ]
[ Troja1000 - Movies ]
* SHQIPRIM.A *
w
w
ww
ww
www
www
www.
www.
www.a
www.t
www.al
www.ti
www.alb
www.***
www.albn
www.titr
www.albne
www.titra
www.albnet
www.titras
www.albnetw
www.titrash
www.albnetwa
www.titrashq
www.albnetwar
www.titrashqi
www.albnetware
www.titrashqip
www.albnetwarez
www.titrashqip.
www.albnetwarez.
www.titrashqip.
www.albnetwarez.n
www.titrashqip.n
www.albnetwarez.ne
www.titrashqip.ne
www.albnetwarez.net
www.titrashqip.net
C E N T U R I O N
Përkthyen në Shqip:
Mr-Bledi & Troja1000
Redaktoi dhe Sinkronizoi:
Mr-Bledi & Troja1000
WwW.AlbNetWarez.Net
WwW.TitraShqip.Net
Unë quhem Kuintus Dias.
Jam një ushtar i Romës.
Dhe ky nuk është as fundi
as fillimi i tregimit tim.
Dy vjet në kufi.
Ky vend është një vrim ferri
në tërë botën.
Edhe lumi na do të vdekur.
Kenturion Dias, është shumë ftohtë
për të qenë në roje.
Nuk jamë në roje.
Vetëm po imagjinoj ç'po ndodh atje jashtë.
Patrullimi kthehet në agim.
Duhet të flesh pak.
Sa më gjat që rrimë, aq më shumë ngrijmë
dhe lagështira na depërton në kocka.
Dhe shiu e bën vetë mënyrën
për të të thumbuar era veriore.
Ndërsa ne humbisnim burrat trima
të gjallë dhe të kalbur nga ngrirja,
mbreti Pik Gorlacon
dërgon palët e tij të luftës
të kontrollojnë përgjatë kufirit.
- Zotërinj.
- Mirmbrëma, zotëri.
Natë e ftohtë në front.
Babai im besonte që të mposhtësh
në të vërtetë një armik
duhet ta njohësh atë më mirë
se vetveten.
E njoh mirë këtë armik.
Ata luajnë vetëm me të huajt,
dhe nuk do të shfaqen në luftë të hapur.
Në vend të kësaj, ata zinin kore
ndërsa ne rridhnim gjak,
fshiheshin nëpër hije si kafshë,
përpiqeshin shumë dhe shpejtonim
dhe më pas ktheheshim pa rënë nata.
Në agim, ne numëronim humbjet tona
dhe mbillnim tokën me të vdekurit tanë.
Ky është një llojë i ri lufte,
një luftë pa nder, pa fund.
Jepini! Jepini!
Markus, shko tek Agrigola!
Porta. Lëviz.
Lëviz, ushtar!
- Gratus.
- Ruaj veten.
Virilus! Virilus!
Fitues.
- Kështu bëhet!
- Po!
Përsëri!
Mjafton!
Bëre një mundje të fortë,
tani do pish me mua.
Septus, më shumë ale.
Përsëri, Virilus.
Ti je i dehur.
Një shpifësirë i dehur.
Dhe jo shumë i kthjellët.
A s'është dhjetë herë më e mjaftueshme
të dish kur je rrahur?
Të marrtë dreqi! Përsëri!
Edhe njëherë më shumë!
Septus, fillimi yt.
Dhe më ruaj krahët.
Jepi!
Jepi!
- Virilus! Virilus! Virilus!
- Ti e munde njëherë.
Virilus. Virilus.
Humbës i lënduar.
Septus?
Çfarë po prisni, një urdhër?
Shqitini që aty!
Dreqin, ky po qenka një njeri i matur
e i shpejtë!
Kur do ta mësojnë njerëzit
të mos ngatërrohen me Të Nëntin?
Disa thonë se është e pa rregullt për ty
të dukesh i pirë përpara burrave të Legjionit.
Septus, miku im i vjetër, ata harruan.
Unë jam burri i Legjionit.
- Ushtar, a ke luftuar ndonjëherë?
- Luftia është puna ime.
Kam një mesazh për gjeneralin tënd.
Tani, më ço në drejtimin e tij
përpara se të të kem fshikulluar.
Kush je ti?
