Tip:
Highlight text to annotate it
X
Lidia! Kiti!
I dashur Z. Benet, a e ke marrë vesh?
Nedherfilld Park është lëshuar me qera së fundmi.
Nuk do t'a dish se kush e ka marrë?
Si të duash ti, e dashur,
e vë në dyshim të kem zgjidhje tjetër.
Kiti, cfarë të kam thënë
për të dëgjuarit pas dere?
Harroje atë!
Ka ardhur një Z. Bingli nga veriu.
- 5000 paund në vit!
- Vërtetë?
- Është beqar!
- Kush është beqar?
Një Z. Bingli, mesa duket. Kiti!
Si mund të ndikojë kjo tek ato?
Z. Benet,
si mund të jesh kaq i lodhshëm?
Ti e di që ai duhet të martohet me njërën prej tyre.
Ky është qëillimi i tij, të stabilizohet këtu?
Duhet të shkosh ta takosh njëherë.
Zot i madh. Njerëz.
Sepse ne nuk mund të shkojmë për vizitë
nëse nuk shkon ti, siç ti e di mirë, Z. Benet.
- Po më dëgjon? Ti nuk dëgjon asnjëherë.
- Duhet të shkosh, babi! Njëherë!
S'ka nevojë. Kam qënë tashmë.
- Ke qënë?
- Kur?
Oh, Z. Benet, si mund
të tallesh kështu me mua?
Nuk ke mëshirë për nervat e mia të shkreta?
Ti më keqkupton, e dashur.
Kam respektin më të madh për to.
Kanë qënë shoqërueset e mia për këto 20 vjet.
Babi!
- A është i këndshëm ai?
- Kush?
- A është i bukur?
- Është që çke me të.
Me 5,000 në vit, nuk do kishte rëndësi
edhe sikur të kishte lythe.
Kush ka lythe?
Do të *** mbështetjen time për martesën
e tij me cilëndo vajzë që të zgjedhi ai.
- Pra, do të vijë në ballo, nësër?
- Besoj se po.
- Z. Benet!
- Më duhet të marr muslinin tënd!
- Do të të lë pantoflat jeshile!
- Ato ishin të miat.
- Do të bëj rregullimin për një javë.
- Do të të stolis kapelën e re.
Dy javë.
Dy javë
Nuk është e njëjta gjë!
Nuk është e njëjta gjë.
Nuk marr dot frymë.
Them se sapo më ra një nga thonjtë e këmbës.
Nëse të gjithë burrat nuk e përfundojnë
mbrëmjen të dashuruar me ty,
atëherë unë nuk di të gjykoj bukurinë.
- Ose burrat.
- Jo, ata janë shumë të thjeshtë për tu gjykuar.
Nuk janë të gjithë të këqinj.
Dokrra pa humor,
në eksperiencën time të kufizuar.
Një nga këto ditë, Lizi,
dikush do të të bjerë në sy,
dhe atëherë do të të duhet të ruash gjuhën.
Sa mirë që erdhët.
Cili nga pallonjtë më ngjyra
është Z. Bingli ynë?
Ai është në të djathtë.
Në të majtë është motra e tij.
- Dhe personi me vetull ironike?
- Ai është shoku i tij i mirë, Z. Darsi.
- Duket i mjerë, shpirti i varfër.
- I mjerë mund të jetë, por i varfër padyshim që nuk është.
Më trego.
10,000 paund në vit,
dhe zotëron gjysmën e Derbisher.
Gjysmën e mjerë.
Z. Benet, duhet t'a prezantosh me vajzat.
Menjëherë.
Buzëqeshi Z. Bingli. Buzëqesh.
Meri.
Z. Bingli, vajza ime e madhe, ju e njihni.
Znj. Benet, Znjsh. Xhejn Benet,
Elizabeta dhe Znjsh. Meri Benet.
Është kënaqësi. Kam edhe dy të tjera,
por janë duke kërcyer që tani.
Jam i lumtur të jem në shoqërinë tuaj.
Dhe mund t'ju prezantoj Z. Darsi
i Pemberli në Derbisher.
Të pëlqen Hertfordshire, Z. Bingli?
Shumë.
Kam dëgjuar që Libraria në Nedherfilld,
është një nga më të mirat.
Po. Më bën të ndjehem fajtor. Nuk jam lexues i mirë.
Preferoj më shumë të jem jashtë.
Oh, dua të them, mund të lexoj, sigurisht.
Dhe nuk po them që nuk mund të lexosh jashtë.
Sigurisht.
Do të doja të lexoja më shumë, por duket
sikur ka shumë gjëra të tjera për të bërë.
Këtë doja të thoja ekzaktësisht.
Mami, Mami! Nuk do ta besosh kurrën e kurrës
çfarë do të të them.
- Më thuaj shpejt, e dashur!
- Ajo do të veshi vellon.
- Ushtarakët po vijnë!
- Oficerët?
Do të rrinë këtu gjatë gjithë dimrit.
- Oficerët?
- Aq sa mund të të shohin sytë.
Oh, shiko.
Xhejn po kërcen me Z. Bingli.
Z. Benet.
- A kërceni, Z. Darsi?
- Jo, nëse mundem.
Nuk e dija që po vije të më takoje.
Si është puna?
Jemi shumë larg nga Grosvenor Square,
apo jo, Z Darsi?
Kurrë në jetë time nuk kam parë
kaq shumë vajza të bukura.
Ti po kërceje me të vetmen
vajzë të bukur në sallë.
Ajo është krijesa më e bukur
që më kanë zënë sytë ndonjëherë.
- Por motra e saj Elizabeta është shumë e lezetshme.
- Krejtësisht e pranueshme.
Por guxoj të them, jo e bukur
mjaftueshëm për të më tunduar mua.
Kthehu tek partnerja jote dhe shijo buzëqeshjet e saj
Po harxhon kohën kot me mua.
Ndjehu e bekuar, Lizi.
Po të të pëlqente, do të duhej t'i flisje.
Pikërisht.
Ç'është e vërteta nuk do të kërceja
me të për gjithë Derbisher,
lërë pastaj vetëm për gjysmën e mjerë.
Prit!
- U kënaqa shumë, Znjsh. Lukas.
- Sa mirë kërceni, Z. Bingli.
Kurrë nuk më ka shijuar një kërcim kaq shumë.
Vajza ime, Xhejn është
kërcimtare e shkëlqyer, apo jo?
Është, në të vërtetë.
Shoqja jote, Znjsh. Lukas,
është një vajzë shumë zbavitëse.
Oh, po, e adhuroj.
- Sa keq që nuk është më e bukur.
- Mami!
Oh, por Lizi nuk do ta pranonte
kurrë që ajo është e rëndomtë.
Sigurisht, është Xhejni im ajo
që konsiderohet e bukura e fshatit.
Jo, jo, mami, të lutem!
Kur ishte 15 vjeçe, një zotëri
ishte aq i dashuruar me të,
saqë isha e sigurt se do t'i bënte një ofertë.
Gjithsesi, ai i shkruajti
ca vargje shumë të bukura.
Dhe kjo i vendosi pikën mbi "i".
Pyes veten kush zbuloi fuqinë
e poezisë në nxitjen e dashurisë.
- Unë mendoja se poezia është ushqimi i dashurisë.
- I një dashurie të fortë e të shëndoshë.
Por nëse është thjesht një pëlqim i vagullt,
një sonetë e varfër do ta vrasë në vend.
Pra, cfarë rekomandon për të inkurajuar tërheqjen?
Kërcimin. Edhe nëse partneri tjetër
është vështirësisht i pranueshëm.
Z. Bingli është gjithçka
që një zotëri duhet të jetë.
- I ndjeshëm, me humor të mirë...
- I bukur, goxha i pasur...
Martesa nuk duhet të ndikohet
nga mendimet për para.
Vetëm dashuaria e thellë
do të më bindë mua të martohem.
- Prandaj do të përfundoj në lëneshë e vjetër.
- Vërtetë mendon se i pëlqeva?
Xhejn, ai kërceu me ty pjesën më të madhe të natës,
dhe nuk t'i ndau sytë pjesën tjetër.
Jam e sigurt që dhe ti e pëlqen.
Ke pëlqyer shumë të tjerë më të trashë.
Ke prirje për t'i pëlqyer njerëzit në përgjithësi.
E gjithë bota është e mirë në sytë e tu.
Jo shoku i tij.
Akoma s'mund ta besoj cfarë tha për ty.
Z. Darsi?
Do ta kisha falur krenarinë e tij më lehtë
nëse nuk do ta kishte lënduar timen.
Por s'ka rëndësi.
Dyshoj të flasim më.
Ai kërceu me Znjsh. Lukas.
Ishim të gjithë aty, e dashur.
Sa keq që nuk është më e bukur.
Pa dyshim që do të bëhet një lëneshë.
Herën e katërt me një Znjsh. King
të një rangu të ulët,
dhe të pestën prapë me Xhejn.
Nëse do të kishte pak mëshirë për mua,
do të kishte ndrydhur nyjën e këmbës që në hapin e parë.
Oh Z. Benet, nga mënyra se si vazhdon ti,
të bën të mendosh se vajzat tona
po presin një trashëgimi të madhe.
Kur të vdesësh ti,
që mund të ndodhi shumë shpejt,
do të ngelin pa çati mbi kokë
dhe pa asnjë kacidhe në emrin e tyre.
- Oh mami të lutem, është ora 10 e mëngjesit.
- Një letër për Znjsh. Benet, zonjë.
Nga Nedherfilld Hall.
Lavdi Zotit. Shpëtuam!
Shpejto, Xhejn,
shpejto. Oh, ditë e gëzuar!
Është nga Karolina Bingli.
Me ka ftuar të darkoj me të.
- Vëllai i saj do të darkojë jashtë.
- Darkojë jashtë?
- Mund ta marr karrocën?
- Më lër ta shikoj.
- Është shumë larg për të ecur, mama.
- Kjo është papërgjegjshmëri nga ana e tij.
Mama, karrocën për Xhejn?
Sigurisht që jo. Do të shkojë në kalë.
Në kalë!
Lizi.
Tani do të duhet të rrijë natën,
pikërisht siç e parashikova.
Zot, grua, aftësitë e tua në artin e mblesërisë
janë krejtësisht të mistershme.
Megjithatë nuk mendoj, Mama,
që mund të marrësh merita për shiun.
"Miqt e mi të sjellshëm nuk më lënë
të kthehem në shtëpi derisa të jem më mirë.
