Tip:
Highlight text to annotate it
X
INDIANA XHONS DHE MBRETËRIA
E KAFKËS KRISTALE
Hej ti atje, a do ta bëjmë?
Të bëjmë gara?
Argëtuese është.
- Hajde.
- Hajde.
Të lutem!
Shkojmë.
Shkojmë.
Shkojmë më shpejtë.
NEVADA 1957.
Më falni, i tërë vendi
është i mbyllur për
testimin e armëve në 24
orët e ardhshme.
Kjo bënë fjalë edhe për të tjerët.
- Mirëdita.
Kjo vlen edhe për ty, kapiten.
Pentagoni e ka dërguar atë...
VENDI I NDALUAR
Rusët.
Kjo nuk do të jetë e lehtë.
- Jo si dikur.
Kemi qenë ne më shumë.
- Kemi qenë më të ri.
Kemi qenë ne më shumë.
- Kemi qenë më të ri.
Unë akoma jam i ri.
- Kemi pasur armë.
Lëshoj duart,
mos na mbyt neve me fjalë.
Mendoj që nuk mund ta durosh ti këtë.
I njihni këta, po.
Vdis.
Më falni, unë jam shoku Vdis.
Ja kapni duart atij!
Më falni!
Ku është i gjetur. - Në Meksikë,
kanë gruposur në pluhur.
Nuk jeni nga këtu, apo jo.
- Nga mendoni që jam, dr Xhouns.
Sipas atyre dhëmbëve dhe
zylyfëve mendoj
që ajo do të ishte
Ukraina perendimore.
Kapiteni dr Irina Spalko, tri herë
e kam pranuar medaljen e Leninit.
Dhe medaljen e heroit të punës
socialiste, dhe pse.
Sepse di gjëra para të gjithëve.
E çfarë nuk di që të marr vesh.
E ajo që
më duhet ta di tani është këtu.
Ju jeni një mashkull i rëndë
për lexim.
Do e bëjmë këtë, siç thuhet.
Në mënyrë të vjetër.
Do t'na thoni neve, do t'na ndihmoni
neve ta gjejmë atë çfarë kërkojmë.
Në këtë magazinë ju dhe qeveria
e juaj keni fshehur të gjitha sekretet.
Kjo është bazë ushtarake në të cilën
kurrë më parë nuk kam qenë.
Gjëja të cilën e kërkojmë është i
dimenzionit dy metra me një metër
e gjysëm së bashku me 66 cm.
Mbetjet e kutisë janë të
mumifikuara.
Kjo nuk ju duhet e njohur.
Nga ideja për ju që di ti
për cilën
kuti po flisni.
Sepse para dhjetë vitesh ju
keni qenë pjesë e ekipit
i cili e ka shikuar atë.
Dëgjoni...
Nuk e di për çfarë po flitni.
- Do t'na ndihmoni ta gjejmë atë.
Më duhet kompasi, veri, jugu,
lindja... - Perendimi.
Nuk keni kompas...
Më duhen plumbat tuaj.
Përmbajtja e asaj kutie është e
magnetizuar.
Treba mi barut. Želite
li moju pomoç?
Mos luani me mua, dr Jones.
Çfarë është mrekullia e tërë kësaj?
Nëse është akoma i magnetizuar,
metali
në këtë barut do të tregon
udhën.
Mi jepni mbetjet e asaj
pushke gjuetie.
Ma jepni thikën.
- Shpejtë.
Gjuani armën ose kapiteni
dr. Spalko do jetë e vdekur.
Pse Mek?
- Çfarë të të them,
Kapitalist jam, e ata paguajnë.
Pas të gjitha këto vitesh të
kaluara duke i spiunuar të kuqtë,
në ty kam shikuar mikun.
Budalla i vjetër, nuk mundem përsëri
të qëndroj duar thatë.
Keni fjalët e fundit, dr. Jones?
Lëshoni armët.
Në rregull, mik.
Mallkim, kam menduar që
ka qenë më afër.
Hajde, hajde.
Mos u bë i mençur, nuk e di ti.
Nuk di ti, nuk di.
Nuk e ke ditur.
Këtu, ndalu.
Është dikush?
Është dikush këtu...
Prit pakës.
Ajo nuk mund të jetë e mirë.
Largohuni, mos i heqni maskët,
vetëm dhjetë sekonda jo
pas eksplodimit.
Ajo nuk mund të jetë e mirë aspak.
Pritni.
Ashtu është, mos pritni në mua.
Minus 15 sekonda.
Minus dhjetë sekonda.
9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1,
ndezje.
Nuk kam pasur shkas të besoj që
Meku ka qenë spiun.
Ka qenë Ml-6 kur kam qenë në OSS.
Kemi pasur 30 misione në
Evropë dhe në Pacifik.
Mos na përshëndetni me dosjen
e juaj të luftës,
të gjithë kemi qenë në ushtri.
Me të vërtetë?
Në cilën anë keni qenë?
E kuptoni rëndësinë e situatës suaj.
Ju keni ndihmuar agjentëve të
KGB-së të cilët
kanë hyrë në bazën sekrete
të ushtrisë në
mes të SHBA-së, në shtetin tim.
Çfarë ka pasur në kutinë e
çeliktë të cilin e kanë marrur?
Ju na thoni neve,
ju e keni parë atë.
Mendoni në atë fijasko të
aero forcave të
47-tës?
Jam i futur në autobus me dritaret
e zeza dhe me 20 njerëz
me të cilët nuk kam
guxuar të flas.
Na kanë mbajtur neve
në mes të natës dhe në mes
të kurrçkafit
për një projekt që të tregonin
pjesët e magnetizuara të mbetura
të cilët i mbullojnë
pjesët e shkatërruara.
Askush nuk e ka marrë foton e tërë.
Nu kanë kërcenuar neve nëse
flasim për atë ndonjëherë.
Më thuani çfarë ka pasur në kuti.
Andy, e di që është rrezik
ngjitja nëpër ftohës, ato mund
të jenë kurtha.