Unë jam i dërguari personal
i Guvernator Agrigolas.
Të sugjeroj të zbresësh nga ai
kalë edhe të më thuash mesazhin tënd
përpara se të të fshikulloj!
Gjeneral, zotëri!
Do të jetë kënaqësia ime.
Të gjithë të larguarit të anullohen.
Agrigola po moblizon Të Nëntin.
Po nisemi për luftë, Septus.
Alarmo legatarët e lartë të thyejnë
kampin dhe të përgatisin burrat.
- Më fal, Gjeneral, zotëri...
- Kthejeni Agrioglën në një të vetme.
- Thuajini atij që erdhëm atje brënda orës.
- Po, gjeneral.
Qelbësirë!
Aeron.
Gorlakoni. lshte një fermer
derisa gruaja e tij u vra.
Pastaj ai uli poshtë lopatën
edhe ngriti lartë shpatën.
Ai ndryshoi mënyrën e të luftuarit.
Funksionoi.
Ai ktheu rrymën
kështu që e shpallën mbret.
Ç'qëllim kishte Agrigola për
njerëzit e mi?
- Të marrtë dreqi, Pikt!
- Kur do ta drejtojë ushtrinë e tij për në Veri?
Jam një ushtar i Romës!
Nuk do të gënjej.
Roma do ta bëjë ta paguash për këtë.
Ti në fillim, Kenturion.
Nuk dua ti'a di si do ja bësh
por zhduki ata.
Dhe sill Gorlakonin
përpara meje të lidhur me zinxhir.
Guvernator, ti je politikani,
unë jam thjesht një ushtar.
Por nuk jam aq i lehtë që s'mund të të shoh ty
që po gjen një mënyrë të kthehesh në Romë.
Ushtrat e mia i përkasin Romës.
Ky vend është varreza e ambicjes.
Dhe e burrërisë.
Dhe nuk do sakrifikoj veten
të bëhem putra e lojës tënde.
E shoh.
Le të jemi të sinqertë, Gjeneral.
Zaptimi i Britanisë është një çështje e humbur.
Me një goditje të guximshme,
mund ta ndryshojmë gjithë këtë.
Me Legjionin e Nëntë nën komandën tënde,
mund ta mposhtim këtë ushtri.
Ti dhe burrat e tu mund të dilni në pension
me shëndet dhe lavdi.
Burrat e mi kanë mjaftueshëm lavdi.
Mjaftueshëm të shpërfillin një
urdhër të drejtpërdrejtë?
Epo...
Për të vrarë një gjarpër,
duhet ti heqësh kokën.
Duhet të gjej Gorlagonin.
Për të, kam dikë të veçantë në mendje.
Gjeneral Virilus, njihu me Etanin,
gjurmuesen time kusare.
S'mund të flasë një fjalë, por mund
të nuhasë ç'do gjë mbi ç'do terren.
Të betohem se është e prejardhur nga ujqërit.
Kërkoj falje për traket,
por doja të provoja qëllimin.
Skllavët s'kushtojnë asgjë.
Besimi është çmimi.
Nuk di të luftoj me të apo...
Ajo është memece, jo shurdhe!
- Kam skautët e mi.
- Jo si kjo!
Ajo e njeh Piktsin. Njeh mënyrat e tyre,
njeh të fshetat e tyre.
Ajo do t'ju udhëheqë përgjatë maleve.
Kush është ajo që po rri atje?
- Ajo të ka vëzhguar gjatë gjithë natës.
- Unë e kam njollosur atë.
S'ti shqit dot sytë.
Eja këtu, ti.
Është memece, ti qelbësirë i dreqit.
Nuk ka gjuhë në kokën e saj more idiot.
Nuk do ti afrohesha shumë afër.
S'ka gjuhë, kjo është e shkëlqyer,
Do të ketë... më shumë hapësirë për këtë.
- Ti, bëj kujdes.
Mendoj se për Piktin kjo është "hiqmu sysh".
Duhet të jetë një skaute e zonja
nëse mund të gjejë gjënë tënde.
Mendoj se vdes për të.
Do të kem një qen të shkojë me këtë kohë.
Raporto.
Tre këmbësorë të Piktit dhe një tjetër,
një i burgosur, në këmbë.