Mos u alarmoni! Përveç fytit të acaruar, etheve dhe
dhimbjes së kokës, nuk kam asgjë tjetër." Kjo është qesharake!
Nëse Xhejn vdes do të jetë ngushëllim
të dimë që vdiq në ndjekje të Z. Bingli.
Njerëzit nuk vdesin nga ftohja.
Por mund të degradohet nga turpi
i të pasurit një mama të tillë.
Duhet të shkoj në Nedherfilld menjëherë.
Mesa duket Znj. Berthast po dekoron
sallën e ballove në stilin francez.
Pak jopatriotike, nuk mendon kështu?
Znjsh. Elizabeta Benet.
Zot i madh Znjsh. Elizabeta,
erdhe në këmbë?
Po.
- Më vjen shumë keq. Si është motra ime?
- Ajo është lart.
Faleminderit.
O Zot, a e pe fustanin e saj?
20 cm thellë në baltë.
Dukej thellësisht mesjetare.
E kam veten rëndë.
Po sillen shumë mirë me mua.
Nuk e di kush është më i kënaqur
që ndodhesh këtu, Mama apo Z. Bingli.
Faleminderit që po kujdeseni me kaq zell
për motrën time.
Është shumë më rehat këtu
sesa ç'do kishte qënë në shtëpi.
Është kënaqësi.
Dua të them, nuk është kënaqësi
që ajo është e sëmurë. Sigurisht që jo.
Është kënaqësi që ajo është këtu,
e sëmurë.
Nuk do bëhet i famshëm, derri jonë.
I zi në kurriz, por s'ka lidhje
me derrin e ditur të Norëich.
- Ky derr është...
- Z. Benet.
Gjithçka po shkon sipas planit.
Ai është gjysmë i dashuruar me të, që tani.
- Kush është, lule?
- Z. Bingli.
Ai se ka problem që ajo s'ka asnjë kacidhe.
Ai ka më shumë se mjaftueshëm për të dy.
- Lidia. Si do t'i takojmë ata?
- E lehtë!
Më prisni!
Ty të bie diçka. Ata e marrin nga toka.
Dhe pastaj jeni të prezantuar.
Oficerë!
Ti shkruan çuditërisht shpejt, Z. Darsi.
E ke gabim. Unë shkruaj goxha ngadalë.
Sa letra ju duhet të shkruani, Z. Darsi?
Letra pune.
Sa të neveritshme më duken.
Është fat, atëherë,
që vijnë tek unë e jo tek ti.
Thuaji motrës tënde që mesi pres ta takoj.
- I kam thënë njëherë.
- E pëlqej shumë.
Më magjepsi skica e saj për një tavolinë.
Ndoshta do më lejoni ta kundërshtoj
magjepsjen tënde, derisa t'i shkruaj prapë.
Për momentin nuk kam hapësirë
të mjaftueshme për t'i vlerësuar.
Unë mendoj se është diçka e mrekullueshme që
ju vajzat keni durim të jeni kaq të realizuara.
- Çfarë do të thuash, Çarls ?
- Ju pikturoni tavolina, luani piano
dhe qëndisni jastëkë.
Kurrë nuk kam dëgjuar për një zonjë,
që njerëzit të thonë që është e realizuar.
Fjala, në fakt, përdoret tepër gjerësisht.
Unë nuk njoh më shumë së
gjashtë femra, nga të njohurat e mia,
- që janë me të vërtetë të plotësuara.
- As unë, të jesh i sigurt.
Zot, duhet të keni kritere
shumë të qarta në idetë tuaja.
- Kam.
- Absolutisht.
Ajo duhet të ketë njohuri tërësore për muzikën,
këndimin, pikturën, kërcimin
dhe gjuhët moderne
për të merituar botën.
Dhe diçka në ajrin rreth saj
dhe mënyrën e të ecurit.
Dhe, sigurisht, ajo duhet të zhvillojë mendjen
me anë të leximit gjithpërfshirës.
Nuk jam më e habitur që njihni
vetëm gjashtë femra të plotësuara.
- Pyes veten si ka mundësi që njihni ndonjë.
- Si je kaq e ashpër ndaj gjinisë tënde?
Kurrë nuk kam parë një grua të tillë.
Me siguri do të ishte diçka e frikshme për tu vërejtur.
Znjsh. Elizabeta,
le të bëjmë një shëtitje rreth dhomës.
Është freskuese, apo jo, pas një
qëndrimi aq të gjatë në një sjellje?
Dhe supozoj se është një lloj përplotësimi.
Nuk do të bashkohesh me ne, Z. Darsi?
Ju mund të keni vetëm dy motive, Karolina,
dhe nuk do ndërhyja tek asnjëri.
Çfarë mund të nënkuptojë?
Mënyra më e sigurt për ta zhgënjyer
do ishte të mos e pyesnim fare.
Por na thuaj, Z. Darsi.
Ose jeni në mirëbesimin e njëra-tjetrës
dhe keni çështje sekrete për të diskutuar,
ose jeni të vetëdijshme se format tuaja
shfaqen në epërsinë më të madhe gjatë ecjes.
Nëse është e para,
nuk duhet të përzihem.
Nëse është e dyta,
mund t'ju admiroj shumë më mirë nga këtu.
Shokuese!
Si duhet ta ndëshkojmë për një fjalim të tillë.
- Mund të qeshim me të.
- Jo. Z. Darsi nuk është për t'u tallur.
A jeni shumë krenar, Z. Darsi?
Dhe do ta konsideronit krenarinë faj apo virtyt?
- Këtë nuk mund ta them.
- Sepse po përpiqemi aq sa mundemi për të gjetur një faj tek ti.
Ndoshta ngaqë e kam të vështirë të fal
budallallëqet dhe veset e të tjerëve,
apo ofendimet e tyre ndaj meje.
Mendimi im i mirë, njëherë i humbur,
është i humbur përgjithmonë.
Oh, Zot.
Nuk mund të të përqesh për këtë.
Sa keq, sepse mua më pëlqen shumë të qesh.
Një tipar familjar, mendoj.
Një zonjë Benet, një zonjushë Benet,
një zonjushë Benet dhe një zonjushë Benet, zotëri.
Oh, për hir të Zotit.
A do të presim të gjithë Benetët e vendit?
Sa dhomë të mrekullueshme keni, zotëri.
Çfarë mobiljesh të shtrenjta.
Shpresoj që doni të rrini këtu, Z. Bingli.
Absolutisht, fshati më duket shumë argëtues.
A nuk je dakort, Darsi?
Më duket shumë i përshtatshëm.
Edhe pse shoqëria është
më pak e larmishme se në qytet.
Më pak e larmishme? Aspak.
Ne darkojmë me katër dhe njëzet familje
të të gjitha formave dhe madhësive.
Z. Uilliam Lukas, për shembull,
është një burrë shumë i këndshëm.
Dhe shumë më modest se disa njerëz
që janë sa gjysma e lartësisë së tij.
Z. Bingli, a është e vërtetë
që do të organizoni një ballo këtu?
Një ballo?
Do të ishtë një mënyrë e shkëlqyer për të takuar
shokë të rinj. Mund të ftosh ushtrinë.
- Oh, organizo një ballo!
- Kiti!
Kur të shërohet motra juaj,
zgjidhni ditën.
Mendoj se një ballo është një mënyrë
irracionale për të bërë shoqëri të re.
Do të ishte më mirë bisedimi,
në vend të kërcimit, si temë e ditës.Në të vërtetë, shumë më racionale,
por jo taman si ballo.
Faleminderit, Meri.
Çfarë vendi madhështor është,
apo jo, të dashura?
Nuk ka shtëpi të dytë si kjo në vend.
- Z. Darsi.
- Znjsh. Benet.
- Ja ku është.
- Nuk e di si t'ju falenderoj.
Jeni e mirëpritur sa herë
që të ndjeheni sadopak jomirë.
Faleminderit për shoqërinë tënde stimuluese.
Ka qënë shumë udhëzuese.
Asgjë. Kënaqësia është e imja.
- Z. Darsi.
- Znjsh. Elizabeta.
Dhe pastaj ishte një më qerpikët e mëdhenj
e të gjatë, si të një lope. A e pe?
Thuaji Z. Hill të na porosisi
një kundërfiletë, Betsy.
Vetëm atë, mbaj mend.
Nuk jemi të bërë nga paratë.
Shpresoj, e dashur,
ke porositur një darkë të mirë sot.
Kam arsye për të pritur
një shtesë në festën tonë familjare.
Ai quhet Z. Kolins,
është kushëriri i padurueshëm.
- Që do të trashëgojë?
- Në të vërtetë gjithçka, mesa duket.
Edhe stoli i pianos time i përket Z. Kolins.
Kur?
Ai mund të na nxjerrë nga shtëpia kur të dojë.
Po pse?
Sepse ***ësia kalon direkt tek ai
dhe jo tek ne femrat e gjora.
Z. Kolins, në shërbimin tuaj.
Sa dhomë madhërisht e modeluar
dhe çfarë patatesh të shkëlqyera.
Kanë kaluar shumë vite që kur kam
ngrënë perime kaq ekzemplare.
Cilën kushërirë të bukur duhet ta
komplimentoj për ekselencën e gatimit?
Z.Kolins, ne jemi mëse në gjendje
për të mbajtur një guzhinier.
Shkëlqyeshëm.
Jam shumë i kënaqur që prona mund
të përballojë një jetesë të tillë.
Jam i nderuar që kam si përkrahëse
Znj. Katerina de Burg.
Keni dëgjuar për të, besoj?
Famulliri im i vogël kufizohet me ***ën e saj.
Rosings Park,
dhe ajo shpesh denjon
të kalojë nga banesa ime modeste
në pajtonin e vogël me ponit e saj.
A ka ndonjë familjar?
Një vajzë, trashëgimtarja e Rosings
dhe të tjera pronave shumë të shtrira.
Shpesh i kam thënë Znj. Katerinë
që vajza e saj duket që ka lindur
për të qënë një dukeshë,
sepse ajo ka të gjitha hijeshitë
superiore të rangut të ngritur.
Këto janë një lloj komplimentesh delikate
që janë gjithmonë të pranueshme për zonjat,
dhe të cilat, e konceptoj veten
veçanërisht të gatshëm për t'i bërë.
Sa mirë për ju, Z. Kolins,
të posedoni talentin e miklimit
me kaq delikatesë.
Këto përkujdesje të këndshme
zhvillohen nga impulsi i momentit
apo janë rezultat i përgatitjes paraprake?