Është bukur edhe që të shoh ty.
- Lirohuni,
unë garantoj për dr. Jonesin.
Çfarë po ndodhë? KGB-ja në
tokën Amerikane.
Kush është ajo grua?
Trego për të diçka.
- E gjatë, e hollë, të viteve
30-të, ka pasur me vete një shpatë.
Po, ajo është.
- Je i sigurtë që ajo është këtu?
Ka qenë dhe ka shkuar.
- Kush është ajo?
Irina Spalko, ka qenë dora
e tretë e Stalinit.
I pëlqen dituria, nëse mund të
quhet
dituri psiqike.
E udhëheq ekipin nga Kremlini
nëpër tërë botën,
duke groposur artefaktët
për të cilët mendon
të ketë aplikacionin
paranormal ushtarak. - Rose.
Largohu, Paul. Nuk janë të
gjithë në ushtri komedian,
e sigurisht nuk është as Indy.
Për çfarë më akuzoni përveç
jetesës së eksplodimit
nuklear?
Për asgjë tjetër, por
miqësia juaj me
George Mckyle, i bënë të gjitha
aktivitetet e juaja të dyshimta,
duke i marrë parasysh edhe
ato në mes të luftës.
- Jeni i çmendur.
E dini se sa medalje ky birë
bushtre ka marrë?
- Me siguri shumë.
Por, a i keni merituar ato?
Dr. Jones, të themi që tani jeni
shumë interesant në biro.
...janë okupuar 600 vite derisa
nuk është
lashuar 2500 para erës së re.
Nuk ka të dhëna pse kanë vendosur
ta lëshojnë vendin
e përkryer të shëndoshë.
Profesor, a mund të flasim?
Hapni librat, shikojeni
faqen 4.
Kur të kthehem, do ta
kontrollojmë mundësinë
në mes të migracionit dhe
egzodusit.
Çfarë...
Nuk kam pasur ide që shtytja
vjen nga
këshilli i regjionit,
FBl-ja është paraqitur në mëngjes,
ju ka kontrolluar kabinetin,
ka kërkuar dokumentet.
Ju jeni dekan, pse nuk i keni
penguar ata, nuk kanë të drejta.
I kanë të gjitha të drejtat,
nuk janë vandal por agjenta
shtetëror me lejet për kontrollë.
Fakulteti nuk do të përzihet
në atë kontraverzë,
jo në këtë klimë.
Po më largoni mua?
- Një pushim i dhunshëm.
Po më largoni mua. - Kanë vendosur
që t'ju paguajnë pagën e tërë.
Nuk i dua paratë e tyre.
Mos u bëni budalla, nuk e di se
në çfarë kam kaluar që
t'ju dhuroj këtë juve.
Nëpër çfarë të është dashur
të kalosh, Çarli?
Kam dhënë dorëheqje.
Ja. - Po shkoj në New York, në
mes të natës në Londër për fillim.
Ndoshta do të përfundoj si
profesor në Leipzig.
Do të lajmëroj kur të vendosem
që t'mi dërgosh gjërat tjera.
Nuk mundem asesi të mbaj këtu.
Nuk e njoh më
këtë shtet.
Qeveria vetëm po i sheh
komunistat në ne.
Kush edhe do ta quante atë
karierë.
Si i ka pranuar Diedra lajmet?
- Si do ti pranonte çdo
grua kësi lajme?
Në fytyrë ka pasur ndenjën e
ndryshuar dhe me panikë.
Kurrë nuk është dashur të
dyshoj në
ty, mik.
Këto ditë ke shkas që të dyshosh
në miq.
Brutal disa vite.
Së pari babi, e pastaj Marcusi.
Jeta së pari të mundëson gjërat
e pastaj ti merr ato.
Vetëm edhe një gjysëm gote.
Plak. Profesor.
Ju jeni dr. Jones.
Kemi shkuar nga peroni, djalë.
Ju jeni mik i dr. Oxlejit.
Harold Oxley, arkeologu,
çfarë me atë?
Do ta vrasin.
Nuk kam biseduar me atë që 20 vite.
Një njeri i mrekullueshëm.
Të vë në gjumë vetëm me tregime.
- Ai këtë mirë e di.
Quhem Mat Williams.
- Çfarë emri është ai?
Keni problem me atë?
- Ngadalë.
Çfarë janë lidhjet tuaja me Oxlejin?
Kur babai më ka vdekur në luftë,
Oxley i ka ndihmuar nënës
që t'më rritë mua.
Po thua që do të vret dikush.
Para 6 muajsh nëna e ka marrë
një letër
nga Oxleji, ai ka gjetur një
kafkë kristale.
Të cilën e ka gjetur
ai tipi Mitchel.
Oxley dhe unë kemi qenë
të pasionuar me atë në
fakultet, nga ti di për atë?
Vetëm për atë ka folur,
për shtatë idole.
Ai është numri i kafkave
kristale në botë,
njërën e kam parë në muzeun
britanik.
Vepër interesante,
por ajo do të ishte e tëra.
Oxley e ka gjetur rrugën, thotë
që e vërtetë është dhe që do të
shkon në atë vend që quhet Akatur.
Këtë e ka thënë, je i sigurtë.
- Po, këtë e ka thënë. Çfarë është kjo?
Ai është një qytet mitik
i humbur në Amazonë.
Konkvistadorët e kanë quajtur
atë El Dorado.
Ai ka qenë një fis i
zgjedhur nga Zoti
para 7000 vitesh që të ndërton
një qytet vigan nga ari i pastër.
Kanë pasur akvadukt, rrugët
dhe teknologjinë
e cila nuk është parë pesëqind
vite të tjera.
Francisco de Oriana është zhdukur
në Amazonë duke e kërkuar atë
në vitin 1546.
Gati kam qenë i vdekur nga
tifoja duke e kërkuar atë.
Mendoj që nuk ekziston. - Pse Oxi
ka dëshiruar ta dërgon kafkën atje?