Mendoj se ai mund të jetë Romak.
Kenturioni Remus,
merr kolonën!
Rri poshtë! Rri poshtë!
Rri poshtë!
S'do mund ti nxjerrim asnjë fjalë.
Nuk mund të marrim të burgosur në marshim.
Ti e din çfarë të bësh.
Kok a pil?
Kok.
Fitova unë.
Më fal mik. Rregullat janë rregulla.
Falë zotave më gjete.
Nuk janë zotat që duhet të falemnderosh.
lshte ajo.
Etan, skautja jonë Pikt.
Ajo të gjeti ty.
Si të quajnë, ushtar?
Unë jam Kuintus Dias.
l dyti në komandë.
Garnizon i kufirit perëndimor.
Epo, më vjen keq,
s'mundëm ta sillnim këtu më shpejtë.
- Ti je shtylla themelore?
- Jo tamam.
Unë jam Titus Flavius Virilus,
Komandanti i Legjionit të Nëntë.
Erdhëm këtu për të gjetur një luftëtar.
Epo e gjete një të tillë.
- Gjeneral.
- Kenturion Dias.
Tani dukesh tamam si Romak.
Si ndihesh?
l prerë dhe i lodhur, zotëri.
Asgjë që nuk do të shërohet në kohë.
E pra, ndonjëherë ka shenja
që nuk mund të shihen.
Ti u shpëtove kthetrave të Gorlagonit,
por duhet të të kërkoj të kthehesh me ne
në çerdhen e luanit.
Më e mira që të kthehesh në luftë, Gjeneral.
- Fole si një ushtar.
- Gladiator.
lm atë ishte Skipio Dias.
E pashë atë të fitonte luftën
që i dha atij lirinë e tij.
Ai ishte i mrekullueshëm.
Ai më mësoi mua si të luftoja,
kur të zgjidhja betejat e mia.
Eja njihu me burrin.
- Septus.
- Zotëri?
Silli këti burri një pije.
Mendoj se e meriton atë.
Eja, bashkohu me ne. Ngrohu.
Merr një pije të merituar.
Faleminderit.
Nesër do udhëtoni nga ana ime.
Ndoshta mund të më mësosh diçka
për mikpritjen e Piktit.
- Thaks. Bothos.
- Zotëri.
- Septus, do jem duke bërë raundët e mi.
- Zotëri.
- Mirmbrëma, Gjeneral.
- S'mund të kuptoj asnjë fjalë të këyre Pikteve.
Nëse ata më kapin, jam i marrë fund!
Kurrë s'kam parë një gjeneral
kaq të fiksuar për burrat e tij.
Epo, stërvitja është profesioni ynë
së paku është edhe baba ynë,
në përgjithësi është vëllai ynë.
Dhe në betejë ai është zoti që ne lutemi
të shpëtojë shpirtrat tanë.
- Ku e lexove këtë?
- Eshtë e shkruar në murin e mutit, zotëri.
- Ndoshta e ka shkruar atë vetë.
- Ai është një *** i mbaruar e i lodhur.
Dhe do vdisja për atë pa asnjë hezitim.
Eshtë një kurth.
Shtylla! Mblidhuni! Mblidhuni!
Shpejt! Jepini!
Dismaunt! Silli kuajt në shesh!
Fortë! Shpejt!
Gati-tu, djema. Gatituni!
Ruhuni!
Çfarëdo që të dalë
nga ajo mjegull, ju do të mbani linjën tuaj.
Kuintus, udhëto deri në fund.
Thuaji Kenturion Remusit
të kthejë mbrapsht shtyllën.
- Bëj një vrimë.
- Vazhdo të shikosh!
Bëhuni gati!
Shikoni.
Rri në linjë!
Rrini pa lëvizur!
- Kuintus.
- Bothos.
- l'a dole.
- Po. Ky burrë më shpëtoi jetën.
Brik, këtu.
- Gjenerali?
- Jo.
Na duhet të lëvizim.
- A mund t'ia dalësh?
- Po.
Eja.
Lëvizim.
Në kaosin e betejës,
Kur toka të vlon nën këmbë, është
një burim gjaku, të vjellash, pisllëku
ku gjiri i miqve dhe armiqve,
është e lehtë ti kthesh
zotat për shpëtim.