Ato lartësohem me atë që vjen me kohën.
Megjithëse ndonjëherë e kënaq veten duke ujdisur
të tilla komplimente të vogla elegante,
gjithmonë dëshiroj ti ***
sa më spontanisht të jetë e mundur.
Oh, më beso, askush nuk do dyshonte
që aftësetë po shpalosen.
Pas darkës, mendova se mund
t'ju lexoj për një orë ose dy.
Kam me vete "Predikimet e Fordyce"
që flasin shumë shprehimisht
për të gjitha çështjet morale.
A je e njohur me "predikimet e Fordyce",
Znjsh. Benet?
Znj. Benet, ju e dini që më është dhuruar
nga mirësia e Znj. Katerina de Burg
një famulltari e përmasave jo të vogla .
Jam në dijeni të këtij fakti.
Shpresoj që së shpejti
të gjej një zonjë për të.
Dhe më duhet t'ju informoj
që e madhja Znjsh. Benet
ka kapur vëmendjen time të veçantë.
Oh, Z. Kolins.
Fatkeqësisht, është detyra ime
t'ju bëj të ditur që e madhja
Znjsh. Benet do të fejohet së shpjeti.
Do fejohet.
Por Znjsh. Lizi,
afër saj si për moshë dhe bukuri,
do ishtë një partnere e shkëlqyer për këdo.
Nuk jeni dakort? Z. Kolins?
Vërtetë. Vërtetë.
Alternativë shumë e këndshme.
Z. Kolins është ai lloj burri që të humb
çdo shpresë për të gjithë gjininë mashkullore.
- E jotja, besoj.
- Oh, Z. Uikam, sa perfekt jeni.
Ai ngriti nga toka edhe shaminë time.
A e hodhe me qëllim tënden?
Z. Uikam është toger.
- Një toger magjepsës.
- Çfarë po kurdis, Lidi?
- Ndodh që po shikojmë për fjongo.
- Të bardha, për ballon.
Të shikojmë për ca fjongo sëbashku?
- Mirmbrëma, Z. James.
- Znjsh. Lidia, Znjsh. Benet.
Unë nuk duhet as të hedh sytë.
Nuk mund të më zihet besë.
Kam shije të varfër për fjongot.
Vetëm një burrë me besim të madh
në vetvete do ta pranonte këtë.
Jo, është e vërtetë.
Dhe tokëzat.
Kur bëhet fjalë për togëza, jam i humbur.
- O Zot, o Zot. Ti duhet të jesh turpi i regjimentit.
- Reparti i tallur.
Çfarë bëjnë eprorët me ty?
Më injorojnë. Jam i rëndësisë së dorës
së dytë, kështu që është e lehtë.
- Lizi, më huaj ca para.
- Më ke borxh një pasuri, që tani.
- Më lejoni të paguaj.
- Jo, Z. Uikam, ju lutem...
Këmbëngul.
- Kam keqardhje për frengjishten.
- Edhe unë.
- Shiko, Z. Bingli.
- Z. Bingli!
Isha rrugës për tek shtëpia juaj.
Si të duken fjongot e mia për ballon tënde?
- Shumë të bukura.
- Është (ajo). Shikoje, po shkëlqen.
Oh, Lidia.
Sigurohu të ftosh Z. Uikam.
Ai është nder për profesionin e tij.
Nuk mund të ftosh njerëz në ballot e të tjerëve.
Sigurisht, duhet të vini, Z. Uikam.
Nëse më falni,
zonjusha, shijojeni ditën.
E ke planifikuar të shkosh
tek balloja e Nedherfilld, Z. Uikam?
Ndoshta. Prej sa kohësh ka
qënë mysafir aty Z. Darsi?
Rreth një muaj.
Më falni, por njiheni me të?
Me Z. Darsi?
Në të vërtetë, kam qënë i lidhur
me familjen e tij që në foshnjëri.
Ju mund të habiteni, duke marrë parasysh
përshëndetjen tonë të ftohtë, këtë mbrëmje.
Shpresoj që planet tuaja në favor të
Meritonit nuk do të ndikohen
- nga marrëdhëniet e tua me zotërinë.
- Tërheqja nuk është për mua.
Nëse ai dëshiron të më shmangë,
ai duhet të largohet, jo unë.
Duhet t'ju pyes, cili është
burimi i mosdakortësisë me Z. Darsi?
Babai im menaxhonte pasurinë e tij.
Ne u rritëm sëbashku, Darsi dhe unë.
Babai i tij më trajtonte si një djalë
të dytë, më donte si një djalë.
Ishim të dy me të ditën që vdiq.
Në frymën e tij të fundit,
babai i tij më la trashëgimi
famullinë e ***ës së tij.
Ai e dinte që unë dëshiroja
t'i bashkohesha kishës.
Por Darsi i injoroi dëshirat e tij
dhe i dha trashëgiminë një tjetri.
- Po pse?
- Xhelozia.
Babai i tij...
Epo, ai më donte mua më shumë
dhe Darsi nuk e duronte dot këtë.
- Sa mizor.
- Kështu që tani jam një ushtar këmbësor i gjorë.
Tepër i ulët edhe për tu vënë re.
- Merr frymë!
- S'mundem më. Po më lëndon.
Betsi.
- Prapë mendoj se duhet të ketë pasur ndonjë keqkuptim.
- Xhejn, ti kurrë nuk mendon keq për kë.
Si mundet Z. Darsi të bëjë diçka të tillë?
Do ta zbuloj të vërtetën
nga Z. Bingli në ballo, sonte.
Nëse nuk është e vërtetë lëre
Z. Darsi ta kundërshtojë vetë.
Deri sa ta bëjë,
shpresoj të moj e takoj kurrë.
I gjori, i pafat, Z. Uikam.
Në fshat, Uikam është dy herë më burrë se Darsi.
Dhe, le të shpresojmë, edhe
një kërcimtar më i vullnetshëm.
Ja ku janë, Shiko.
- Oh, po.
- Billi.
Xhejn, Martini është këtu.
Mund t'ju them sa kënaqësi e pafund
është t'ju takoj përsëri.
- Z. Benet.
- Znjsh. Bingli.
Magjepsëse.
Jam shumë i kënaqur që je këtu.
Edhe unë.
Dhe si jeni ju? Znjsh. Elizabeta?
Po kërkoni ndonjë?
Jo, aspak, thjesht po admiroja
madhështinë e përgjithshme.
- Të lë pa frymë, Z. Bingli.
- Mirë.
Ti mund të kesh kaluar ca
momente të këndshme më Z. Bingli.
Kurrë nuk kam takuar një zotëri
më të këndshëm, në të gjitha vitet e mia.
A e pe si marroset pas saj?
E dashura Xhejn, gjithmonë duke bërë
ç'është më e mira për familjen e saj.
- Sharlota!
- Lizi!
- A e ke parë Z. Uikam?
- Jo. Ndoshta është këtej.
Lizi, Z. Uikam nuk është këtu.
Mesa duket është vonuar.
Vonuar ku? Ai duhet të jetë këtu.
- Ja ku qënke.
- Z. Kolins.
Ndoshta do më bësh nderin,
Znjsh. Elizabeta.
Oh, nuk mendoja se kërcenit,
Z. Kolins.
Nuk mendoj se është e papajtueshme
me zyrën e një kleriku.
Disa njerëz, duke përfshirë edhe Zonjën,
më kanë komplimentuar
për shkëlqimin e këmbës.
Mesa duket, joti Z. Uikam ishte
thirrur për ca punë në qytet.
Kërcimi ka pak rëndësi për mua,
por...
...por të lejon mundësinë
për të marrë...
...vëmendjen e partnerit...
- Informatori im thotë...
...që ai do kishte qënë më pak i prirur
për t'u angazhuar, po të mos ishte për...
...prezencën e një zotërie të caktuar.
Që është kundërshtimi kryesor për...
Ai zotëri mezi justifikon emrin.
Qëllimi im, nëse mund të jem aq i guximshëm,
është të rri afër teje përgjatë mbrëmjes.
Mund të kem kërcimin tjetër,
Znjsh. Elizabeta?
Mundeni.
- Pranova të kërcej me Z. Darsi?
- Mund të them se do të jetë i sjellshëm.
Do të ishte shumë e papërshtatshme përderisa
jam betuar ta urrej deri në përjetësi.
- Më pëlqen shumë ky kërcim.
- Vërtetë. Shumë gjallërues.
Është radha juaj të
thoni diçka, Z. Darsi.
Unë fola për kërcimin.
Tani ju duhet të flisni për madhësinë
e dhomës apo numrin e çifteve.
Jam shumë i lumtur të shpërblej.
Çfarë do të donit më shumë të dëgjonit?
Kjo përgjigje është
e mjaftueshme për momentin.
Ndoshta pak nga pak mund të vrojtoj
që ballot private janë shumë më
të këndshme se ato publike.
Për tani, mund të heshtim.
E ke si rregull të flasësh gjatë kërcimit?
Jo. Jo, preferoj të jem
antisociale dhe e pafjalë.
E bën më të këndshme,
nuk mendon?
Më thuaj, ti dhe motrat e tua
shkoni shpesh në këmbë në Meriton?
Po, shpesh shkojmë në këmbë në Meriton.
Është mundësi e madhe për
të takuar njerëz të rinj.
Në fakt kur na takuat ju, sapo kishim
patur kënaqësinë të krijonim një njohje të re.
Z. Uikam është i bekuar me taktika të mira,
ai është i sigurt kur bën miq të rinj.
Në qoftë për t'i mbajtur është më pak i aftë.
Ai ka qënë aq i pafat saqë ka humbur
shoqërinë tuaj. Mund të them që është e pakthueshme?
- Është. Pse bën një pyetje të tillë?
- Për të kuptuar karakterin tënd.
- Çfarë ke zbuluar?
- Shumë pak.
Dëgjoj përshtypje aq të ndryshme
për ju saqë më hutojnë së tepërmi.
Shpresoj t'ju siguroj
më shumë qartësi në të ardhmen.
- A është ai Z. Darsi i Pemberli në Derbisher?
- Besoj se po.
Duhet të prezantohem me të.
Ai është nip i mbështetëses sime,
Znj. Katerinë.
Do ta konsiderojë paturpësi.
Z. Darsi.
Z. Darsi.
Z. Darsi. Mirmbrëma...
Sa kushërinj interesant keni, Znjsh. Elizabeta.
Meri, e dashur,
na ke ndriçuar mjaftueshëm.