Legjenda thotë që kafka e kristaltë
është vjedhur në shekullin 15 ose 16
dhe ai që e kthen kafkën në
kështjellë dhe në qytet...
do të ketë kontrollën nën forcën e saj.
- Forca, domethënë ajo ka një forcë, apo jo?
Nuk e di vogëlush,
ai është vetëm tregim.
Ka qenë një letër në zyren e
Oxit. Ka shkuar ta gjej ajo.
Atë e kanë marrë si peng,
e tani e kanë marrë edhe atë.
Oxi e ka fshehur dikund atë kafkë. Nëse
nëna atë nuk e gjen, do ti vret ata të dy.
Ajo ka thënë që ti do t'më ndihmosh.
- Unë? Si të quhet nëna?
Mary Williams, ju kujtohet.
- I njoh shumë Mary.
Mbylleni, po flisni për nënën time.
Nuk të duhet gjithmonë të
falenderohesh
që të tregosh se sa je i fortë,
ulu, të lutem.
Nuk e di pse ju ka thirrur juve,
ju jeni si një
plaçkitës i varreve.
Unë jam profesor i arkeologjisë.
- Ju jeni mësues, ajo
është një ndihmë e madhe.
Më ka thirrur para dy javësh
nga Amerika jugore, ka thënë
që ka ikur,
por po e ndjekin.
Ka thënë që ma ka dërguar
letrën e Oxit që t'ju *** juve atë.
E kam hapur,
por gjërat janë çmenduri,
edhe as nuk është në anglisht.
E shikoni.
I sheh ata të dy në shank?
Mendoj që nuk kanë ardhur për pije.
Kush janë atë?
- Nuk e di, FBl-ja.
Ejani, dr. Jones.
- Le të jetë KGB.
Dhe merreni letrën me vete.
- Cilën letër?
Të cilën ju ka dhënë zotëri
Williams mu tani.
Dukem unë si postier?
Nuk do të themi përsëri,
ejani tani.
Ose çfarë?
Tentim i mirë, voglush, por
mendoj që mu tani e ke marrë
në takim me revolet.
Jashtë, tani.
Mu tani kanë ardhur.
- Çfarë?
Ai është djali im.
Jashtë.
Kapeni atë maskara.
Nëna yte nuk ka ikur,
e kanë liruar atë që të mundej
t'ju dërgoj letrën.
Që të mundesh ti t'ma dërgosh
që unë ta përkthej atë.
Kapeni atë.
Ngjitu, plak.
Nisu. Nisu.
Kjo është çmenduri.
Dikush do të lëndohet.
Fashën në të majtë.
Ndahu, ndahu. - Po shkon
shumë shpejtë. - Ai është
gjë e mendimit.
Më falni, dr Jones, kam një
pyetje në modelin normativ.
Ti je fëmijë gordo,
pjesën e madhe të jetës
e kam kaluar në teren.
Nëse dëshiron të jesh arkeolog
i mirë,
duhesh të dalesh nga libraria.
Ai është Francisco de Oriama,
konkvistador
i cili është humbur
duke kërkuar kafkën.
Bash siç kam menduar, kioma.
- Çfarë është ajo.
Gjuha e vdekur latino Amerikane
baza parakolumbiane.
Po i sheh ideogramet,
definitivisht kioma.
E flet ti atë?
Askush nuk e flet atë,
as nuk është çudi
për 3000 vite,
ndoshta do t'ja dal ta lexoj,
por më duhet ta kontrolloj mirë.
Për plak nuk je shumë
i keq në të rrahura.
Faleminderit.
- Ke rreth tetëdhjetë.
Ajo është e pazgjidhur akoma.
Oxley ka shkruar
pazgjishmërinë në gjuhën e vdekur.
I ndjek linjat të cilat mund ta
lexojnë vetëm Zotërat, që ka
dërguar deri tek djepi i de Orianit
të cilën e kanë ruajtur
të vdekurit e gjallë.
Flet për shtëpinë e luanave.
- Kush është ajo?
Mbaje këtë.
- Geoglife, vizatimet e vjetra
titanike, të prera
në tokën e shkretëtirës në
Peru.
Nga toka nuk duket në asgjë.
Por nga qielli...
Vetëm zotërat mund ti lexojnë ato
sepse vetëm zotërat jetojnë atje.
Oxley na thotë neve që kafka
është në Neski, Peru.
Më në fund, e kanë parë atë.
Oxley ka shkuar
në qytet para disa muajve
duke u paraqitur si një i çmendur.
Policia e ka mbyllur në çmenduri.
Ajo është këndej.
- Cili është ai spanjollisht,
nuk e kam kuptuar asnjë fjalë,
çfarë është ajo?
Kecua, dijalekt insk lokal.
- Ku e ke mësuar atë?
Një tregim i gjatë.
- Kam kohë.
Kam qenë më Pancho Villën, disa
djem të tij e kanë foluar
atë gjuhë.
Po bënë shaka.
- Ke pyetur.
Pancho Villa.
- Mu tani më kanë marrë si peng.
Pancho Villa.
Ajo ka qenë lufta
kundër Viktorianëve.
Sa vjeç i ke pasur atëherë?
Si ti përafërsisht.
- Prindërit duket që nuk
të kanë duruar.
Gjërat tek shtëpia kanë qenë
pakës të vështira.
As nëna e as unë nuk jemi në
marrëdhënje të mirë në mes veti.
Ke vetëm një,
disa jo aq shuëm të gjata.
Ajo ka faj, është zemëruar
sepse e kam lëshuar
shkollën,
mendon që jam jo punëtor.
E ke lëshuar shkollën.
Po, të këqijat. Shkollat private
të cilat
të mësojnë që të debatosh,
të luash shah, të vallëzosh.
Unë mendoj që ajo është humbje kohe.
Nuk ke përfunduar.
Shumë libra dhe arte të ndryeshme.
Më pqlqen të lexoj,
por vet zgjedh.
Si fiton? - I ndreq motorët.
- Dhe ashtu do të shkosh
deri në fund të jetës?
Ndoshta, të pengon kjo?