Por janë ushtarët që bëjnë luftën
dhe ushtarët që bëjnë vdekjen.
Dhe zotat kurrë nuk lagin
këmbët e tyre për keq.
- Thaks.
- Falë zotave disa nga ne i'a dolën.
Vetëm ti?
Makros, grup i dytë.
Leonidas, skauti i dytë.
- Vetëm ne kemi ngelur?
- lshim të preokupuar.
Kjo ishte e gjitha.
Koha për tu kthyer në shtëpi.
Na duhet të gjejmë trupin e Gjeneralit.
Ai meriton një varrim nderi, më shumë se kaq.
Gjenerali qenka akoma gjallë.
- A je i sigurt?
- E pashë atë duke hequr zinxhirët.
- Nga cila anë?
- Veri.
- Atëherë të ndjekim Veriun.
- A dëshiron tu shkosh pas Piktsave?
Ata do të kenë patrulla të thella
në këto pyje për të mbijetuarit.
- Ne mund të çajmë edhe fytin tonë.
- Nëse Gjenerali është gjallë, është merita jonë.
- Nga cili vend vjen?
- Nga kuzhina.
Punë e mirë, ushtar.
Unë quhem Tarak.
Nuk jam një ushtar, jam një guzhinjer.
Jo më.
Spastro çfarë të mundësh,
ushqime të ndryshme, armë.
Lehtësoje armaturën.
Ne udhëtojmë lehtshëm.
Dreqin! Markosi mund të lëvizë.
Ai duhet të ishte një kontrabandist maratonë
para se të bashkohej me ne.
- Nga e di këtë gjë?
- Ne bëjmë ushqimin, ne dimë gjithçka.
E dija që s'duhet ti kishim zënë
besë atij qeni.
E di se ku e kanë çuar Gjeneralin.
Lëvizni.
Nga kjo anë. Shpella.
Ngjituni atyre shkëmbinjve. Shpejto.
Këtu, pak ushqim.
Jo!
Të helmuara. Ata mund të të vrasin
për një minutë.
Në pamje të parë, duken të ngjashëm
me to, që i bën të shijshëm.
Faleminderit.
Tarak. Je Asyrian, apo jo?
Po.
Por nuk është preardhja ime e vërtetë.
S'ishte e dhënë për mua.
- Cila është preardhja jote e vërtetë?
- Dyshoj se mund ta shprehësh.
Vjen nga malet e Hindu Kushit
andej nga kam lindur unë.
Leonidas, ë?
- Baba grek, zotëri.
- Eja afër zjarrit.
- Nga vjen, Bothos?
- Jam nga armatimi.
Kjo është e gjitha qe kam mësuar.
Ata më morën nga rruga, më stërvitën,
më treguan si të besoja në vetvete.
Pra, më trego, Bothos.
Ndihesh më mirë apo më keq?
Makros?
l'a mbatha me gruan time
duke ikur nga Numidia.
Nuk ndalova derisa arrita në Greqi.
Pastaj i'a mbatha për qejf.
Tani po i'a mbathi për të shpëtuar kokën.
Jemi të gjithë largë një rruge
të gjatë nga shtëpia.
- Ky ishte menduar të ishte turi im i fundit.
- Mund të jetë akoma.
Më ka zënë syri një fermë në Tuskani,
aty ku djelli të ngroh lëkurën.
Tull...
Çfarë llojë emri është ai?
Për shkurt, zotëri... Është Ubrikulius.
Jote më duhet të ketë qenë... e mençur.
Ajo ishte një dreq komendianje.
"Tullë" qoftë, atëherë.
Merrni një sy gjumë.
Do rri si vëzhguesi i parë.
[ Mr-Bledi ]
[ Troja1000 - Movies ]
* SHQIPRIM.A *
- Gjeneral.
- Ku janë burrat e mi?
Me zotat e tu.
Tradhëtare!
Ajo s'do ti përgjigjet detyrës tënde
por ajo s'mund të flasë. E din pse?
Ajo ishte fëmijë kur ajo
erdhi tek ne për të kërkuar një strehë.
Fshati i saj i vetëm ishte therur
si ndëshkim për rezistimin ndaj sundimit Romak.