Lëri zonjushat e tjera të marrin radhën.
... qëkur isha fëmijë,
dhe pastaj ajo vdiq.
Kam një gri të bukur.
Sigurisht, Karolina është kalëruese
shumë më e mirë se unë, pa dyshim.
Oh, po. Në plotësisht presim
një martesë shumë të leverdisshme.
Dhe Xhejn ime, duke u martuar me një fisnik,
do t'ju hapi rrugën edhe motrave të saj.
Qartësisht familja ime po konkuron se kush
mund të ekspozohet si më qesharaku.
- Të paktën Bingli nuk e ka vënë re.
- Jo.
- Mendoj se ai e pëlqen shumë.
- Por a e pëlqen ajo?
Pak nga ne jemi të sigurt mjaftueshëm
për të rënë në dashuri pa inkurajimin e duhur.
Bingli e pëlqen atë, jashtëzakonisht,
por mund të mos vazhdojë më tej
nëse ajo nuk e ndihmon.
Thjesht është e turpshme. Nëse ai nuk e
përcepton dot vëmendjen e saj, është budalla.
Të gjithë jemi budallenj në dashuri.
Ai nuk e njeh karakterin e saj siç e njohim ne.
Ajo duhet të lëvizi shpejt dhe ta mbërthejë.
Kemi kohë të mjaftueshme
për ta njohur më pas.
Nuk mund ta shmang parandjenjën
se dikush do të prodhojë një derrkuc
dhe të na bëjë ta ndjekim.
- Oh, Zot!
- Ju kërkoj ndjesë, zotëri.
Më vjen shumë keq. Më falni.
Emili, të lutem!
Meri, e dashur Meri.
- Jam përgatitur gjithë javën.
- E di, e dashur.
I urrej ballot.
Z. Benet, zgjohu.
Oh, kurrë nuk ia kam kaluar kaq mirë!
Çarls, nuk mund ta kesh seriozisht.
Do të kemi një dasëm në më pak
se tre muaj nëse më pyet mua, Z. Benet.
Z. Benet!
Meri, të lutem.
Faleminderit, Z. Hill.
Znj. Benet, po shpresoja,
nëse nuk ju shqetëson,
të mund të kërkoja një audiencë
private me Znjsh. Elizabeta.
Oh, sigurisht, Lizi do ishte
shumë e lumtur në të vërtetë.
Të gjithë, jashtë. Z. Kolins do të donte
një audiencë private me motrën tuaj.
Prini ju lutem, Z. Kolins s'mund të ketë asgjë
për të më thënë që s'duhet ta dëgjoni ju.
Mos fol pa kuptim Lizi. Dëshiroj të rrish aty ku je.
Të gjithë të tjerët tek dhoma e pikturës.
- Z. Benet.
- Por...
Tani.
- Xhejn. Xhejn, mos... Xhejn!
- Xhejn.
Papa, rri.
E dashur Znjsh. Elizabeta,
vëmendja ime ka qënë tepër
e qartë për tu keqkuptuar.
Pothuajse, sapo hyra në shtëpi
të veçova si shoqëruesen
e jetës time të ardhshme.
Por përpara se të kem shkuar
larg me ndjenjat e mia,
ndoshta mund të paraqes
arsyet e mia për martesën.
Së pari, është detyra
e një kleriku
të ***ë shembullin
e martesën në famullinë e tij.
Së dyti, jam i bindur që do të
shtojë së tepërmi lumturinë time.
Dhe së treti,
është dëshira
e mbështetëses time të nderuar,
Znj. Katerina,
që unë të zgjedh një grua.
Arsyeja e ardhjes time në Longburn
ishte të zgjidhja një të tillë
ndër vajzat e Znj. Benet,
sepse unë do trashëgoj pasurinë
dhe një aleancë e tillë me siguri...
...do t'ju leverdisë të gjithëve.
Dhe tani nuk ngelet asgjë përveç se
t'ju siguroj me gjuhën më shprehëse
- forcën e ndjenjave të mia.
- Z. Kolins!
Dhe asnjë vërenjtje
mbi temën e pasurisë
- nuk do të prekë buzët e mia kur të martohemi.
- Po nxitoni shumë zotëri. Harruat që nuk jam përgjigjur.
Më duhet të shtoj që Znj. Katerina do të jetë
plotësisht dakort kur të flas me të
për modestinë tënde, ekonominë
dhe karakteristika të tjera të këndshme.
Zotëri, jam e nderuar nga propozimi juaj,
por më vjen keq që më duhet t'a refuzoj.
E di që zonjat nuk duan
të duken tepër të paduruara...
Z. Kolins, e kam shumë seriozisht.
Ju nuk do mund të më bënit të lumtur.
Dhe unë jam e bindur që jam gruaja e fundit
në botë që mund t'ju bënte të lumtur.
E lajkatoj veten që refuzimi juaj
është thjesht një delikatesë e natyrshme.
Për më tepër, duhet ta keni parasysh
që përveç joshjeve kalimtare,
është padyshim e sigurt që nuk do t'ju
bëhet ofertë tjetër për martesë.
- Z. Kolins
Kështu që më duhet të nxjerr përfundimin që ju thjesht
doni të shtoni dashurinë time me shfaqjen e pasigurisë,
referuar praktikës së zakonshme
të femrave elegante.
Unë nuk jam nga ai lloj femre
që mundon një burrë të respektuar.
Ju lutem më kuptoni,
nuk mund t'ju pranoj.
Fëmijë kokëfortë e budalla.Mos u shqetëso, Z. Kolins. Do ta
rregullojmë këtë problem të vogël menjëherë.
Lizi. Lizi!
Z. Benet, jemi të gjithë në telashe!
Duhet të vini dhe ta bëni Lizi
të martohet me Z. Kolins.
Z. Kolins i propozoi Lizit,
por ajo u betua që nuk do ta marrë atë,
dhe tani rreziku është që
Z. Kolins mund të mos e ketë Lizin.
- Çfarë të bëj unë?
- Epo, hajde e fol me të.
Tani!
- Thuaji që këmbëngul që ata të martohen.
- Papa, të lutem.
Ti do të kesh këtë shtëpi
dhe do shpëtosh motrat e tua nga mjerimi.
- S'mund të martohem me të.
- Shko e thuaji që ndryshove mendje.
- Mendo për familjen tënde.
- Nuk mund të me detyrosh.
Z. Benet, thuaj diçka.
Mamaja jote këmbëngul që
ti të martohesh me Z. Kolins.
Po, ose nuk duhet ta shoh më kurrë.
Që sot e tutje, do të jesh e huaj
për një nga prindërit e tu.
Kush do t'ju mbajë kur të vdesë babai juaj?
Mamaja jote nuk do të të shohë kurrë më
nëse nuk martohesh me Z. Kolins,
dhe unë nuk do të të shoh kurrë më
nëse martohesh me të.
- Z.Benet
- Faleminderit, Papa.
Fëmijë mosmirnjohës!
Nuk duhet të të flas kurrë më.
Jo se marr shumë kënaqësi nga e folura.
Njerëzit që vajnë si unë
nga problemet nervore
s'mund të kenë kënaqësi
nga të folurit më askënd.
Xhejn!
Si është puna? Xhejn?
Nuk e kuptoj çfarë mund
ta largonte nga Nedherfilld.
Pse nuk e di se kur do të kthehet?
Lexoje. Se kam problem
"Z. Darsi është i paduruar për të
takuar motrën e tij dhe ne po ashtu.
Mendoj se Xhorxhiana është e njëjtë me
Darsin për bukuri,
elegancë dhe realizim.
Shpresoj tani e tutje ta thërras motra ime."
A s'është e qartë mjaftueshëm?
Karolina e shikon vëllain e saj
të dashuruar me ty
dhe i është vërsulun për
ta bindur për të kundërtën.
Por e di që ajo është e paaftë
për të mashtruar ndokënd.
- Ka më shumë mundësi që ai nuk më do.
- Ai të do. Mos hiq dorë.
Shko tek tezja dhe xhaxhi në Londër,
bëja të ditur që je aty dhe jam
e sigurt që do të vijë tek ti.
Bëji të fala motrës time dhe përpiqu
të mos bëhesh barrë, e dashur.
E shkreta Xhejn.
Prapëseprapë, një vajze i pëlqen
të takohet me dashurinë herë pas here.
I jep objekt për të menduar
dhe një lloj ndryshimi me shoqet.
- Jam e sigurt që do ta inkurajojë , Papa.
- Është radha jote tani, Lizi.
E refuzove Kolinsin.
Je e lirë për të dalë për vete.
Si është puna me Z. Uikam?
Është tip i këndshmë dhe
është i mirë në profesion.
- Baba...
- Dhe ti ke një mama të dhënë
që do të realizojë shumicën.
- Sharlota!
- E dashur Lizi.
Erdha të të them të renë.
Z. Kolins dhe unë jemi... fejuar.
- Fejuar?
- Po.
- Për tu martuar?
- Po sigurisht, Lizi. Çfarë lloj tjetër fejese ka këtu?
Për hir të Zotit, Lizi,
mos më shiko ashtu.
Nuk ka ndonjë arsye pse mos të jem
e lumtur me të sa me këdo tjetër.
- Por ai është qesharak.
- Oh, hesht.
Jo të gjithë mund ta
përballojmë të jemi romantikë.
Më është ofruar një shtëpi
e rehatshme dhe mbrojtje.
Ka shumë për të qënë mirnjohëse.
Jam 27 vjeçe.
Nuk kam para as të ardhme.
Që tani jam barrë për prindërit e mi.
Dhe kam frikë.
Kështu që mos më gjyko, Lizi.
Mos guxo të më gjykosh.
E dashur Sharlota,
faleminderit për letrën.
Më vjen mirë që shtëpia dhe mobiljet
janë sipas shijeve të tua,
dhe që sjellja e Znj. Katerina
është shoqërore dhe me mirësjellje.
Që nga largimi yt,
Xhejn është ka shkuar në Londër
dhe ushtria për në veri
me piktoreskun Z. Uikam,
Duhet të të rrëfej, se pamja
nga ku jam ulur është goxha gri.
Sa për nderin që më kërkon,
nuk është nder aspak.
Do të isha e lumtur të të takoja sa më
shpejt të jetë e përshtatshme për ty.
Mirëserdhe në banesën tonë modeste.
Gruaja ime më inkurajon të harxhoj sa më shumë
kohë në kopësht për të mirën e shëndetit tim.