- Jo, nëse ajo të pëlqen ta bësh,
mos e lejo që dikush të pengon.
Kjo është ajo.
Thotë që Oxley nuk është këtu,
nuk e di ku është.
Kanë ardhur disa njerëz
dhe e kanë marrë me vete.
Njerëz me armë.
Ka qenë i apasionuar dhe ka vizatuar
vizatime nëpër muret e çelisë.
Gjëegjëza në letrën e tij
nuk ka kuptim,
të ndjekesh linjat të cilat
vetëm Zotërat
mund ti lexojnë ato
të cilat të dërgojnë tek
djepi i Orianit.
Ai nuk ka qenë i lindur në
Peru por në
Spanjë, ai është konkvistador,
ka ardhur për arin.
Çfarë i ka ndodhur? - Është
zhdukur me 6 veta, trupat
atyre nuk ju kanë gjetur.
Duhet të ishte çmendur.
Çfarë të ka ndodhur, Oxley?
Kjo nuk është kafka e Micielit.
Shiko përreth dhe të njejtat fjalë
në gjuhë të ndryeshme nga fillimi.
- Kthehu, kthehu, ku.
Ose kthe çfarë?
- Mendon kafkën.
Këtë e ka pasur në mendje.
- Kujt i është dashur ti kthehet?
I pastër.
Oxley nuk ka menduar në
vendin e lindjes së Oriaminit.
Djepi ka një domethënje të
ndryeshme
në gjuhën Maya.
Domethënë vendi i pushimit.
Oxley ka menduar në varrin e Oriamit.
Vizatimi në dysheme është vendi
ku është i varrosur.
A nuk ke thënë që është
zhdukur ai dhe që
askush nuk ja ka
gjetur atij varrin.
Duket që Harold Oxley ja ka gjetur.
Do ti vret plaçkitësit e varreve.
- Mirë është që nuk e kemi bërë atë ne.
Çfarë kërkojmë ne? - Nuk e di akoma,
ndoshta ndonjë komorë përfundi.
Mendoj që kam parë diçka.
- Po i sheh hijet.
Këtej të poshtë.
Këtej lartë.
- Po.
Çfarë është.
Shtizat janë të helmuara.
Qëndro atje.
Ti je mësues?
- Me honorar.
Rrugë pa kalim?
- Ndoshta.
Çfarë po bënë ashtu, largoje atë.
Ja zdritim.
Këtej.
Kjo është ajo.
Qetësohu. - Më ka kafshuar
shkorpioni, do të vdes.
Sa i madh?
- Shumë i madh.
Mirë është.
- Mirë.
Kur në fjalë janë shkorpionët,
që janë
sa më të mëdhenjë aq më mirë,
të vegjlit shpojnë.
Ja kafkat, shikoj ato.
- Si në vizatimin në çeli.
Jemi shumë afër.
Ajo është e bukur. Pse atë?
- Dikur indianët i kanë lidhur
kokat e fëmijëve të tyre.
Pse? - I kanë nderuar Zotërat.
- Atë nuk e do Zoti.
Mvaret kush është Zoti yt.
Nuk shkon ti askund shpejtë.
Profesor, kjo është rrugë e
pakalueshme, shikojeni.
Hajde, gjeni, sjelle torbën.
Kjo është e pabesueshme.
- Jo e vërtetë.
Mos prek asgjë.
Shenjat e këmbëve, dikush
shpejtë ka qenë këtu.
Ajo është shenjë. - Ndoshta dikush
ka qenë dy herë këtu.
Një, dy, tri, katër, pesë,
gjashtë. Shtatë.
Oriana dhe njerëzit e saj
ndoshta prap
kanë mbërritur deri në xhungël.
Më jep pakës dritë.
Nuk ke thikë, ndoshta.
Duket si të ketë vdekur dje.
- E kanë ruajtur.
Çfarë ka ndodhur?
- I lidhur është pesqind vite,
ajri nuk përshtatet me atë.
Faleminderit.
Nuk dëshiroj shpesh ta marrë
numrin tënd. - Në rregull është.
A ka qenë kjo e hapur?
Ai është. Oriana.
E tharrësin njeri agil,
dëshira e tij
për arin është legjendë.
Dikush ka qenë këtu dhe ka
shkuar, dhe
e ka lënë tërë arin dhe
artefaktet.
Çfarë kanë kërkuar tjetër?
Mbaje këtë.
E pabesueshme.
Nuk ka shenja të alateve.
Një pjesë
është dashur të del përmbi trurin.
Nuk është e mundshme,
edhe do të thyhej
edhe me teknologjinë e sotit.
Kristal nuk është i namagnetizuar.
- Shfrytëzoje arin.
Çfarë është kjo.
Mendon që ky ka qenë Zoti i tyre?
Mendon që kjo?
Ndoshta e kanë marrë këtë dhe janë
nisur në drejtim të anijeve në plazhë.
Ndoshta i kanë zënë ata
Indianët dhe
i kanë mbytur. Janë përleshur
në mes vete rreth
shpërblimit,
janë mbytur në mes vete.
Indianët ndoshta i kanë lidhur
ata dhe i kanë varrosur.
Disa qindra vite më vonë
është paraqitur Oxley,
e gjenë kafkën,
e dërgon atë, ndoshta në Akatur.
Por pastaj e kthen këtu.
E kthen këtu? Ai e ka kthyer atë.
E ka kthyer atje ku edhe e ka
gjetur. Pse?
Tung, Jounsey.
- Tung, Mek.
Është bukur që je paraqitur.
Kam dashur të ta shkapërdredh
trurin.
Ndoshta do të edhe përqafoj.
- Ke qenë në Louvre,
duke shikuar në kafkë
kur jemi takuar ne.
E kam kontrolluar situatën.
- Më ke borgj mua.
Çfarë
ti ju ke borgj atyre.
Kur jemi kthyer nga lufta,
sa emra ju ke treguar të kuqëve?
E di se sa njerëz të mirë
kanë vdekur për ty?
Mua do t'më lëshojnë nga këtu, e
pastaj do të ta thyej hundën, mik.