Për ta bërë shembull,
ata i nxjerrën sytë të atit.
Rrëmbyen nënën e saj
deri sa përgjërohej të vdiste.
Etain ishte i detyruar
të shikonte...
...përpara se të vidhej edhe ajo.
Dhe në fund i prenë gjuhën asaj
që të mos fliste për
sëmundjen e Perandorisë Romake
të përgjakshme.
Ajo u drejtua nga Veriu
dhe erdhi tek ne për një strehë.
E rritëm edhe e bëmë atë
një nga tanët.
Dhe kur ajo u rrit,
ta kthyem ty,
të trilloje besnikëri.
Dhe e dorëzuam në duart e tua.
Ushtria është ende e shpërndarë.
Kur të zërë nata, do të ndërhyjmë.
Eja.
Ecni.
Brik, Bothos, pas meje.
Ju të tjerët, vëzhgoni perimetrin.
Gjeneral.
- Legjioni?
- Unë dhe vetëm dhe një grup i vogël jemi.
Oh, dreqin.
Dreqin!
Jepi.
Largohu nga unë.
Qepe.
- Na nevojitet një sëpatë.
- Largohu!
Nuk do të të braktisim, zotëri.
Ajo ç'ka ngelur nga Legjioni
është në komandën tënde. lk tani.
Na duhet të largohemi.
lk tani!
Dërgoji ata në shtëpi.
Kjo është për Nëntën.
Ku është Thaksi?
l duhej të rregullonte një problem.
Kam helmetën e Gjeneralit.
Ku është ai?
S'mundëm që ta lironim. Eja.
Bëmë gjithë këtë rruguë për asgjë!
Dreqin.
Shiko se çfarë ke bërë!
Para se të vdesësh, ta dish se njeriu që bëri
këtë nuk do jetojë për të treguar përralla.
Le ta marrim me vete atëherë.
Shokët e tu Romak duhet ta kenë të ditur
që hekuri i ftohtë nuk punohet. Ai thyhet.
Për çfarë po prisni?
Ma keni frikën?
Nuk jeni aq trima?
Të shohim se çfarë do të gatisësh...
Lehëse.
Shko!
Eja. Na duhet të lëvizim sepse
kemi rolin udhëheqës.
- Në këmbë, mbi këtë?
- Aty ku ngurrojnë ata, ne duhet të shkojnë.
Vazhdojmë të ecim. Veri.
Por linjat tona janë për Jug.
Dhe atje është vendi
ku po kërkojnë për ne.
Shikoni... ne s'mund t'i bindim ata.
Kështu që na duhet ti gënjejmë.
Ne jemi në veri, humbim gjurmët,
pastaj me dy hapa prapa, Perëndim, më pas jug.
Mund të na marrtë ditë të tëra,
madje javë.
Por jemi kaq afër vijës se armikut,
është shanci ynë i fundit që të kthehemi në shtëpi.
Lëvizni!
Do t'ju duhet kjo Kenturion.
Kur Piktsët të vihen pas,
ata s'ndalojnë kurrë.
Mund të vrapojnë për orë me rradhë, të ecin
për ditë me rradhë. Ata mezi hanë dhe flenë rrallë.
Etaina, si një ujk,
ka mësuar të gjuajë nga zogjtë.
Është pjesë kuptimore, pjesë instiktore.
Ajo mund të lexojë terrenin,
të kërkojë për shenja në të kaluarën,
të drejtojë guroren në tokë,
dhe ti afrohet për ta vrarë.
Tani ajo gjuan Romakët.
Tani, ne jemi preja e saj.
Lëvizni! Vazhdoni të lëvizni.
Ndaloni!
- Leo, na duhet të lëvizim!
- Jo. Ne duhet të pushojmë.
- S'mund të vazhdoj, kam shumë ftoht.
- Ejani, merreni atë.
Brik, gjej strehim
kudo jashtë këtij tufani.
Mjaft. Më ndihmoni.
Ajo po na ngadalëson. Vetëm thuaje fjalën
dhe do të kujdesem unë.
Ne jetojmë të bashkuar ose vdesim të ndarë...
Duke filluar nga ti.