I dashur, mendoj se mysafirja jonë
është e lodhur nga udhëtimit.
Kam planifikuar shumë përmirësime, sigurisht.
Kam ndërmend të shkul një pemë dhe të mbjell një limon.
Dhe po, e lajkatoj veten
që çdo zonjushë do ishte e lumtur
të ishtë zonja e një shtëpie të tillë.
Nuk do të na shqetësojnë këtu.
Kjo dhomë është specifikisht
për përdorimin tim.
Oh, Lizi, është kënaqësi e vërtetë
të drejtosh shtëpinë tënde.
- Sharlota, hajde këtu!
- Çfarë ndodhi?
Është arratisur derri prapë?
Oh, është Znj. Katerina.
Hajde e shiko, Lizi.
Lajm i mrekullueshëm.
Kemi marrë një ftesë për vizituar
Rosings nga Zonja Katerina de Burg.
Sa mirë!
Mos u shqetëso për veshjen,
e dashur kushërirë.
Vetëm vesh më të mirën
e atyre që ke marrë me vete.
Zonja Katerina kurrë nuk ka qënë
kundër modestisë së vërtetë.
Një nga panoramat më të
jashtëzakonshme në Europë.
Vetëm llustrimi kushton rreth 20,000£.
Hajdeni. Hajdeni.
Pak më vonë do luajmë letra.
E nderuar zonjë.
Znjsh. de Burg.
- Pra, ti je Elizabeta Benet?
- Unë jam, e nderuar zonjë.
Kjo është vajza ime.
- Ishte e sjellshme nga ana juaj të na ftonit për darkë.
- Vetëm qilimi kushton mbi 300£.
Z. Darsi.
Çfarë bëni këtu?
Z. Darsi,
Nuk e dija që kishim nderin.
- Znjsh. Elizabeta, jam mysafir këtu.
- Ti njeh nipin tim?
Po zonjë. Pata kënaqësinë ta takoja
nipin tuaj në Hertfordshire.
Kolonel Fitzuilliam. Si ia kaloni?
Z. Kolins, nuk mund të ulesh pranë gruas.
Lëviz. Nga ana tjetër.
Harvei, pyes veten, nëse mund
të më sjellësh pjatën e peshkut...
Besoj se familja jote është mirë me shëndet,
Znjsh. Elizabeta?
Mirë janë, faleminderit.
Motra ime e madhe është në Londër aktualisht.
Ndoshta ka ndodhur ta shihni atje.
Nuk kam pasur fatin...
A luani piano,
Znjsh. Benet?
- Pak, zonjë, dhe jo mirë.
- A pikturoni?
Jo, aspak.
Motrat e tua a pikturojnë?
Asnjëra.
Kjo është shumë e çuditshme.
Supozoj se nuk keni pasur mundësi.
Mamaja juaj duhet t'ju kishte çuar në qytet
çdo pranverë, për përfitimet e të mësuarit.
Jam e sigurt që mamaja nuk do ta kishte
pasur problem, por babai e urren qytetin.
- Ju ka lënë dadoja?
- Nuk kemi pasur kurrë dado.
Jo dado? Pesë vajza rritur
në shtëpi pa dado?
Kurrë s'kam dëgjuar diçka të tillë.
Mamaja juaj duhet të jetë skllavëruar për edukimin tuaj.
Aspak, Zonja Katerina.
A janë jashtë në shoqëri motrat e vogla?
- Po, zonjë, të gjitha.
- Të gjitha?
Cfarë, të pesta jashtë njëherësh?
Kjo është shumë e çuditshme.
Dhe ti je e dyta. Të voglat janë jashtë
përpara se të martohen të mëdhatë?
Motrat e tua më të vogla duhet
të jenë shumë të reja.
Po, më e vogla akoma nuk ka mbushur 16.
Por do të ishte e vështirë për motrat e vogla
mos të argëtohen sepse
e madhja është e pamartuar
Vështirë se do nxiste afrimitetin mes motrave.
Sipas meje, ti e jep mendimin shumë
vendosshmërisht për kaq e re sa jeni.
Më fal, sa vjeçe je?
Me tre motra më të vogla të rritura,
vështirë se prisni të jem e re.
Hajde, Znjsh. Benet, e luaj për ne.
- Jo, të përgjërohem.
- Sepse muzika është gëzimi im.
Në fakt,
ka shumë pak njerëz në Angli
që e shijojnë muzikën më shumë.
Ose më mirë që kanë shije të natyrshme.
Nëse do të kisha mësuar ndonjëherë,
do të kisha qënë një eksperte e zonja.
Po ashtu edhe Ana, nëse
do ta kishte lejuar shëndeti.
Znj. Katerina, nuk vuaj nga modestia
e rreme, kur them se luaj jo mirë...
Hajde, hajde, Lizi, e kërkon Zonja.
Si po ecën Xhorxhiana, Darsi?
- Luan shumë mirë.
- Shpresoj që praktikohet..
Pa praktikë nuk mund të arrihet perfeksioni.
Ia kam thënë Znj. Kolins këtë.
Edhe pse nuk ke instrument,
je e mirpritur të vish te Rosings
dhe të luash në pianon
në dhomën e shërbëtorëve.
Nuk do të jesh në rrugën e askujt
në atë pjesë të shtëpisë.
Keni qëllim të më frikësoni, Z. Darsi, duke
ardhur me gjithë vëmendje për të më dëgjuar.
Por nuk do të alarmohem,
edhe nëse motra juaj luan aq mirë.
Të njoh aq mirë, Znjsh. Elizabeta, sa për ta
ditur se nuk ju alarmoj dot edhe sikur të doja .
Si ishte shoku im në Hertfordshire?
Vërtetë doni ta dini?
Përgatiteni veten për
diçka shumë të pakëndshme.
Herën e parë që e pashë,
nuk kërceu me asnjeri,
megjithëse zotërinjë ishin mangët
dhe kishte më shumë se një zonjë pa partner.
- Nuk njihja askënd përveç shoqëruesit tim.
- Askush nuk mund të prezantohet në një ballo.
Fitzuilliam, më duhesh.
Unë nuk e kam talentin
e të biseduarit lehtësisht me njerëzit
që s'i kam takuar kurrë më parë.
Ndoshta duhet të marrësh këshillën
e tezes tënde dhe të praktikohesh.
E dashur Xhejn...
Z. Darsi.
Ju lutem, uluni.
Druaj se zoti dhe zonja Kolins
kanë shkuar për punë në fshat.
Kjo është një shtëpi e këndshme.
Besoj se tezja ime bëri zgjedhjen e duhur
kur erdhi për herë të parë Z. Kolins.
Ashtu mendoj.
Ajo nuk mund ta kishte shpehur mirësinë
e saj në një temë më të këndshme.
- Të thërras për pak çaj?
- Jo, faleminderit.
Ditën e mirë, Znjsh. Elizabeta,
ishte kënaqësi.
Çfarë dreqin i ke bërë të shkretit Z. Darsi?
Nuk ia kam idenë.
Çdo mendje duhet të ketë një këshillues
të cilit mund t'i drejtohet
për ngushëllim në rast shqetësimi .
Ka shumë lehtësi që të tjerët
mund t'i sigurojnë dhe ne jo .
I kam analizuar këto kundërshtime
të cilat arrihen vetëm nëpërmjet ndërveprimit...
Më falni, nëpërmjet ndërveprimit
shoqëror dhe qytetarisë.
Në raste të tilla, njeriu krenar bën
përpara për të të takuar jo me përzemërsi,
por me dyshimin e dikujt
që njeh një armik...
Sa planifikoni të rrini?
- Sa të rrijë Darsi.
- Jam në dispozicionin e tij.
- Mesa duket të gjithë janë në dispozicionin e tij.
Pyes veten pse nuk martohet dhe të sigurojë
komoditet të vazhdueshëm të këtij lloji.
- Ajo do të jetë një femër me fat.
- Vërtetë?
Darsi është shoqëruesi më besnik.
Për aq sa di unë, së fundmi
shpëtoi një nga miqtë e tij.
Çfarë ndodhi?
Ai e shpëtoi atë nga një martesë e nxituar.
Kush është ai burrë?
Shoku i tij i ngushtë, Çarls Bingli.
A dha Z. Darsi ndonjë arsye për këtë ndërhyrje?
Mesa duket kishte kundërshtime
të forta për zonjën.
Çfarë lloj kundërshtimesh?
Mungesa e saj e pasurisë?
Mendoj se ishte familja e saj
që u konsiderua e papërshtatshme.
- Kështu ai i ndau?
- Kështu besoj. Nuk di asgjë më shumë.
Znjsh. Elizabeta.
Kam luftuar kot dhe nuk mund të duroj më gjatë.
Këta muajt e fundit kanë qënë një torturë.
Erdha tek Rosings vetëm për të të parë ty.
Kam luftuar kundër gjykimit tim më
të mirë, pritshmërive të familjes time,
inferioritetit tënd të lindjes, rangut tim
dhe rrethanat e gjithë këtyre gjërave.
Do ti lë këto mënjanë dhe të të
kërkoj ti ***ësh fund agonisë time.
- Nuk e kuptoj.
- Të dua.
Çmendurisht.
Të lutem më bej nderin e
të pranuarit të dorës time.
Zotëri, e vlerësoj çfarë ke kalur,
dhe më vjen shumë keq të të kem shkaktuar dhimbje.
Më beso që e kam bërë pa vetëdije.
- Kjo është përgjigja jote?
- Po, zotëri.
- Po tallesh me mua?
- Jo.
Po më refuzon?
Jam e sigurt që ndjenjat që të fshehën respektin
do të të ndihmojnë ta kapërcesh këtë.
Mund të të pyes pse më
refuzoni me kaq pak qytetari?
Po unë mund të të pyes gjithashtu, se pse me tendencën për të më fyer
ju zgjodhët të më thoni që më pëlqeni kundër gjykimi tuaj më të mirë?
- Jo, më besoni, nuk doja të...
Nëse do isha e pasjellshme, ky është një justifikim.
- Por kam arsye të tjera që ti e di që i kam.
- Çfarë arsyesh?
Mendon se ndonjë gjë mund të më tundojë
të pranoj burrin, që ka shkatërruar
ndoshta përgjithmonë, lumturinë
e motrës time më të dashur?
A e mohoni, Z. Darsi që ndatë një çift
të rinjsh që e donin njëri-tjetrin,
duke e ekspozuar shokun tuaj
ndaj kritikës së njerëzve, për kapriço
dhe motrën time ndaj përqeshjes
për shpresat e zhgënjyera,
duke i përfshirë të dy në mjerim të thellë?