Mik, mendon që këtu bënë fjalë
për flamurin? - Në pyetje janë
vetëm paratë.
Një shumë e madhe parash,
nuk është e vlefshme
çfarë Rusët paguajnë,
ajo nuk është asgjë
në lidhje me atë çfarë është në
Akatur.
I tërë qyteti i artë,
atë e kanë kërkuar
konkvistadorët. Për emër të Zotit,
do të ishim të pasur.
Çdo para është para me gjak.
Duhet të jesh i mençur,
të bësh gjëjen e duhur.
Bash si ai.
Me fat që nuk ju kam mbytur
juve, keni jetuar
që prap të kemi ndihmën e juaj.
Më njihni mua, gjithmonë
më vjen mirë të ndihmoj.
Tani jam bërë vdekje, shkatërrues
i botës. I njihni këto fjalë.
Dr. Openhaimer,
pasi që e ka bërë
bombën atomike.
E ka cituar Biblën Hinduse.
- Ajo ka qenë frikë
nukleare.
Por tani është një gradë
tjetër e armatimit
i yni që ta marrim.
E juaja është që të frikësoheni.
Çfarë armatimi? - Kufiri i
ri i armatimit psikologjik,
kjo ka qenë ëndërr e tij.
Tani e di pse Oxley e ka kthyer
kafkën ku edhe e ka gjetur.
E ka ditur që ju e kërkoni.
- Ai nuk është vetëm
artefakt, e keni ditur që nuk
është bërë me
dorën e njeriut.
- Kush e ka bërë atë pra?
Hajde.
Trupin të cilin e kemi gjetur
në New Mexico
nuk ka qenë i pari,
veç kemi gjetur prap
janë dy nga vendet e njejta në BRSS.
- Nga Marsi janë.
Legjendat në Akatur janë të vërteta.
Njeriu më i hershëm nuk ka
mundur të ketë sukses me këtë,
e që edhe ta ndërtoj atë.
Ai ka qenë qytet i qenjeve
superiore.
Me teknologjinë dhe mundësitë
paranormale. - Sigurisht,
po bëni shaka.
Nëse ju besoni vetëm syve të juaj.
Pjesa nga New Mexico na ka
dhënë neve shpresë, e edhe të
tjerët që i kemi gjetur.
Skeleti
ka qenë i kristalit të pastër.
Ndoshta një kushëri më i largët.
Ndoshta edhe atë do ta gjejmë
në Akator,
por ndoshta të gjithë
kërkojmë të njejtën gjë.
Nuk ka spjegim tjetër.
- Gjithmonë ekziston
spjegimi tjetër.
Kafka është e vjedhur nga
Akaturi në
shekullin e pesëmbëdhjetë.
Kushdo qoftë...
...që e kthen atë në kështjellën
e qytetit do të fiton kontrollën
në forcat e saj,
veç i kam dëgjuar më parë ato
përralla, ajo është legjendë.
Pse mendoni që Akaturi ekziston?
Pyetni mikun. Ai ka qenë atje.
- Oxley.
Oxley, unë jam, Indy.
Po bëhesh si ai, apo jo?
- Sytë të lotuar.
Mik, quhesh Harold Oxley,
je i lindur në Leeds në Angli.
Ti dhe unë kemi shkuar në
shkollë së bashku në
fakultet në Chicago dhe kurrë
nuk ke qenë
kaq shumë interesant. Quhem
Henry Jones Junior.
Çfarë i kanë bërë atij? - Nuk i
kemi bërë asgjë. Kafka e mallkuar.
Ajo është rruga e Zotit e cila
do t'na dërgon neve tek Akaturi.
Do t'na duhet dikush kush
do të juaj rolin e tij.
Mendjen e ka të dobët,
shpresojmë të jetë e ytja
më e pastër.
Kristali i kafkës stimulon
pjesën jo të lidhur
të trurit të njeriut duke
hapur
kanalin për parashikuesit.
Oxley është çmendur duke
shikuar atë shumë kohë në sy.
Besojmë që ti mundesh të
depërtosh deri tek ai
pasi që ti të bësh të njejtën.
Kam një ide më të mirë,
që ti të shikosh në atë.
Kafka duket që nuk ju flet
të gjithëve.
Me siguri frikësoheni, dr. Jones.
Tërë jetën kërkoni përgjigje.
Mendoni në të vërtetën pas
atyre syve. Ndoshta
ekzistojnë me qindra kafka në
Akatur.
Kush e gjen atë do të kontrollon
forcën natyrore më të madhe
që ka ekzistuar ndonjëherë.
Frorca nën trurin e njeriut.
- Kujdes, ndoshta ti e merr
atë që e dëshiron.
Shpesh ndodhë kështu.
Mendoje që të shikosh përmbi botën
dhe i di sekretet e armikut.
Të gjesh mendimet tona dhe
mendjen e ushëheqësit tënd.
Le të gjejnë mësuesit tuaj
të vërtetën e historisë,
ushtarët tu
të jenë nën urdhërin tonë.
Do të jesh gjithkund në të
njejtën kohë, më i fortë
se kurdoherë.
Veç je në ëndërr tani.
Zotërat do të mendojnë për
ty derisa ti flen.
Do ju ndërrojnë juve, dr. Jones.
Plotësisht, nga brenda.
Do t'ju shëndërrojnë juve në ne
dhe më e mira nga e gjitha
është ajo që nuk mund të
dini as çfarë po ndodhë.
Kthehu.
- Kthehu.
Mjaft është.
Mbulojeni atë.
Henry.
Hajde, Jounsey.
Të kam thënë.
- Mjaft, do të bisedosh me
Oxle-yn dhe do t'na dërgosh
neve në Akatur.
Po. - Jo.
- Nxjerreni jashtë atë.
Mirë je, fëmijë.
- E kam lënë motorin.
Ndalu.
I gatshëm jam, mos ju jep
këtyre derrave
asgjë.
- E ke dëgjuar atë.
Jam ndeshur në një pikë të
fortë, ndoshta
e gjej më të dobtën.