Mund të rrish me këtë, nëse do,
por shanci i parë që do kem,
do kujdesem për vetveten.
Është funerali yt.
Kur ata vizatojnë fytyrat e tyre
në llumin blu,
është më shumë se një dekorim.
Është një ceremoni e shenjtë.
Tek Piktsat, do të thotë se
do vdesin më shpejt se dështojnë.
Për ta do të thotë...
Nuk ka kthim prapa.
Këta burra janë
më të mirët që kam parë ndonjëherë.
A jam mjaftueshëm i denjë
për ti udhëhequr ata?
Babai im më mësoi se në jetë, detyra
dhe nderi është çështje mbi të gjitha të tjerat.
Një burrë pa premtimin e tij
s'është asgjë tjetër më shumë se një kafshë.
l premtova një gjenerali
që do i'a çoja ushtarët e tij në shtëpi.
Kjo është shinjestra ime.
Kjo është detyra ime.
Jo keq për një Grek. Ejani.
Pi, sa është akoma e nxehtë.
- Ç'është ajo?
- Stomaku.
Përmbajtja brenda është gjysëm e tretur.
Provoje, është e mirë.
Kuintus. Të dëgjuar të gjithë milje largë.
Çfarë ka që nuk shkon?
Lëvizni! Lëvizni! Lëvizni!
Lëvizni! Lëvizni!
Nga kjo anë!
Lëvizni! Eja, ikim!
Jepi, ngrihu!
Jepi!
Ata po vijnë!
- Ata po na afrohen.
- Eja! Mos ndaloni këtu.
Eja, ma jep dorën.
Jo!
Dreqin!
- Na duhet të hidhemi.
- A të ka lojtur mendja?
- Bëje!
- Dreqin!
- Unë s'mundem!
- Po, mundesh!
Mund t'ia dalësh.
Mos! Tarak!
A je mirë? Ngjitu këtu lartë.
- Kape atë.
- E kapa!
Ku është Taraku?
E humba.
Thaks, Makros?
Le të dalim që këtu.
Eja.
Hiqi tunikat,
ato na peshojnë shumë.
Oh, dreqin!
- A mund të ecësh?
- Po.
Atëherë mund të vraposh.
Ata na kanë ndjekur ne drejtim të rrymës.
Kjo ishte. Vazhdoni.
Dreqin.
- Ajo na ka zbuluar.
- Vafsh në djall shtrigë. Si arriti ta bëjë?
Nuk është magji, është trukuese.
Edhe ajo është në drejtim të erës tonë.
- Ç'po ndodh?
- Ata po hapin kampe në të gjithë luginën.
Ata s'duan t'ia dinë
nëse ne e zbulojmë se ku janë.
Por ajo s'do ta presë... ne.
Bothos, vëzhgoje Leon.
- Çfarë ke ndërmend të bësh?
- Ti shkoj nga pas.
Jepi.
Kuintus!
Vrite atë edhe kemi mbaruar punë.
Jo!
Ata i paskan marrë kokën e tij të mallkuar.
- Bothos!
- Ata kishin të njëjtën ide si ti.
Ata s'po mbrojnë më jetët e tyre
apo shtetin e tyre.
Janë betuar që kanë për të marrë
hakmarrje gjaku kundër nesh.
Dhe s'do të pushojnë...
...derisa ti përgjërojmë... për vdekje.
A je gati të ulesh në gjujnjë dhe të lutesh?
- Mbarova. Është e pashpresë.
- E pashpresë?
E pashpresë është se për çfarë bën fjalë kënga
çfarë flet poezia në lidhje.
Pashpresa është një temë e legjendës, Bothos.
Dhe duke qenë një legjendë do të përcaktohesh.
Çfarë më duhet të bëj?
Vazhdoni të lëvizni, ndërsa
ne kemi ende errësirën në anën tonë.
Zotat na kanë braktisur.
Tani e krijojmë vetë fatin tonë.
Makros. Makros.
Unë... Unë s'mund të të ndjek.
S'mund të të ndjek.
Makros, së paku kështu,
njëri nga ne do i'a dalë.
- ***!
- Mos nxirr lot, Makros.
Ata do ti japin fund shpejtë
nëse nuk nxjerr lotë.
Mos më braktis! Thaks!
Thaks!