- Nuk e mohoj.
- Si mundët ta bënit këtë?
Mendova se motra jote
ishte indiferente ndaj tij.
Nuk isha i vetmi që kuptova që përfshirja
e tij ishte më e thellë se e saja.
Sepse ajo është e turpshme!
Bingli gjithashtu është modest por
u bind që ajo nuk e donte sa duhej.
- Sepse ti ia sugjerove.
- E bëra për të mirën e tij.
Motra ime vështirë mi
shpreh ndjenjat e saj mua.
Supozoj që ju dyshuat që pasuria
e tij kishte lidhje në këtë mes?
Jo, nuk do ia bëja motrës tënde këtë turp.
- U sugjerua...
- Çfarë...?
Ishte qartësisht e dallueshme që ishte
një martesë e leverdisshme...
- Motra ime ju la këtë përshtypje?
- Jo!
- Jo. Ishte, gjithsesi, familja jote...
- Dëshira jonë për lidhje? Z. Bingli nuk dukej i shqetësuar.
- Jo, ishte më shumë se kaq.
- Çfarë, zotëri?
Mungesa e taktikës e treguar nga mamaja jote,
tre motrat e vogla, me raste edhe nga babai juaj.
Më fal. Ty dhe motrën tënde
më duhet t'ju përjashtoj nga kjo.
Po për Z. Uikam?
Z. Uikam?
Si e justifikoni sjelljen tuaj kundrejt tij?
- Ke një interesim të paduruar për atë zotëri.
- Ai më tregoi për fatkeqësitë e tij.
- Oh, po, fatkeqësitë e tij kanë qënë
shumë të mëdha në të vërtetë.
- Ti ja shkatërrove mundësitë dhe
prapëseprapë e trajtove me sarkazëm.
Pra ky është mendimi yt për mua?
Faleminderit që e shpjegon me kaq humor.
Ndoshta këto ofendime nuk do të ishin vënë re
po të mos ishte lënduar krenaria jote nga sinqeriteti
dhe skrupujt e mi për marrëdhënien tonë.
A prisje të gëzohesha për
inferioritetin e rrethanave tua?
Dhe këto janë fjalët e një zotërie?
Që nga momenti i parë që të pashë, arroganca dhe
mendjemadhësia jote, përçmimi yt egoist për ndjenjat e të tjerëve
më bënë të kuptoj që ti do ishe burri i fundit në këtë botë
me të cilin do të më mbushej mendja të martohem ndonjëherë.
Më falni, zonjë,
që ju mora kaq shumë kohë.
Erdha të të lë këtë.
Nuk duhet ti përsëris ndjenjat e mia,
të cilat ishin aq të neveritshme për ty.
Por nëse mundem, do ti adresoj
dy fyerjet që ke drejtuar kundër meje.
Babai im e donte Z. Uikam si një djalë.
Ai i la atij një trashëgimi bujare.
Por pas vdekjes së babait tim,
Z. Uikam bëri të ditur se nuk
kishte ndërmend të merrte urdhëra.
Ai kërkoi vlerën e trashëgimisë, të cilën
e shpenzoi në kumar brenda pak javësh.
Pastaj më shkruajti për të kërkuar
më shumë para, gjë që e refuzova.
Pas kësaj ai i prishi marrëdhëniet.
Ai u kthye të na takonte verën e kaluar,
dhe i deklaroi dashuri pasionante motrës time,
të cilën u përpoq ta bindte të arratisej me të.
Ajo është trashëgimtare e 30,000 £.
Kur iu bë e qartë që nuk do të nxirrte as
edhe një kacidhe nga kjo, ai u zhduk.
Nuk do të përpiqem të përshkruaj
thellësinë e dëshpërimit të Xherxhianës.
Ajo ishte 15 vjeçe.
Sa për çështjen tjetër,
të motrës tënde dhe Z. Bingli,
edhe pse motivet që më drejtuan
mund të të duken të pamjaftueshme,
ishin në shërbimin e një miku.
Lizi.
A je mirë?
Nuk e di.
Lizi. Sa me fat që erdhe.
Tezja dhe xhaxhai yt janë këtu
për të sjellë Xhejn nga Londra.
- Si është Xhejn?
- Është në dhomën e pikturës.
Pothuajse e kam harruar. Nëse do të
këmbeheshim në rrugë, nuk do ta vija re.
Londra është shumë argëtuese.
Është e vërtetë.
Ka kaq shumë argëtim.
Çfarë lajmesh kemi nga Kent?
Asgjë.
Të paktën jo shumë për tu argëtuar.
Lizi, thuaji mamit!
Oh Kiti, mos e bëj kaq të madhe.
- Pse nuk më tha edhe mua?
- Sepse unë jam shoqëruse më e mirë.
- Cili është problemi?
- Unë kam po aq të drejta sa Lidia.
Le të shkojmë të gjitha.
Lidia është ftuar në Brighton me ushtrinë.
Noti në det do të më bënte mirë.
Duhet të darkoj me oficerës çdo natë.
Papa, mos e lër të shkojë.
Lidia nuk do të jetë kurrë e qetë derisa
te ekspozohet në ndonjë vend publik.
Dhe s'mund të presim kurrë të jetë, vetëm
me kaq pak shqetësim në rrethanat e tanishme.
Nëse ti, i dashur baba nuk
e merr mundimin ta kontrollosh,
do të etiketohet si flirti më qesharak
që ka turpëruar ndonjëherë familjen e saj.
Dhe Kiti do ta ndjekë, si gjithmonë.
Lizi, nuk do kemi qetësi deri sa ajo të shkojë.
Qetësi!
Për këtë shtetësohesh?
Kolonel Forster është një burrë i ndjeshëm.
Ai do ta mbajë larg ndonjë ligësie.
Dhe ajo është shumë e varfër
për të qënë preja e ndokujt.
Baba, është e rrezikshme.
Jam i sigurt që oficerët do të
gjejnë gra që ia vlejnë më shumë.
Le të shpresojmë, në fakt,
që qëndrimi i saj në Brighton
do ti mësojë asaj parëndësinë e vet.
Në çfarëdo lloj vlere,
vështirë se do bëhet më keq.
Nëse bëhet, do të detyrohemi
ta mbyllim në dry për gjithë jetën.
Lizi, je e mirpritur të vish me ne.
Pik Distrikt nuk është Brajton.
Oficerët janë të dobët në tokë,
gjë që mund të ndikojë në vendimin tënd.
Hajde tek Pik Distrikt me ne,
Lizi, dhe merr pak ajër të pastër.
Madhështitë e natyrës. Çfarë janë
burrat krahasuar me gurët dhe malet?
Burrat janë përpirë nga
arroganca dhe gomarllëku.
Nëse janë të dashur,
nuk kanë mendje të tyren.
Kujdes, e dashur.
Kjo është shije zemërimi.
E takova Z. Darsi kur isha në Rosings.
Pse nuk më the?
A e përmendi Z. Bingli?
Jo.
Jo, nuk e përmendi.
Oh, çfarë janë burrat krahasuar
me gurët dhe malet?
Apo karrocat që punojnë?
Ku jemi ekzaktësisht?
Goxha afër Pemberli.
- Shtëpia e Z. Darsi?
- Pikërisht e atij.
Shumë liqen i sistemuar.
Kam etje për ta parë.
Oh, jo, të mos shkojmë.
Epo, ai është kaq...
Më mirë jo, ai është kaq... ai është kaq...
- Kaq çfarë?
- Kaq i pasur.
Pashë Zotin, Lizi,
sa e çuditshme je!
Kundërshton Z. Darsi për shkak të pasurisë
së tij. I shkreti s'ka çfarë të bëjë.
Ai nuk do jetë aty gjithsesi.
Këta burrat e mëdhenj nuk janë kurrë në shtëpi.
Vazhdo.
- A është padroni juaj shumë në shtëpi?
- Jo aq sa do doja.
Atij i pëlqen shumë këtu.
Sikur të martohej,
do ta shikonit më shumë.
Ai është shumë si babai i tij.
Kur burri im ishte i semurë,
Z. Darsi s'mund të bënte shumë.
Thjesht organizonte shërbëtorët për mua.
Ky është ai, Z. Darsi.
Një fytyrë e bukur.
Lizi, a i ngjan vërtetë?
A e njeh zonjusha zotin Darsi?
Vetëm pak.
A nuk mendoni se është i bukur, zonjushë?
Po.
Po, guxoj të them që është.
Kjo është motra e tij, Znjsh. Xhorxhiana.
Ajo këndon dhe luan gjithë ditën.
A është në shtëpi ajo?
Znjsh. Elizabeta.
- Mendova se ishe në Londër.
- Jo.
Jo, nuk jam.
Jo.
- Nuk do të kishim ardhur...
- U ktheva një ditë më përpara...
Jam këtu me tezen dhe xhaxhin.
Dhe a keni pasur një udhëtim të këndshëm?
Shumë të këndshëm.
- Nesër shkojmë bë Matlok.
- Nesër?
- Po rrini në Lambton?
- Po, tek "Rose and Crown".
Po.
Më vjen shumë keq që ndërhyra.
Thanë që shtëpia është e hapur
për vizitorët. Nuk ia kisha idenë.
- Mund të të përcjell deri në fshat?
- Jo.
- Më pëlqen të ec.
- Po.
Po, e di.
Mirupafshim, Z. Darsi.
Këtej, zotëri.
A je i sigurt që nuk
doni të bashkoheni me ne?
Sapo takuam Z. Darsi.
Nuk na the që e kishe takuar.
Na ftoi të darkojmë me të nesër.
Ishte shumë i qytetëruar, apo jo?
- Shumë qytetar.
- Aspak siç e ke përshkruar ti.
Për të darkuar me të?
Ka diçka të këndshme rreth
gojës së tij kur flet.
Nuk e ke problem që po e shtyjmë
udhëtimin edhe një ditë, apo jo?
Në veçanti donte që ti
të takosh motrën e tij.
Motrën e tij.
Znjsh. Elizabeta!
Motra ime, Znjsh. Xheorxhiana.
Vëllai im më ka folur kaq shumë për ty,
- saqë më duket sikur jemi shoqe që tani.
- Faleminderit.
- Sa piano e bukur.
- Vëllai im ma ka dhënë.
- Nuk duhej.
- Duhej.
- Shumë mirë atëherë.
- Lehtësisht e bindur, apo jo?