Largoj duart nga unë,
birë bushtre.
Indiana Jones.
Ka qenë edhe koha që të paraqitesh.
Nënë.
Çfarë bënë ti këtu?
Më harro mua.
Je ti në rregull?
Nënë? - Saktë kam thënë
që nuk do të vish.
Marioni është nëna yte? - Nuk
ke thënë kurrë, as në telefon.
Marion Ravenwood është nëna yte?
Për hirë të Zotit Indy,
ajo nuk është e vështirë...
Jo, por kurrë nuk kam menduar.
Kam pasur jetë edhe pas teje.
Nuk kam menduar në atë.
Dhe kam pasur jetë të mirë.
Atë që kam...
Shumë një jetë të mirë.
Edhe unë kam.
Akoma i ndjek mbetjet e njerëzve
ose je në pushim?
Pse, e kërkon dikë për lidhje?
Çdo kënd, përveç teje.
Domethënë Dr Jones,
a do t'na ndihmoni?
Shpesh po, do të mungon.
Marion, e ke lejuar që
të të marrin si peng.
Ndoshta ti ke bërë një gjë tjetër.
Gjithmonë e njejta gjë.
Henrry Jones Junior.
Henrry Jones Junior.
Ashtu është Oxy, dëgjo.
Bëje vendosjen e çelësit i cili e hap
derën e palatës së përgjithshmërisë.
Pallati i çkafit?
Ai është nga Miltoni, e ka thënë
atë edhe më herët pse?
Ox, duhesh t'na tregosh se si
mund të shkojmë deri në Aquitor.
Ata do ta vrasin Marion-ën.
Nëpër mes syve të xhamit kam parë lotët
këtu në vdekjen e mbretërisë së përgjumur.
Harold, dëshirojnë ta vrasin
vajzën e Abnerit.
Duhesh t'na tregosh
si të mbërrijmë atje.
Na duhet e saktë...
Ja jepni atij një letër
dhe diçka për të shkruar.
Mendoj që e kam parë këtë.
Henry Jones Junior.
Po, unë jam Ox.
Të bish tri herë
në rrugë për të poshtë.
- Tri herë.
Ai është vizatimi.
Çfarë po vizaton?
Mirë është Ox, mirë.
Ox.
Unë jam Ox.
Unë jam Mutt.
Më shiko!
Më shiko!
Unë jam.
Unë jam.
Po mendon në linjat ujore.
Sytë e mbledhur janë ëndërr.
Dielli në qiell, ekzistimi,
qëndrimi.
Kjo është tani fjala.
Këto të dyja janë afër, horizonti
dhe gjarpëri tregojnë një gjë,
horizonti e paraqet botën,
mund të përaqet edhe tokën.
Uji fle përfundi gjarpërit të madh.
Nuk e ka vizatuar vetëm drejtimin.
Ma jepni hartën!
Gjarpëri i madh është Amazona
sigurisht.
Çfarë domethënë që uji fle?
Hajde ju të tre mbrapa.
- Këtu.
- Sono.
Fjalë portugale për të fjetur.
Po, mirë, sigurisht.
Dëshiron që të vazhdojmë ti
ndjekim ne lidhjet dhe diellin
të poshtë Amazonit
në veriperendim
pas asaj nuk jam i sigurtë më.
Dielli mbretëror, lotët
nuk kam ide çfarë mendon
ajo do të mundej të ishte
rutinë por e pakërkuar.
Shko, shko, shko.
Për hirë të Zotit çfarë
bëjmë ne voglush?
Do t'na kishin vrarë neve.
Ndoshta.
- Është dashur të bëjmë diçka.
Diçka tjetër do të ishte më e mirë.
Nëse asgjë unë kam një plan.
Është shumë i keq!
- Janë pas nesh.
Qëndro atje.
Ndalu!
- Ndalohu të ecesh!
Lëvizja e shpejton rrëzimin.
Jo, mednoj që mund të dal.
- Ndalohu!
Vetëm po e rrezikon vendin
të dy neve.
Në rregull e qetë jam.
Çfarë është ajo, rëra e gjallë?
Jo kjo është baltë. Baltë e
lëvizshme, uji dhe lagështia
e edhe mvaret nga lartësia, nuk
do të duhej të jetë e rrezikshme.
Zot Jones, nuk jemi në shkollë.
Mos u brengos, nuk është asgjë,
përveç nëse...
mos të fillojnë ata të gjuajnë.
Do të gjej diçka që t'ju
nxjerr juve jashtë.
Ox, mos qëndro atje.
Shko dhe merr ndihmë.
Ndihmë.
- Ndihmë.
Ndihmë.
Ndihmë, shko.
Mutt mund të jetë pakës vështirë.
Ajo edhe nuk është gjëja më e
rëndë në botë.
Mbaj duart përmbi lartësi kur
të përmbytesh, dil nga aty me duar.
India, ai...
Është djalë i mirë Marion,
nuk do të duhej ta shtyesh atë
në shkollë me zor.
Por...
- Do ta shohesh.
Emrin e ka Henry.
Henry, emër i bukur.
Ai është djali yt.
Djali im?
Henry Jones i treti.
Pse nuk e ke shtyer që ta
përfundon shkollën?
Nënë, kape këtë.
Kape.
E kam atë.
Shkojmë nënë.
Ngreje, ngreje.
Kape këtë.
Vetëm kape atë Indi.
Ai është gjarpër?
- Gjarpër?
Paj nuk e di bash, nuk më pëlqejnë
ata. - Nuk është e helmuar, kape.
Gjej diçka tjetër.
- Si çfarë?
Diçka si litar.
Nuk ka asi lloji këtu,
zëre gjarpërin.
Ndoshta do të kapem për ***.
Nuk ka tokë.
- Kape atë!
Mendoj që po e ndjej nën këmbë.
Kape gjarpërin.
Ndalohu ta thërrasesh ashtu. - Ai
është gjarpër edhe ta thërras ndryshe?
Litarin.
Urdhëro?