Jepi!
Duhet ti japim këtij vendi
një hapsirë të gjërë.
Na duhet ushqim dhe një vend
për të pushuar.
Ku dreqin jemi tani?
- Po shkoj të marr pak ujë. Rri në gadishmëri.
- Po.
Brik, kthehu brënda.
Kthehu brënda tani.
Do të ta lë ty, atëherë.
Ti flet gjuhën time.
A je nga Garrisoni?
Mendova që ndalove së
ardhuri nga kaq largë Veriut.
Garrison? Cili garrison?
- Dy ditë në jug që këtu.
- A do vijnë këtu?
Si mendon se e di gjuhën tënde?
Unë bëj atë që
mund ti dekurajojë ata.
Ata mendojnë se jam një nekromakere...
...dhe ata më lanë të qetë.
Zakonisht funksionon me të tjerët.
Pse jo ti?
Jemi shumë të lodhur për të
pasur frikë.
lshim 3,000
dhe tani kemi ngelur 3.
Ma jep dorën.
Brik, ule poshtë atë dreq thike.
Bothos, ka një garnizon romak
dy ditë nga këtu.
Aty duhet të jetë Kufiri Perëndimor
në Mentieth.
Dy ditë?
Le ti hedhim një sy mikut tënd.
Kuintus, çfarë po bën ajo?
Ajo është një Pikte dhe një grua...
Dy arsye të mira
për të mos pasur besim tek ajo.
Epo kjo do ta ndalojë gjakderdhjen.
Kërpudha të helmuara!
Vijen erë e mirë.
Si e ke këmbën?
E bëri magjistarja magjinë e saj?
Kuintus, kërpurdhat.
- Çfarë?
- Ajo po përpiqet të na helmojë.
Pse e kuroi këmbën tënde,
për të të vrarë?
Kërpudhat e helmuara kanë
kurorë të bardhë.
Paguem për të parë kërpudha.
E mirë.
Vërtet mirë.
- Është e shijshme.
- Është e mirë.
Burrat e tu janë shumë të nevrikosur.
Duhet të jenë.
Një demon na gjeth ne ditë e natë.
Demon?
Ata e quajnë atë Etaina.
E njeh atë?
Nëse Etaina po të gjuan ty,
e din shumë mirë se do ishe i vdekur tani.
Kjo është e rehatshme.
Shpirti i saj është një anije boshe.
Vetëm gjaku Romak mund ta mbushë.
Ku është Arianea?
Shkoi të na përgatiste pak mëngjes.
A ndihesh mirë?
Për karrem e ke atë?
Andej nga vij unë është e pasjellshme
të pengohet një rrjedhë e njeriut.
Andej nga vij unë është e konsideruar
vetëm e drejta për të lajmëruar një njeri
kur ai po pshurr në mëngjesin e tij.
Qëllim i mirë.
Duhet të ketë pasur një stuhi
nga kodrat mbrëmë.
Eja!
- Telash.
- Le të dalim që këtu. Bothos.
Shumë vonë për atë.
Fshihuni në bodrum
dhe mos bëni zë.
Të kemi vendosur në rrezik të madh.
Do të largohemi.
Largohuni tani edhe ajo do t'ju
nxjerrë zorrët përpara se të bie nata.
Rri deri në mëngjes, dhe miku yt
do jetë tamam për të udhëtuar.
Ata janë njerëzit e tu.
Ata nuk janë njerëzit e mi.
Jo derisa Gorlagoni më akuzoi mua
për magji edhe më bëri këtë...
...për të më shënjuar si
një të dëbuar,
dhe më përjashtoi mua
të jetoj këtu jashtë ditëve të mia, e vetme.
Çfarë paisjeje mizore
ka fat akoma të na vendoste ne bodrum?
Për të gjetur strehë
në shtëpinë e armiqve tanë.
A është ajo engjëll...
...apo djallë?
- Pastër.
- Në rregull.
Pusho pak.
Jam një ushtar i vjetër i pashoqërueshëm...
...Por jo shumë kokëfortë
për të pranuar ku jam gabuar.
Më fal që të kam gjykuar.
Kaq kisha.
- Po bëhet ftohtë.
- Faleminderit.