Vëllait tënd të pafat njëherë ju desh të duronte
të luajturën time për të gjithë mbrëmjen.
- Por ai tha që ti luan kaq mirë.
- Atëherë ka gënjyer veten thellësisht.
- Thashë luan "goxha mirë".
- Oh "goxha mirë" nuk është "shumë mirë".
Jam e kënaqur.
- Z. Gardiner, a ju pëlqen peshkimi?
- Shumë.
Do të më shoqëronit tek liqeni këtë pasdite?
Banorët e tij janë lënë në qetësi për shumë kohë.
- Me kënaqësi.
- A luani duete, Znjsh. Elizabeta?
- Vetëm kur jam e detyruar.
- Vëlla, duhet ta detyrosh.
Peshkim madhështor, shoqëri e mirë.
Çfarë djali i shkëlqyer.
Faleminderit shumë, Z. Darsi.
Një letër për ju, zonjë.
Oh, është nga Xhejn.
Është lajmi më i tmerrshëm.
Lidia është arratisur...
...me Z. Uikam.
Kanë shkuar Zoti e di se ku.
Ajo nuk ka para, as njohje.
Kam frikë se ka humbur përgjithmonë.
Ky është faji im.
Vetëm sikur ta kisha ekspozuar
Uikamin kur duhej.
Jo, është faji im.
Mund ta kisha parandaluar këtë
duke qënë e hapur me motrat e mia.
Është bërë ndonjë gjë për ta gjetur?
Babai im ka shkuar në Londër,
por e di se nuk mund të bëjë asgjë.
Nuk kemi as shpresën më të vogël.
Nëse do mund t'ju ndihmoja.
Zotëri, mendoj se është shumë vonë.
Kjo është e rëndë, në të vërtetë.
Po ju lë. Mirupafshim.
Duhet të shkojmë menjëherë.
Do ti bashkohem Z. Benet dhe të gjejmë
Lidian përpara se të shkatërrojë familjen.
Pse e lanë Forsterat larg syve?
Gjithnjë thoja se ata ishin të papërshtatshëm
për të mbajtur përgjegjësi për të.
- Dhe tani ajo është e shkatërruar.
- Të gjitha jeni të shkatërruara.
Kush do ju marrë ju tani
me një motër të degraduar?
I shkreti Z. Benet tani do ti duhet
të luftojë me të pabesin Uikam
dhe pastaj të vritet.
Akoma se ka gjetur, Mama.
Z. Kolins do të na përzërë
përpara se të qetësohet.
Mos u alarmo kaq shumë. Xhaxhi ynë
është në Londër duke ndihmuar në kërkim.
Lidia duhet ta dijë çfarë po iu
bën kjo situatë nervave të mia.
Duke u dridhur e duke gulçuar!
Vogëlushja ime Lidia, vogëlushja ime!
Si mund t'ja bënte një gjë
të tillë mamasë së saj të shkretë?
- Nuk mund ta bësh atë!
- Mos u sill si fëmijë.
- Kiti, ma jep.
- Për kë është?
I adresohet babait.
Është shkrimi i xhaxhait.
Papa, ka ardhur një letër.
- Më lërni të kap frymën.
- Është me shkrimin e xhaxhait.
- Ai i ka gjetur.
- A janë martuar?
- Nuk e kuptoj shkrimin e tij.
- Ma jep mua.
A janë martuar?
Do të martohen nëse babai bie dakort për të
paguar 100£ në vit për të. Ky është kushti i tij.
- Do të biesh dakort me këtë, baba?
- Sigurisht.
Zoti e di sa duhet të ketë shpenzuar
xhaxhai juaj më atë burrë të përçmuar.
Çfarë do të thuash, baba?
Askush nuk do të martohej me Lidian
me një joshje aq te lehtë sa 100 £ në vit.
Xhaxhai juaj duhet të ketë qënë shumë bujar.
Mendon se është një shumë e madhe?
Uikam është budalla nëse
pranon më pak se 10,000 £.
- Mos e dhëntë Zoti!
- Baba!
Lidia e martuar dhe 15 vjeçe vetëm!
Bjeri këmbanës, Kiti.
Duhet të vishem dhe ti them Znj. Lukas.
Oh, të shikoj fytyrën e saj.
Thuaji shërbëtorëve që
do ju *** një tas me ponç.
- Duhet të falenderojmë xhaxhain.
- Ai duhet të na ndihmojë.
Është shumë më i pasur se ne dhe
nuk ka fëmijë. Vajzë e martuar!
Vetëm për këtë mendon vërtetë?
Kur të kesh pesë vajza, Lizi, më thuaj
çfarë tjetër do ti okupojë mendimet tua.
Atëherë ndodhta do ta kuptosh.
Ti nuk e di se si është ai.
- Lidia!
- Oh, Mama!
E takuam Sara Sims në karrocën e saj.
Kështu që i hoqa dorezat
që ajo të shikonte unazën
Pastaj u ktheva dhe
buzëqesha sikur asgjë...
Jam e sigurt që nuk ishte as përgjysëm
rrezatuese sa ç'je ti, e dashur.
Duhet që të gjithë të shkoni në Brajton.
Ai është vend për të gjetur burra.
Shpresoj të keni gjysmën e fatit tim.
Lidia.
Dua të dëgjoj çdo detaj të vogël,
Lidia, e dashur.
Jam emëruar në një regjiment në veri të Anglisë.
Më vjen mirë.
Afër Njukasell.
Do të shkojmë atje javën e ardhshme.
- Mund të vij dhe të rri me ju?
- As që bëhet fjalë.
Erdhi mëngjesi i së hënës
dhe unë isha shumë në ankth.
Nuk dua ta dëgjoj.
Aty ishte tezja duke predikuar
ndërkohë që po lexonte një lutje.
- Ishte tmerrësisht e pakëndshme.
- Nuk mund ta kuptosh se pse?
Por nuk dëgjova asnjë fjalë, sepse
po mendoja për të dashurin tim, Uikam.
Mezi prisja të dija nëse do të
martohej me pallton e tij blu.
Veriu i Anglisë, besoj,
mburret për peisazhet spektakolare.
Kështu që mendova, kush do të bëhet
shoqëruesi ynë nëse ai nuk kthehet?
Për fat, u kthye, ose do na
ishte dashur të pyesnim Z. Darsi.
- Z. Darsi!
- Harrova!
- Nuk duhet të kisha thënë asnjë fjalë.
- Z. Darsi ishte në dasmën tuaj?
Ai na zbuloi.
Pagoi për dasmën, komisionin e
Uikam, gjithçka.
Por më tha të mos tregoja.
- Z. Darsi?
- Mjaft, Lizi.
Z. Darsi ndonjëherë nuk është as
përgjysëm teje i lartë dhe i fuqishëm.
Kiti, a e ke parë unazën time?
Më shkruaj shpesh, e dashur.
Gratë e martuara kurrë nuk kanë
shumë kohë për të shkruar.
Mund të them që nuk do kesh.
Kur u martova me babain tuaj, dukej sikur
dita nuk kishte orë të mjaftueshme .
Motrat e mia mund të më shkruajnë, sepse
ato nuk kanë asgjë tjetër për të bërë.
Asgjë s'është më e keqe
se ndarja nga fëmijët.
Dukesh kaq e mjerë pa ta.
- Mirupafshim.
- Mirupafshim, Lidia. Mirupafshim, Z. Uikam.
Pafshim, Kiti. Pafshim, Papa.
Nuk mund ta imagjinoj çfarë bën babai
juaj me gjithë atë bojë shkrimi.
Znj. Benet.
A e dëgjuat lajmin, zonjë?
Z. Bingli po kthehet në Nedherfilld.
Znj. Nikols po merr një kofshë derri.
Ajo e pret atë nesër.
Nesër?
Jo se më intereson.
Z. Bingli s'është asgjë për ne.
Jam e sigurt që nuk dua
ta shoh kurë më, jo.
Nuk duhet të flasim asnjë fjalë për këtë.
Është e sigurt që ai po vjen?
Po, zonjë. Besoj se është vetëm.
Motra e tij do rrijë në qytet.
Pse mendon se jemi të interesuara,
nuk ia kam idenë. Hajdeni, vajza.
Më mirë të shkojmë në shtëpi
menjëherë e ti tregojmë Z. Benet.
Paturpësia e njeriut. Pyes vetën
nëse do guxojë të shfaqë fytyrën.
Jam mirë, Lizi.
Thjesht jam e gëzuar që është vetëm
sepse do ta shohim më pak.
Jo se kam frikë nga vetvetja.
Por më shqetësojnë fjalët e të tjerëve.
Oh, më falni.
Ai është këtu. Ai është këtu.
Është tek dera.
- Z. Bingli!
- Z. Bingli?
Oh, Zot!
Të gjithë silluni natyrshëm.
Çfarëdo që të bëni,
mos u tregoni imponuese.
Është dikush me të.
Z. Siekaemrin, ai i kapardisuri.
Z. Darsi? Çfarë paturpësie.
Çfarë i thotë mendja që vjen këtu?
Rri e qetë, Xhejn. Meri, hiqe atë gjë njëherë.
Gjej ndonjë gjë që hyn në punë.
Oh, Zot, do të kaloj ndonjë krizë,
jam e sigurt.
Kiti.
- S'mund ta lëmë këtë këtu.
- Meri, fjongot, fjongot.
Meri, ulu njëherë. Meri!
Z. Darsi dhe Z. Bingli, zonjë.
Sa na bëhet qejfi që të shohim, Z. Bingli.
Kanë ndodhur shumë ndryshime qëkur ikët ju.
Znjsh. Lukas është martuar dhe rregulluar.
Dhe një nga vajzat e mia po ashtu.
Do ta kishit parë në gazetë,
edhe pse nuk ishte përshkruar
ashtu siç duhej.
Shumë shkurtimisht.
Asgjë për familjen e saj.
Po, kam dëgjuar.
Ju ofroj urimet e mia.
Por është shumë e vështirë
të kem Lidian larg meje.
Z. Uikam është transferuar në Njukastell,
kudo që kjo është.
Do të rrini gjatë në fshat, Z. Bingli?
Vetëm pak javë. Për gjuajtje.
Kur ti keni vrarë gjithë zogjtë tuaj,
ju lutem të vini këtu e të
gjuani aq sa të doni.
Z. Benet do të jetë shumë i lumtur t'ju presë
dhe do të ruajë tufat më të mira për ju.
Mrekulli.
- A jeni mirë, Z. Darsi?