Gjuaje litarin!
Pranoje litarin!
Pranoje fortë.
- Bukur.
Ngreje!
Largohu nga ajo, të lutem?
Djalosh.
Frikësohet nga gjarpërinjët?
Ti je një plak i çmendur.
Pse duhesh ti bësh Jonesy
të gjitha gjërat të vështira?
Punë e mirë Ox.
- Faleminderit!
Ndihmë.
Kjo nuk mund të jetë ai është
Britanez.
Kam mednuar që është pilot, hero
i luftës e jo ndonjë mësues.
Jo zemër.
Collini është njerki yt,
kemi filluar të shkojmë bashkë kur ke
pasur ti tre vjeç, dhe ka qenë njeri i mirë.
Prit, Collin?
Si Collin Williams?
Ti, ti je...
je martuar me atë?
Unë jam njoftuar me ju.
Mendoj që na ke dhënë neve lejen
kur ke shkuar. E kush jam unë
Marion që t'më pritesh ti mua.
Të dy e dijmë që ajo nuk do
të funkciononte.
Nuk e di atë pse nuk kemi
biseduar për atë?
Për atë që nuk kemi pasur
për çfarë të flasim.
Nuk është gabimi im që ti i urren
njerëzit. - Nuk kam dashur të të
lëndoj.
Për hirë të Zotit mbylleni.
A e ke pyetur veten ti tërë këto vite,
pse është ndaluar të të thërret Oxi?
I ka urryer ikjet e tuaja.
A mund ta mbaroni këtë?
Marion mos ta shikon djali ynë
këtë se si përlahemi ne.
Ti nuk je babi im, e kupton?
Mund të vësh bast që unë jam
dhe kam lajme të reja për ty
do të kthehesh që të
përfundosh shkollën.
Çfarë ka ndodhur me atë që nuk
është problem të mësosh se si
të jetosh në botën e jashtme?
Ajo ka qenë më parë se
tu kam bërë babi yt.
Ti nuk je babi im.
Do të duhej t'më tregoje për fëmiun
Marion. Kam pasur të drejtë atë ta di.
Dhe të zhdukem pas asaj.
- E kam pyetur veten!
Kur ka ardhur, ai ka qenë i
lindur, e unë e martuar veç.
Pse të është dashur t'më thoje tani?
Sepse kam menduar që do të vdesim.
Akoma jo!
E ke atë?
Fëlliqësirë.
Me siguri nuk jam gruaja e
vetme në jetën tënde?
Ka pasur të tjera nga atëherë.
Kanë qenë disa
dhe të gjitha kanë pasur të
njejtin problem.
Po, cilin?
Nuk kanë qenë për të të dashura.
Duhet të shkojmë tek Oxi ta marrim
kafkën dhe të shkojmë para atyre
në qytet. - Mbaje timonin!
Çfarë do të bën tani?
Mendoj që nuk planifikon
shumë përpara.
Largohu pakës djalosh?
Mos më quaj djalosh.
Mendoj që duhet ti mbyll veshët.
Lëviz!
Ndjeki ata!
- Shpejto!
Henrry Jones Junior.
Jones!
Hajde, hy!
Uluni pakës!
Oxi e ka kafkën.
Marion merre timonin.
Si do të hysh në kamion?
Mos u bë fëmijë gjej diçka për
të luftuar.
Jonsy!
Jonsy!
- Jam kthyer.
Mallkim.
Indi.
- Mbylle!
Indi.
- Mbylle!
Indi.
Birë bushtre i mallkuar.
E kam parë se ku do të shkojmë.
Nuk dëshiroj të bërtas kur
t'na dërgosh neve në ferr.
Nuk mund të ikesh.
Do ta shohim!
- Agjent i dyfishtë!
Kafka, kujdes me kafkën.
Ma jep kafkën!
Kujdes ku qëndron, do të biesh!
Në betejë jam, nënë.
Lufton si një bebë!
Për fillim një fund i shpejtë.
Mutt, kujdesu!
E kam kafkën!
- Gjuaje!
Gjuaje!
Revolja.
- Revolja.
Çfarë po shikon baba?
Do të ik ai!
Kujdes, në drunjët!
Kjo është shumë e rrezikshme.
Mirëupafshim dr. Jones.
Të largohemi! - Çfarë?
Bubat e mëdhaja të kuqe, ik.
Këtej!
Të vrapojmë deri tek lumi.
Kapni ata!
Shko tek lumi!
Kërceni!
Nënë, atje është një
humnerë.
Hipni këtu!
Henry Jones!
Shpejtë, më shpejtë kush mbet i
fundit në bure është. - Shpejtë!
Nënë, nënë.
- Mos shko andej.
Kthehu ose do të bijmë
në humnerë.
Atë e kam edhe ide.
- Ide e keqe, ma jep timonin.
Më beso.
Që këtë mos ta bësh më kurrë.
Po i dashur.
Tri herë rrëzim.
Kthehu.
- Vozit mbrapa!
Prit!
Prit!
Mendon përmbi liqen?
Mendon përmbi liqen.
Je mirë ti?
Lëshoje atë.
Në sytë e xhamit janë rrjedhë lotët.
Këtu shikimi i artë po lajmëron.
Jo, nuk është e mundshme.
Rreth syve, rreth syve të lotit.
Ajo është ujvarë.
Kafka do të duhej të kthehej.
Unë do ta bëj, askush tjetër
nuk duhet të shkoj.
Kush brengoset për atë.
Ka sjellur vetëm probleme.
Shiko çfarë i ka bërë atij.
Më duhet ta kthej atë.
- Pse ti?
Për atë që ajo më ka thënë kështu.
Shikoni vizatimet në bjeshkë,
të vizatuara me ngjyrë.
Sa është kjo e vjetër?
4 deri 5 mijë vite shumë e vjetër.
E kanë adhuruar diellin
si edhe Egjiptianët.
Kjo është e freskët, e freskët
e përdorur.
Edhe më shumë idol!
Por kjo nuk është adhurim i diellit.