Ti na dhe neve strehën e shtëpisë tënde,
ngrohtësinë e zjarrit tënd,
dhe rrezikove jetën tënde për ne.
Përse?
Detyrohem ti jem besnike asnjerit,
por vetëm atij të cilit unë zgjedh.
Ja disa ushqime për udhëtimin.
Faleminderit.
Paç fat, Romak.
Paç fat magjistare.
Bothos, ngrihu. Eja.
Këmba ime!
Shiko! Shiko!
Shiko, zjarri qenka ndezur.
Shiko, ushqim i ngrohtë dhe një krevat i butë.
Eja.
Agrigola ka kthyer prapa.
Perandori Hadrian ka dhënë urdhër
për të formuar një linjë të re mbrojtëse në jug.
Të dorëzojnë terrenin për
të cilin kemi luftuar.
- Dhe ku do të na lërë ne?
- Dreqin.
Si e bëri ajo atë?
S'e di për ty,
por jam i lodhur duke vrapuar.
- Kjo ishte e gjitha që gjeta.
- Vëre në listë.
Për Virilusin.
Për të Nëntin.
Bothos, ata po na shoqërojnë.
Muri perëndimor.
Brik!
Jepi!
- Sa larg mund të jet?
- Nuk e di.
Një ditë duke ecur. Ndoshta edhe dy.
U afrove më shumë se ç'duhet, Thaks.
Oh, dreqin!
Mendova që ishe Piktsi.
Ne të menduam se kishe vdekur.
Ku është Makrosi?
E morën ujqërit.
Kjo është? Vetëm ne kemi ngelur?
Hej, të paktën ne të tre i'a dolëm mbanë!
- Nuk kemi mbërritur akoma në shtëpi.
- Çfarë po thua kështu?
- Duhet të ishim në kufi tani.
- Jo.
Agrigola ka dhënë urdhërat
e saj të marshimit.
Pra Roma më në fund është dorëzuar
në atë birucë dreq shteti, ë?
S'mund të thuash se më vjen keq.
Pra ne luftuam për asgjë.
- Çfarë ndodhi me djalin, Thaks?
- S'e kam idenë se për çfarë po flet.
Ky është plani i Hardianit të madh?
Një mur?
Kujt i plasi? Ne i'a dolëm.
- lkim!
- Bothos, prit!
Ngadalëso, Kenturion.
Thaks, çfarë po bën?
Vetëm sa po sigurohem që
jemi kuptuar me njëri-tjetrin.
E kuptoj se disa burra të mirë
e dinë sepse e bëre ti,
dhe ti do të ***ësh llogari për këtë.
Pse mu duk sikur e dija që do të
ndiheshe në këtë mënyrë?
Bothos!
Ky raport konfirmon
frikat tona të mërzitshme.
Ti luftove luftën tënde, ushtar,
dhe fitove mirënjohjen e Romës.
Ky burrë do t'ju tregojë apartamentet
e mia, e do të përkujdeset.
Dukesh gjysëm i uritur.
Nuk mund të kthehemi në
Romë të turpëruar.
Më mirë se fati i Legjionit
të mbetet një mister
sesa e vërteta e dështimit të
tyre të bëhet e ditur.
Nëse del fjala, çdo fis
dhe çdo popull do të ngrihet kundër nesh.
Është një rrezik shumë i madh.
A jemi dakord, atëherë?
Fati i Legjionit të Nëntë
do të goditet rekordshmërisht.
Shpresoj që ushqimi është
sipas shijeve të tua.
Të kam sjellur pak verë.
Është më e paktë që mund
të bëjmë për një hero të Romës.
Kështu i nderon Roma heronjtë
e saj?
Dëshiron të mbulosh të vërtetën
dhe mua së bashku me të?
Je shumë i rrezikshëm.
Ku do të shkosh?
Atje ku më përket.
Jo!
Mesa duket jeta ime
është përsëri në duart e tua, magjistare.
Unë quhem Kuintus Dias.
Jam një i arratisur i Romës.
Dhe ky nuk është as fillimi
e as fundi i tregimit tim.
F U N D
Përkthyen | Redaktuan | Sinkronizuan
Mr-Bledi & Troja1000
WwW.AlbNetWarez.Net | WwW.TitraShqip.Net