- Goxha mirë, faleminderit.
Shpresoj që moti të rrijë mirë për sportin tuaj.
- Unë kthehem nesër në qytet.
- Kaq shpejt?
Xhejni im duket mirë, apo jo?
Duket në të vërtetë.
Epo, them se duhet të ikim.
Darsi. Ishte kënaqësi t'ju
shihnim prapë të gjithave.
Znjsh. Elizabeta. Znjsh. Benet.
Duhet të vini prapë.
Dimrin e fundit, ju premtuat
të kaloni një darkë familjare me ne.
Nuk e kam harruar, siç e shikon.
Të paktën tre pjata.
Më falni.
Shumë çuditshëm.
Ne do hynim brenda dhe
ajo do të thoshte, "Uluni."
Kështu që, ndjehem...
Oh, kjo është një katastrofë , apo jo?
Ishte...
- Znjsh. Benet.
- Z. Bingli.
Thjesht do hy brenda dhe do ta them.
Po, ekzaktësisht.
Më vjen mirë që mbaroi.
Tani mund të bëjmë njohje të reja.
Oh, po.
Nuk mund të më mendosh aq të dobët
sa për të qënë në rrezik.
Mendoj se je në rrezik të madh për ta bërë
atë më të dashuruar se kurrë me ty.
- Më vjen keq që erdhi me Z. Darsi.
- Mos e thuaj këtë.
Pse jo?
Xhejn.
- Kam qënë shumë e verbër.
- Çfarë do të thuash?
Shikoni, është ai.
U kthye. Erdhi prapë.
E di që e gjithë kjo është jonormale,
por do doja t'ju kërkoja privilegjin
për të folur me Znjsh. Benet.
Vetëm.
Të gjithë në kuzhinë, menjëherë.
Përveç teje, Xhejn, e dashur, sigurisht.
Oh, Z. Bingli, sa mirë t'ju
shoh prapë, kaq shpejt.
Së pari, më duhet të të them që kam qënë
idioti më i patolerueshëm dhe budalla.
Kiti, qetësi.
Po.
Njëmijë herë po.
Faleminderit Zotit për këtë.
Mendova se nuk do të ndodhte kurrë.
Besoj se do t'ia dalin për së mbari bashkë.
Karakteret e tyre janë të ngjashme.
Do të mashtrohen bindshëm nga shërbëtorët e tyre.
Dhe do të jenë shumë bujar me pjesën tjetër,
gjithmonë do t'i rrisin të ardhurat e tyre.
Do t'i rrisin të ardhurat?
Ai fiton 5,000 në vit.
E dija se ajo nuk ishte aq e bukur për asgjë.
"...duhet të jetë e lirë nga mungesa e sinqeritetit.
Ajo thjesht mund ta drejtojë veten
efektivisht ndaj ndjenjave të të tjerëve
mendja e të cilëve shkëlqen me
ngrohtësinë e ndjeshmërisë
dhe argumentet e të cilëve
gjenerohen nga bindjet.
Ajo duhet të ndjejë ndikimin e atyre
pasioneve dhe emocioneve
që ajo dëshiron t'i frymëzojë..."
Mund të vdesësh nga lumturia?
A e di që ai nuk ia kishte idenë
që unë isha në qytet në pranverë.
- Si u shpjegua?
- Mendoi se isha indiferente.
- E padepërtueshme.
- Pa dyshim i helmuar nga motra e tij.
Bravo. Ky është fjalimi më i paharrueshëm
që ke mbajtur ndonjëherë.
Oh, Lizi, nuk do doja asgjë,
vetëm të të shihja ty kaq të lumtur.
Nëse do kishte një burrë kaq të mirë për ty.
Ndoshta Z. Kolins ka një kushëri.
- Çfarë është kjo?
- Çfarë?
Ndoshta ai ka ndryshuar mendje.
Po vij!
Po.
Zonja Katerina.
Pjesa e mbetur e pjellës tuaj,
e marr me mend?
Të gjitha përveç njërës.
Më e vogla është martuar së fundmi, zonjë.
Më e madhja mori propozimin sot.
- Keni një kopësht shumë të vogël.
- Mund t'ju ofroj një çaj?
Absolutisht jo. Duhet të flas
me Znjsh. Elizabeta Benet, vetëm.
Si një çështje urgjente.
Nuk mund ta kesh të vështirë, Znjsh. Elizabeta,
për ta kuptuar pse jam këtu.
Në të vërtetë gaboheni, nuk mund ta
marr aspak me mend arsyen e këtij nderi.
Znjsh. Benet të paralajmëroj,
nuk jam për tu tallur.
Një raport shumë alarmues më ka arritur.
Që ti tenton të bashkohesh
me nipin tim, Z. Darsi.
E di që kjo është një e pavërtetë skandaloze.
Gjithsesi duke mos dashur ta lëndoj atë
duket e supozuar këtë të mundur, u nisa
menjëherë për të bërë të ditur qëndrimin tim.
Nëse e dije se është e pamundur, pyes
veten pse u munduat të vinit kaq larg.
Të të dëgjoj ty duke e kundërshtuar, Znjsh. Benet.
Ardhja jote do ishte më shumë konfirmim, sigurisht,
nëse në të vertetë një raport i tillë ekziston.
Nëse? Pretendoni që nuk jeni në dijeni të tij?
Sikur nuk është qarkulluar me zell nga vetë ti?
Nuk kam dëgjuar kurrë për këtë.
Mund të deklaroni që nuk ka shkas për këtë?
Nuk pretendoj të posedoj sinqeritet
të njëjtë me ju zonjë.
Ju mund të bëni një pyetje që unë
mund të zgjedh të mos i përgjigjem.
Kjo nuk është parë as dëgjuar.
Ju ka bërë nipi im një ofertë për martesë?
Ju zonjë e keni deklaruar të pamundur.
Më lejoni të sqarohem. Z. Darsi është i fejuar
me vajzën time.Tani çfarë keni për të thënë?
Nëse është kështu, ju nuk mund të mendoni
që ai do të më bënte një ofertë mua.
Ti vajzë egoiste. Ky bashkim është
planifikuar që në vogëlinë e tyre.
Mendon se mund të prishet
nga një vajzë me lindje inferiore
arratisja e motrës të së cilës rezultoi
në një martesë skandaloze të stisur,
e arritur vetëm me shpenzimet e xhaxhait tuaj.
Parajsë e ***!
Kaq shumë e meriton Pemberli të ndotet?
Më thuaj njëherë e mirë,
a je e lidhur me të?
Nuk jam.
A premton të mos angazhohesh
kurrë në një lidhje të tillë?
Nuk do të angazhohem dhe
me siguri kurrë nuk duhet.
Më keni ofenduar në çdo mënyrë të mundshme
dhe s'mund të kem asgjë më shumë për të thënë.
Më duhet t'ju kërkoj të largoheni menjëherë.
Natën e mirë.
Kurrë nuk jam trajtuar kështu
në të gjithë jetën time!
- Çfarë po ndodh?
- Thjesh një keqkuptim i vogël.
Njëherë në jetën tuaj,
më lini të qetë!
- S'munda të flija.
- As unë. Tezja ime...
Po, ishte këtu.
Si mund të kërkoj falje për një sjellje të tillë?
Pas asaj çfarë ke bërë për Lidian
dhe, dyshoj, edhe për Xhejn,
jam unë që duhet të të falenderoj.
Duhet ta dish. Sigurisht që duhet
ta dish që ishte e gjitha për ty.
Je shumë bujare për tu tallur me mua.
Besoj se fole me tezen time mbrëmë
dhe kjo më mësoi të shpresoja
siç nuk e kisha lejuar veten më përpara.
Nëse ndjenjat e tua janë prapë ato që ishin
prillin e kaluar, më trego njëherë e mirë.
Ndjenjat dhe dëshirat e mia nuk kanë ndryshuar.
Por një fjalë nga ti do
të më heshtë përgjithmonë.
Nëse, në njëfarë mënyrë,
ndjenjat e tua kanë ndryshuar...
...do më duhet të të them,
më ke magjepsur,
në trup e shpirt, dhe të dua...
të dua... TË DUA.
Dua të mos ndahem kurrë nga ti që sot e tutje.
Mirë, atëherë.
I ke duart e ftohta.
Mbylle derën, të lutëm Elizabeta
Lizi, a të ka lënë mendja?
Mendoja që e urreje burrin.
- Jo, Papa.
- Ai është i pasur, të jesh e sigurt.
Dhe do të kesh karroca më të mira se Xhejn.
Por a do të të bëjë të lumtur kjo?
A ke kundërshtime të tjera përveç
besimit që jemi të ndryshëm?
Asgjë.
Të gjithë e njohim të jetë krenar,
dhe tip i pakëndshëm.
Por kjo nuk do ishte asgjë nëse ti e pëlqen.
Unë e pëlqej.
Unë e dua.
Ai nuk është krenar. E kisha gabim.
Isha krejtësisht gabim në lidhje me të.
Ti nuk e njeh, Papa. Nëse do të të
thoja si është ai në të vërtetë,
dhe çfarë ka bërë...
Çfarë ka bërë?
Por ajo nuk e pëlqen.
Mendoja se ajo nuk e pëlqen.
Edhe unë. Të gjithë ne.
Duhet ta kemi pasur gabim.
- Nuk do të ishte hera e parë, apo jo?
- Jo, as e fundit, guxoj të them.
Zot i madh.
- Më duhet ta paguaj.
- Jo.
Nuk duhet t'i thuash kujt.
Ai nuk do donte.
Ne e keqgjykuam, Papa.
Unë më shumë se askush. Në çdo mënyrë.
Jo vetëm në këtë aspekt.
Kam qënë absurde.
Por ai ka qënë budalla në lidhje me
Xhejn, dhe për shumë gjëra të tjera.
Por pastaj, ashtu kam qënë edhe unë.
E shikon, ai dhe unë jemi...
Ne jemi kaq të ngjashëm.
Të dy jemi shumë kokëfortë.
Papa, unë...
Ti e do vërtëtë, apo jo?
Shumë.
Nuk mund ta besoj se ndokush të meriton.
Por mesa duket jam i emocionuar.
Kështu që unë jam miratimin tim me zemër.
Nuk mund të isha ndarë nga ti,
Lizi im, për dikë më pak të vlefshëm.
Faleminderit.
Nëse ndonjë zotëri vjen për Merin apo Kiti,
për hir të Zotit, futini brenda.
Jam në kohën e lirë.