Dikush ka ardhur
dhe ju ka treguar atyre.
Si ti rrisin kafshët...
...shtimi.
Ox, çfarë po ndodhë?
Mendoj që po kuptoj Ox.
Dikush ka ardhur.
Këto janë të njejta.
- Jo më!
Shiko!
13 në rreth.
Na trego udhën!
Shkojmë!
Shkojmë!
Shkojmë!
Vraponi!
Indi!
Jonsy!
Oxley!
Ke qenë këtu më parë,
si ke kaluar?
Shkojmë Mac, nisu.
Nisu Mac.
Kujdes, kujdes këtu.
Të nisemi në pallatin e përhershëm.
Duhet të nisemi.
Ja ku jemi ne
dhe ku është ari?
Këtu nuk ka asgjë.
Legjendat budallaqe,
humbje kohe.
Ox ka qenë këtu më herët.
Por nuk ka mundur të hy në kështjellë
dhe për këtë e ka kthyer kafkën
në varrin ku edhe e ka gjetur atë.
Këtu është një çelës i madh i artë
i cili e hap derën e pallatit të
përherëshëm.
Pallati.
Obelisk.
Obelisk është çelesi?
Çfarë kërkon ti Ox?
Çfarë po bënë?
Kjo është ajo që e ke kuptuar,
profesor.
Më falni profesor.
Bukur e bërë.
Gjejeni tënden!
Dëgjo?
A keni dëgjuar?
Ngrituni!
Lëvizni!
Ox, lëviz!
Shpejtë!
Edhe më shpejtë!
Kjo nuk është e mirë.
Shpejtë!
Ngutuni!
Ngutuni!
Nuk më pëlqen kjo
aspak.
Jonsy!
E ka lëshuar, e ka lëshuar kafkën.
Marion.
Mbaje këtë!
E kam atë.
Ox je mirë?
- Vau.
Shumë bukur.
Pra, të nisemi.
Këtej?
Kjo bash bukur duket.
Këtu ka gjëra të gjithë
kohës së historisë.
Maqedonia.
Samaritania.
- Ky vend është i pabesueshëm.
Babylon.
Çdo muze do të çmendej
për këto gjëra.
Egjipti i hershëm.
Me qindra muze.
E pabesueshme Jonsy.
Mbledhësit?
Arkeologët.
Si do ta hapim këtë?
Do të ta kthej atë Ox.
Premtoj.
Nuk ka më pritje.
Së shpejti përfundon e tëra.
Më fal Jonsy.
Çfarë je ti?
Agjent i trefishtë?
Jo, vetëm kam gënjyer
që jam dyfish.
Shikoj ata.
Po presin t'ju kthehet ai
që ka humbur.
Ata janë mendje më të lartë.
Çdo qenje për vete, por janë të
lidhur me lule të përbashkët.
Të fortë së bashku, se sa do të
ishin ndonjëherë kur janë të ndarë.
Mendojeni çfarë mund t'na
përcjellin.
Nuk mundem atë ta mendoj.
Njerëzit nuk kanë mundur
ta bëjnë këtë kështjellë, e as
ti nuk do të guxoje ta prekje.
Besojeni dr. Jones që ato janë
dhunti të cilat duhet të pranohen.
Qetësia ime.
Besoj motër.
Për atë jam unë poshtë.
Maya flet Maya.
Çfarë ka thënë?
Thotë që është i falenderuar dhe...
...na dëshiron neve...
...t'na jep këtë dhunti.
Një dhuratë të madhe.
Më thuani të gjithën që e dini,
dëshiroj ti di të gjitha,
dëshiroj të di.
Kam një ndjenjë të keqe në
lidhje me këtë.
Indi.
Shikoj sytë.
Kush janë ata?
Jashtëtokësorët.
Qenjet Interdimenzionale që
të jemi në të pastër.
Mirë se ke ardhur prap Ox.
Çfarë dreqin është kjo?
Portal.
Udha në dimenzioni e dytë.
Mendoj që nuk dëshirojmë të
shkojmë asxaj rruge.
Dëshiroj të di.
Dëshiroj të di.
Më trego.
E gatshme jam,
dëshiroj të di.
Mac.
Mac.
Nisu jashtë.
Mac!
Në mallkim dil jashtë.
Mund të shoh.
Mund të shoh.
Kape këtë!
Largohu Mac, nuk mundem vet.
Indi.
Do të jam mirë.
Jo më.
Janë shumë.
Të largohemi.
Mjaft.
Mjaft është.
Shkojmë, shkojmë.
Kanë shkatërruar çdo shenjë pas vetes.
Nga kanë ardhur?
Nga hapsira?
Nëse ekziston hapsira në mes të
hapsirës, vetëm hapsira.
Nuk po kuptoj.
Pse legjenda për qytetin e artë?
Një nga përkthimi për arin
është edhe ari
por këtu ari nuk ka qenë
ari por dituri.
Dituria është ari i çmuar.
Çfarë, tani do të uleni këtu?
Dita në xhungël përfundon
shpejtë djalosh,
nuk dëshiron të ngjitesh nëpër
male nëpër natë, më beso.
Nuk dëshiroj?
Unë mundem, kush do të vjen me mua.
Pse nuk freskohesh pakës, Junior?
Nuk e di.
E pse nuk do ta bëje edhe ti, babi?
Babi.
Babi?
Diku lartë i qesh gjyshi atij.
E përkryer, e bukur.
Rriti shkronjat,
shumë më të mëdha.
Henry Jones Junior
dhe Marion Ravenwood.
Jemi takuar këtu që t'ju bashkojmë juve
në sakramentin e shenjtë të martesës.
Keni premtuar në dashuri dhe nderim
dhe tani mund ti ndërroni unazat.
E tani ju bëj juve burrë
dhe grua.
Dhe çfarë Zoti bashkon askush
nuk mund ta ndajë.
Sa jetëra të njerëzve janë
humbur duke pritur.
Urime.
Mund ta puthni nusen.
Bukur e bërë Henry.
Faleminderit Ox.
Fund